Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Γιατί δεν το σκεφτήκαμε νωρίτερα...




ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Το αγαλματίδιο - έμβλημα της πόλης των Βρυξελλών
θα φορέσει κυπριακή βράκα

Βρακάς θα ντυθεί το Manneken-Pis με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το μικρό μπρούντζινο αγαλματίδιο, έμβλημα της πόλης των Βρυξελλών, θα φορέσει την παραδοσιακή κυπριακή στολή (βράκα, τσεμπέρι, γιλέκο) αύριο, 1η Οκτωβρίου από τις 12 μ. μέχρι τις 4.00 μ.μ.

Το Manneken-Pis που αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες της πόλης, συχνά μεταμφιέζεται, με οδηγίες των Αρχών της πόλης των Βρυξελλών, φορώντας διαφορετικές στολές αναλόγως της περίστασης. Από τις 23 Σεπτεμβρίου, που η κυπριακή παραδοσιακή στολή παραδόθηκε στο Δημαρχείο των Βρυξελλών από τον Πρέσβη της Κύπρου στο Βέλγιο κ. Κωνσταντίνο Ηλιάδη, η γκαρνταρόμπα του Manneken-Pis αριθμεί 853 κοστούμια.

---------------

30/9/2010


Γιατί δεν το σκεφτήκαμε νωρίτερα;

Τώρα που ωριμάσαμε ως δημοκρατία είναι καιρός να αφαιρέσουμε το Αποικιακό Έμβλημα
που κοσμεί το προεδρικό.

Είναι καιρός να αποκτήσουμε ένα δικό μας!

Ας αντικατασταθεί με τον ευρωπαίο-πια-κυπριο Μanneken-Pis...

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

"Παρέλαβα Κράτος...

...και θα παραδώσω μια μάτσαν παττιχόφυλλα"

Έτσι θα ξεκινήσει την ομιλία του ο Πρόεδρος για τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα 'ναι όλο καμάρι που τα κατάφερε καλύτερα από τον αείμνηστο.

"Όποιος έκατσε πας τουτην την καρέκλα πάντα δίκιον είσhε για κάποιους, ποιος εν να μου πει ηντα που να κάμω σσσσιόρ; Εν αδρωποι τούτοι να κάμουν τζιαι κριτική στον γγ;", σκέφτεται

[γ και ξανά γ]

Μα καλά, εκείνη η διαφήμιση για την ομιλία του Προέδρου γιατι λέει και ξαναλεει οτι η είσοδος είναι δωρεάν για το κοινό.

Έχει πλάσμα που θα πλήρωνε να τον ακούσει;

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Κώστας Σοφοκλέους (1925 - 2010)


KAI TO σημερινό σημείωμα είναι αφιερωμένο σε έναν άνθρωπο που
έφυγε πριν μερικές βδομάδες από τη ζωή, και η απώλειά του αφήνει δυσα-
ναπλήρωτο κενό στους φίλους του. Ο Κώστας Σοφοκλέους γεννήθηκε στα
Κονιά της Πάφου το 1925. Μέλος πολυμελούς οικογένειας με 11 παιδιά,
φοίτησε μόνο για μια χρονιά στο Ελληνικό Γυμνάσιο Πάφου. Μπήκε
στη βιοπάλη και σε νεανική ηλικία εντάχθηκε στο ΑΚΕΛ. Κατατάχθηκε
στο «Κυπριακό Σύνταγμα» του βρετανικού στρατού το 1943 και πολέμησε
στην Ιταλία. Τον Ιούλιο του 1949 αναχώρησε για την Ουγγαρία, για να ενταχθεί
εθελοντικά στον «Δημοκρατικό Στρατό». Τελικά, παρέμεινε στη Βουδαπέστη, αφού ο ελληνικός Εμφύλιος είχε τελειώσει,όπου σπούδασε Ιστορία της Φιλοσοφίας. Επέστρεψε στην Κύπρο τον Οκτώβριο του 1955 και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του
ΑΚΕΛ από το 1956 ώς το 1990, όταν παραιτήθηκε, μαζί με τα στελέχη που
ίδρυσαν αργότερα το ΑΔΗΣΟΚ και κατόπιν τους ΕΔΗ.
Τα τελευταία χρόνια αφιερώθηκε στη μελέτη και εξέδωσε (2003 και 2008)
δύο τόμους του βιβλίου του «Πορεία Ελευθερίας. Ενδογενείς αντιπαραθέ-
σεις», για την κυπριακή ιστορία των ετών 1930-1964. Η κυκλοφορία του
βιβλίου του -συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα βιβλία για την ιστο-
ρία της κυπριακής Αριστεράς- ήταν και η αιτία να συνδεθούμε. Είχε ερ-
γαστεί μεθοδικά αποδελτιώνοντας ο ίδιος τον Τύπο της εποχής και τη σχε-
τική βιβλιογραφία (γεγονός σπάνιο για τα καθ’ ημάς σύγχρονα συγγρα-
φικά ήθη), είχε καλή μόρφωση και γερή μαρξιστική παιδεία, ενώ το βα-
σικό του γνώρισμα ήταν η διαλεκτική. Οξύ κριτικό πνεύμα, έγραφε με
τόλμη, αλλά τεκμηριωμένα. Αν και σε πολλές διαπιστώσεις και συμπερά-
σματά του διαφωνούσαμε πλήρως, οι συζητήσεις μαζί του ήταν μαθήματα:
Ρωτούσε συνεχώς για τα νέα ευρήματα της ιστορικής έρευνας, δίψαγε να
μαθαίνει, γνώριζε και μελετούσε όσο λίγοι στην Κύπρο την ιστορία της ελ-
λαδικής Αριστεράς και ήταν προικισμένος αφηγητής.
Αντί άλλου αποχαιρετισμού στον καλό φίλο που έφυγε, αντιγράφουμε ένα κομμάτι από
τον πρώτο τόμο του βιβλίου του: «Στην ιστορία της ανθρωπότητας το πιο απάνθρωπο, βάρβαρο και αποτρόπαιο έγκλημα, ήταν πάντοτε η καταπολέμηση των
αρχών και των ιδεωδών με βίαια μέσα. Οι αρχές και τα ευγενικά ιδεώδη,
ποτέ δεν εξουδετερώθηκαν με βίαια μέσα, όσον κι αν πάντοτε, εγίνονταν
τέτοιες προσπάθειες από τους κρατούντες. (...) Όμως τις ιδέες τις ασπά-
ζονται οι άνθρωποι. Και υπάρχουν πάντοτε μεταξύ τους εκείνοι οι αν-
δρείοι, που μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, αντιμετωπίζουν πα-
ντός είδους βίαιες διώξεις και καταπιέσεις και στέκουν αλύγιστοι και
ανυποχώρητοι, ακόμα και που θυσιάζουν τη ζωή τους. Είτε συμφωνούμε,
είτε διαφωνούμε με τα δικά τους πιστεύω, με τις μεθόδους αγώνα και τις
στιγμές που επέλεξαν να εξορμήσουν για την πραγμάτωση των αρχών τους,
αξίζουν να έχουν από όλους μας πλήρη αναγνώριση, τιμή, σεβασμό και
εκτίμηση».

Ο Π. Παπαπολυβίου είναι αναπλ. καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

αναχωρήτρια


παράξενη που είσαι ζωή
και συ μυαλο, τέρας...

ήθελα πολύ να αναχωρήσω και φέτος
κι ήρθες απρόσμενα
εκει που ηθελα
να συναντήσω εκείνη που ήθελα
τη μέρα των γενεθλίων μου

φευγω...

a second wind is felt
pushing me forth

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010