Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

Γεννήτρια








Τι θέλεις από μένα ζεστασιά,
θερμόμετρο έγινα
και σε μετρώ παντού

όσο πιο διεισδυτική με πλαθεις
τόσο σαφέστερα ορίζεις τη μοναξιά
με μια οικεία σιγουριά
ότι όλα είναι καλά όσο είναι ζωντανά

καήκαμε, παγώσαμε,
ψυχράναμε , γνωρίσαμε

χύθηκε ο υδράργυρος στο χώμα
από τη πέτρα ως στη φωτιά ακροβατώντας

απολιθωμένοι ή πυρακτωμένοι

τον θερμοστάτη μας ρυθμίσαμε στο μέσο


για το γυαλί δεν μίλησε κανείς - ούτε για τον καθρέφτη
μας βόλεψε η αντανάκλαση της ζεστασιάς
μας έκρυψε στον κόρφος της όταν δεν είχαμε δική μας
μας πλάνεψε όταν πυρακτωθήκαμε
και αμοιβαιότητα βαφτίσαμε τον εαυτό


τον θερμοστάτη μας ρυθμίσαμε στο μέσο

για το γυαλί δεν μίλησε κανείς – ούτε για τον καθρέφτη

11 σχόλια:

Diasporos είπε...

Χόβολη το ποιήμα. Αθρακιά. Γεμάτο με ζεστασιά που υπήρξε.

Σ' ακούμε που μιλάς, χωρίς να λέμε τίποτα, o Πόνος σου μας κάνει όλους ανθρώπους.

faraona είπε...

Rose μου
πολυ ωραιο το ποιημα μ αρεσε γιατι εχει στοιχεια φωτιας.
Και το βιντεο με τα αλογα πανεμορφο.
Καλη σου βδομαδα

ruth_less είπε...

Η ασφάλεια της επιλογής που παρέχει πάντα το "μέσο". Εκεί ακροβατούμε όλοι πολλές φορές, μήπως πηδήσουμε στο άγνωστο και τρομάξουμε.

Να πάρει η ευχή Ρόουζ... Αυτό που ζητά η ψυχή μας επιτέλους... κι ας καταλήξουμε απολιθωμένοι ή πυρακτωμένοι. Τουλάχιστον θα το έχουμε ζήσει.

Πολλά τα σημεία στο ποίημα σου. Πιάστηκα απο αυτό που με "καίει".

Καλή βδομάδα.

Diasporos είπε...

...ή, απολιθωμένοι, πυραχτωμένοι, και όλα τα φάσματα στο μεταξύ.

rose είπε...

Καλημερα Φαραόνα μου απο τα κρύα μέρη
(βρέχει πολύ εκεί; εδω άνοιξαν οι ουρανοι και ειναι το πιο ευχαριστο συναίσθημα μετα απο μακρα περίοδο ανοβρίας)
Τυχαία ανακάλυψα (!) στο youtube την Polyushka Polye με φωτογραφίες αλόγων και δεν μπόρεσα να αντισταθω αν και η πρώτη επιλογή ήταν η μουσική.. Εχει μουσικές που "ανεβαζουν" την θερμοκρασία του αίματος :-)
φιλια

rose είπε...

Ρουθ μου καλημερα
αμ εγω απο που πιάστηκα!
δεν έχει σημασία το "τι" μας καίει τελικά αλλά ότι καίει (;)
εχω την εντυπωση ότι το πυρακτωμα δεν το γλυτωνουμε πάντα ... αυτο που με τρομάζει είναι η αποσβολομάρα.. αλλά ουτε τουτη τη γλυτωνουμε τουλαχιστον για λίγο, προσωρινά..

μέσα στη ζωή είναι όλα...

rose είπε...

Διασπορε καληνυχτα (στην περίπτωση σου) υπάρχει σοφια στον "θερμοστάτη" ..
και τη γνωση του φάσματος.. και είναι περισσότερο εμπειρικη η γνωση γιατι αλλιώς δεν γίνεται..

lakis είπε...

Βιωματικά όμορφο. Ένα μικρό ταξίδι στη ζωή μέσα από στίχους. Μέρα καλή

rose είπε...

καλημερα Λάκη
να σαι καλα που πέρασες

MARIA ANDREADELLI είπε...

Πολύ δυνατό ποίημα.
Χάρηκα που σε βρήκα.

rose είπε...

και εγω Μαρία
καλωσήρθες