Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Τα πέπλα της Κύπρου




[Σήμερα, μετά την αντιφασιστική πορεία 
ενάντια στην κάθοδο της ΧΑ στην Κύπρο
 και την εκδήλωση της φασιστικής κυπριακής 
αδελφής οργάνωσης ΕΛΑΜ]



Αλλεπάλληλα πέπλα καλύπτουν το βλέμμα των ανθρώπων στο νησί,
το νησί της Αφροδίτης, όμοια με το απροσπέλαστο νεφέλωμα του πλανήτη,
ελάχιστα να προδιαθέτει για τις καιρικές συνθήκες εντός.
Όταν μετακινηθεί ένα πέπλο, ανακαλύπτεις το επόμενο,
το οποίο αρχικά φαντάζει αραχνοΰφαντο, περατό,
μα σύντομα ανακαλύπτεις πως δύσκολα μπορείς να διαπεράσεις.
Εγχαράξεις των αλλεπάλληλων κυμάτων του κατακτητή,
δεν είναι η σκόνη των αιώνων, αλλά εσωτερικά τείχη.
Είναι φορές που τα πέπλα είναι σιωπή,
-          πολυεπιπεδη και δύσβατη.
Μια στρώση σιωπής πάνω σε άλλη σιωπή, πάνω σε άλλη.
Δυσνόητη, μα εκκωφαντική.
Έχει συμβεί, συχνά,  να τα δω να «ξαφνιάζονται»
και από τη ρωγμή διέκρινα μια αναλαμπή του είναι.


Άφησα το αυτοκίνητο κοντά στον τόπο της εκδήλωσης του ΕΛΑΜ.  Στο βάθος καμία σαρανταριά μαυροντυμένοι πρησμένοι από αναβολικά και ιδέες φούσκες.  Πέρασα μπροστά από την περιφρούρησή τους, μιλούσαν στα κινητά για τους «άλλους». Βάδισα γρήγορα προς την αντίθετη κατεύθυνση.  Τα συνθήματα της πορείας ενάντια στον φασισμό ακουγόντουσαν από μακριά. Αναζήτησα τους συγγενείς μου ανάμεσα στους βιαστικούς περαστικούς.  Το περιπολικό της αστυνομίας έστριψε στη γωνιά και σταμάτησε – πλησίαζαν.  
Συνάντησα ένα σύντροφο στο δρόμο, συνεννοηθήκαμε, ενημερώσαμε τους άλλους. Περπατήσαμε μαζί τα επόμενα λίγα μέτρα.  Σήμερα θέλαμε να τους κοιτάξουμε στα μάτια. Ημασταν έτοιμοι. Είχε μια γρήγορη αναπνοή ο σύντροφος. Το βλέμμα του κάρφωνε.


Ένας δρόμος 200 μέτρα χώριζε τις δυο πλευρές, από τον κόμβο της Πύλης Πάφου στον κόμβο του οδοφράγματος του Λήδρα Πάλας. Μετράμε τη δύναμη μας από μακριά. Χαμογελούμε ο ένας στον άλλον. Είμαστε περισσότεροι. Το βλέμμα του είναι γροθιά. Λες και ακούω την καρδιά του.

Απόψε θα αναγγείλουν την υποψηφιότητα για τις επόμενες εκλογές Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έχουν έρθει Χρυσαυγίτες βουλευτές από την Ελλάδα για ενίσχυση. Έχουμε μετρήσει ήδη μια ήττα, πέρυσι το καλοκαίρι, στα σκαλιά της Φανερωμένης. Τώρα είμαστε πολλοί.
Μπήκαμε στην πορεία. Αναζητώ το βλέμμα – αναγνωρίζω συντρόφους και συντρόφισσες. Τους χάνω και πάλι.

Κάποιος προτείνει «να σταματήσουμε στον κόμβο για συνθήματα»
Σταματάμε. Ένας σύντροφος με ρωτά,
- Πόσοι είναι;  
- Λίγοι.  

Ελάχιστοι και οι Αστυνομικοί ανάμεσά μας. …[ξέρουν].
-        
             Θα πάμε εκεί;
-          Ναι, εκεί θα πάμε.

Η πορεία βιαστικά, χωρίς συνθήματα, στρίβει δεξιά και αντίστροφα. Μένω για λίγη ώρα απορριμμένη. Παρακολουθώ τους συντρόφους να απομακρύνονται. Κάποιοι ήδη έχουν χωρίσει σε  δρομάκια της παλιάς πόλης. Γρήγορα πάρθηκε η απόφαση. Δεν μετρήσαμε καν την συνθήκη. Περιμένω λίγο ακόμα.  Ρωτάω δυνατά. Δεν συναντάω βλέμμα – πυκνώνουν τα πέπλα.

Απέναντι τρεις ΜΑΔιτες στις μοτοσυκλέτες – το γυάλινο προστατευτικό του κράνους τους, καθρέφτης.

Με κοιτάζει ο σύντροφος [Σταύρος] .. [έχει τελειώσει]. Κρατάει το βλέμμα λιγα δευτερα ακομα.

Τον αγγίζω στον ώμο και γυρίζω πλάτη. Αναρωτιέμαι πόσο ασφαλές είναι να επιστρέψω στο αυτοκίνητο. Αποφασίζω ότι είναι. Βαδίζω προς τα εκεί. Στα 150 μέτρα κάτι ψευτοπαλληκαράδες ψελίζουν κάτι άτονα συνθήματα. Δεν είχαν οργανωθεί. Δυο τρεις προηγούνται. Κάνουν πως πάνε προς την αντιφασιστική πορεία. Είναι ελληνικής καταγωγής, νεόφερτοι – ξεχωρίζουν από μακριά - ενισχύσεις της τελευταίας στιγμής. Εκτιμώ πως θα πάνε λίγα μέτρα πιο κάτω και θα επιστρέψουν κρατώντας τα αχαμνά τους.

Περνώ ανάμεσα τους – κανείς δεν κοιτάζει στα μάτια. Είναι απασχολημένοι, κοιτούν τον μακρινό ορίζοντα… σαν να περιμένουν κάτι που δεν θα ‘ρθει ποτέ. Πέπλα… ξανά πέπλα… Συναντώ  την περιφρούρηση, η οποία συνεχίζει την ενημέρωση μέσω κινητών λες και δεν πέρασε λεπτό.  

 Απομακρύνομαι στο παράδρομο που είχα αφήσει το αυτοκίνητο. Με σταματάει μια τροφαντή  κυρία γύρω στα 40, με το πολυτελές φρεσκοπλυμένο αυτοκίνητο της και το φρεσκοχτενισμενο του κομμωτηρίου μαλλί.
-         
        «από δω πάμε για το Λήδρα πάλας»;
-          «Για το ελΑΜ και εσείς Κυρία;»
-          «Ναι» μου χαμογελά αυτάρεσκα.
-          «Να πας να γαμηθείς Κυρία»…



Δεν ήταν ήττα, ήταν πέπλα…
Την άλλη φορά καλύτερα….

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

ΑΟΖ, φυσικοι πόροι - Τουρκια (Ι)

  • Η Τουρκία δεν έχει δική της σημαντική ποσότητα πετρελαίου ή φυσικού αερίου.
  • Η μεγαλύτερη παραγωγή υδρογονανθράκων της Τουρκίας εντοπίζεται στην περιοχή της νοτιοανατολικής Τουρκίας κοντά στη Συρία και στα σύνορα του Ιράκ.
  • Τον Νοέμβριο του 2011, η Turkish Petroleum (TPAO) υπέγραψε συμφωνία με τη Shell για τα υπεράκτια τεμάχια 4154, 4319 και 4320 στα ανοικτά των ακτών της Αττάλειας. Αυτά τα τεμάχια εντάσσονται απολύτως νόμιμα στην υπεράκτια ζώνη της Τουρκίας στη Μεσόγειο Θάλασσα.
  • Η Τουρκία παρήγαγε συνολικά 17.320.000 τόνους αργού πετρελαίου κατά το 2010 από 128 ενεργά πηγάδια. Αυτό αποδίδει περίπου 47.452 βαρέλια τη μέρα (β./μ.). Αντίθετα, σύμφωνα με τη Στατιστική Επιθεώρηση Παγκόσμιας Ενέργειας της BP 2010, η Τουρκία κατανάλωσε 624.000 β./μ. αργού πετρελαίου το περασμένο έτος.
  • Η Τουρκία παρήγαγε 726 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικου αερίου το 2010, ενώ τα στοιχεία της BP ανέφεραν τη ζήτηση της Τουρκίας για το φυσικό αέριο να ανέρχεται σε 39 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Όλη αυτή η ενέργεια πρέπει να εισαχθεί, και οι πρόσφατες αναφορές των μέσων ενημέρωσης λένε ότι η Τουρκία δαπανά 50 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ τον χρόνο για την ενέργεια.
  • Επί του παρόντος, η Τουρκία εισάγει φυσικό αέριο μέσω αγωγών από τη Ρωσία, το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν, καθώς και μικρές ποσότητες υγροποιημένου φυσικού αερίου.
  • Η Τουρκία έχει φιλοδοξίες ως περιφερειακή δύναμη. Πώς θα εκπληρώσει αυτές τις φιλοδοξίες αν πρέπει να εξαρτάται από άλλες χώρες για το σύνολο των ενεργειακών αναγκών της;
  • Η Τουρκία εναντιώθηκε  στην εξερεύνηση υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ και στην ισραηλινή ΑΟΖ. Τον Νοέμβριο του 2011 ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας Taner Yildiz είπε ότι αυτή η εξερευνητική δραστηριότητα είναι παράνομη.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

ΑΟΖ, φυσικοί πόροι, κατανομή του πλούτου μεταξύ των κοινοτήτων


 ή...

Δυο γάιδαροι μαλώνανε …για άχυρα που δεν θα φάνε (α) και δεν τους ανήκουν (β)… σε έναν διχοτομημένο αχυρώνα (γ) … τον οποίο έδωσαν αντιπαροχή (δ), ο κάθε ένας ξεχωριστά και αλόγιστα (ε), για χρήση [παπόρι από τη μια πλευρά  και αεροπλανοφόρο από την άλλη] (στ)… ενώ κανένας από τους δυο είδε άχυρο ακόμα (ζ)… ή είναι απολύτως βέβαιος ότι θα δει στο μέλλον (η) … και δε σχεδίασε πως θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες του (θ)… ή έστω να πάψει να τσακώνεται με τον άλλον (ι)και να μην αλλάξει τη συνθηκη του περιβαλλοντος και των γεωστρατηγικών ισορροπιων στην ανατολικη Μεσόγειο.

Επίσης, δυο γάιδαροι μαλώνανε και καμια δεκαριά «παίχτες» στοιχηματίζουν γύρω τους…


Σύμφωνα με όσα είδα το φως της δημοσιότητας, στη δικοινοτική ομάδα εργασίας των ΗΕ, για τα οικονομικά, στο πλαίσιο των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων για την επίλυση του κυπριακού, οι δυο κοινότητες της Κύπρου, συμφώνησαν στα εξής:

1)      Να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο με σαφείς κανόνες, στο οποίο να ορίζεται ποιος ελέγχει τι και να διευκρινίζεται η κατανομή των εσόδων.
2)      Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της ενωμένης Κύπρου να αναλάβει τη διαχείριση των εσόδων.

Οι δυο πλευρές αποκλείουν το ενδεχόμενο της ενεργειακής συνεργασίας πριν την επανένωση. Μετά την λύση, απόκλιναν/διαφώνησαν στα εξής:

  1. Οι Τουρκοκύπριοι επιθυμούν τα έσοδα να διανέμονται ανάλογα με την κατανάλωση και τον πληθυσμό. Θεωρούν ότι τα έσοδα από τους φόρους (συμπεριλαμβανόμενων και των εσόδων από τα προγράμματα του φυσικού αερίου) πρέπει να επενδύονται σε τομείς στον βορρά έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η εισοδηματική ανισότητα μεταξύ των δυο μερών σε μια επανενωμένη Κύπρο.
  2. Οι Ελληνοκύπριοι, ενώ δεν το απορρίπτουν, σημειώνουν ότι υπάρχει μια ανακολουθία στην τουρκοκυπριακή προσέγγιση και υπογραμμίζουν πως οι Τουρκοκύπριοι σε όλες τις άλλες περιπτώσεις επιμένουν σε ξεχωριστούς θεσμούς, εκτός από την περίπτωση μεταφοράς εσόδων, τα περισσότερα από τα οποία θα προέρχονται από τη μεγαλύτερη και πλουσιότερη κοινότητα των Ελληνοκυπρίων.
  3. Οι Τουρκοκύπριοι εμφανίζονται εξαιρετικά δύσπιστοι όσον αφορά τις δεσμεύσεις των Ελληνοκυπρίων στην κατανομή των πόρων του φυσικού αερίου.
  4. Κάποιοι Τουρκοκύπριοι προτείνουν να αναληφθούν κοινά προγράμματα υδρογονανθράκων τώρα, πριν από την πολιτική διευθέτηση.
  5. Σε αντίθεση, οι Ελληνοκύπριοι πιστεύουν ότι το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα (ακόμα και με την ίδια την Τουρκία) θα μπορούσε να θεωρηθεί ως διαπραγματευτικό προτέρημα και ένα κίνητρο το οποίο θα ωθήσει την τουρκική πλευρά να αμβλύνει τη στάση της στο Κυπριακό ζήτημα και έτσι να διευκολύνει την πολιτική διευθέτηση.
  6.  Η τουρκοκυπριακή πλευρά απορρίπτει αυτό το ενδεχόμενο, ως ένα παιχνίδι για εξαγορά χρόνου· θεωρεί ότι οι Ελληνοκύπριοι είναι ανειλικρινείς, ιδιαίτερα τώρα που έχει πλέον επιβεβαιωθεί η ύπαρξη αποθεμάτων φυσικού αερίου, και ότι θα προχωρήσουν μόνοι τους.

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

AOZ και πάνω τούρλα – Ελλάδα (IΙΙ)


Η συζήτηση για την ελληνική ΑΟΖ δεν μπορεί να ανοίξει χωρίς οι συνομιλητές να γνωρίζουν ότι αυτόματα επιθυμούν να αλλάξει το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας. Εκτός αν η Ελλάδα ασχοληθεί με την οριοθέτηση νοτίως και δυτικά της επικράτειας της και αφήσει εκτός τον εξ ανατολών γείτονά της. Η συζήτηση μέχρι τώρα επιμελώς παραγνωρίζει τη διάσταση αυτή και μια ογκωδέστερη βιβλιογραφία η οποία εξηγεί το νομικό καθεστώς.
Ο ελληνικός λαός ελάχιστα γνωρίζει για το διακύβευμα αλλά από καιρό σε καιρό αφήνεται να φαντασιώνεται ενεργειακούς παραδείσους.

Γεγονότα:
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα αποφεύγει μέχρι στιγμής τη διεκδίκηση δικής της ΑΟΖ. Κυρίως, λόγω των τουρκικών απειλών κατά της δικαιωματικής επέκτασης από την Ελλάδα των χωρικών υδάτων στα δώδεκα ναυτικά μίλια (22 χλμ.). Η Τουρκία δεν έχει άρει ακόμη το casus belli εναντίον της Ελλάδας σε περίπτωση που η τελευταία προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων.
Διπλωματικά, θα ήταν ένα χαμένο παιχνίδι.

Η τουρκική πολιτική για τη θάλασσα επιδιώκει να περιορίσει το δικαίωμα των νησιών στη δική τους ΑΟΖ, στα χωρικά ύδατα και στην υφαλοκρηπίδα. Η τουρκική γραμμή έχει σοβαρές επιπτώσεις σε σχέση με το μελλοντικό ενδεχόμενο οριοθέτησης των τριών ζωνών με την Ελλάδα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο Θάλασσα (βλ. περίπτωση Καστελλόριζου) και φυσικά στην περίπτωση της Κύπρου.
Στρατηγικά, θα ήταν ένα παιδαριώδες παιχνίδι

Δεν είναι τυχαίο ότι αποφεύγεται η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Στην συντριπτική πλειοψηφία παρόμοιων υποθέσεων θυσιάστηκαν τα δικαιώματα των νησιών.
Νομικά θα ήταν ένα χαμένο παιχνίδι.

Οι υπολογισμοί για τα αποθέματα φυσικών πόρων στο ανατολικό Αιγαίο, ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι, δεν τα θεωρούν ότι ικανά να δικαιολογήσουν επενδύσεις εκμετάλλευσης.
Ουσιαστικά θα ήταν χαμένο το παιχνίδι

Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς, γιατί λοιπόν, αυτή η συζήτηση...

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΟΖ και πάνω τούρλα - Τουρκικές ενστάσεις στην οριοθέτηση κυπριακής ΑΟΖ (ΙΙ)



Η Τουρκία αμφισβητεί τις συμφωνίες ΑΟΖ (συμφωνίες μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και Αιγύπτου το 2003, Λιβάνου το 2007 και Ισραήλ το 2010).
Η ένστασή της για τα κυπριακά θαλάσσια σύνορα έχει δυο επίπεδα:
1)      Το πρώτο αφορά τη νομιμότητα της αμιγώς ελληνοκυπριακής κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία, όπως υποστηρίζει η Τουρκία, δεν είναι «αρμόδια να αντιπροσωπεύσει από κοινού τους Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους, ως εκ τούτου την Κύπρο στο σύνολό της». Η Τουρκία υποστηρίζει ότι ως εκ τούτου δεν έχει το νόμιμο δικαίωμα να συνάπτει συμφωνίες ΑΟΖ. Εδώ η Τουρκία προβάλλει μέχρι και την ιδιότητά της ως εγγυήτριας χώρας με βάση τη Συνθήκη Εγγυήσεως του 1960 και δηλώνει ότι έχει ως μέλημά της τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων. Κατά συνέπεια, η Τουρκία θέλει οι Ελληνοκύπριοι να σταματήσουν κάθε υπεράκτια δραστηριότητα αναζήτησης και εκμετάλλευσης ενόσω συνεχίζονται οι τρέχουσες συνομιλίες για εξεύρεση λύσης του Κυπριακού με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ. Όσον αφορά τη συμφωνία του 2010 με το Ισραήλ, ωστόσο, υπογραμμίζει ότι η Άγκυρα δεν έχει αντιρρήσεις για όσα αφορούν το μέρος της ισραηλινής ΑΟΖ, αν και παραδέχεται ότι έχει ανησυχίες για την ελευθερία της ναυσιπλοΐας σε αυτό το τμήμα της θάλασσας.
2)      Η δεύτερη επίσημη ένσταση της Τουρκίας είναι κυρίως τεχνικής φύσης και περιλαμβάνει τις αξιώσεις της σε επικαλυπτόμενες περιοχές της υφαλοκρηπίδας της στην ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου, η οποία καλύπτει όλα τα σημεία στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Κύπρου προς τα δυτικά, με γεωγραφικές συντεταγμένες ενός γεωγραφικού μήκους 32 μοιρών, 16 λεπτών και 18 δεύτερων. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ δυτικά αυτού του γεωγραφικού μήκους θα πρέπει να επιτευχθεί μέσω συμφωνιών μεταξύ των θιγόμενων κρατών.
Σε μεγαλύτερη κλίμακα, η Τουρκία έχει επίσης σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τον αποκλεισμό της από ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου, στην οποία ισχυρίζεται ότι έχει δικαίωμα λόγω της μακράς ακτογραμμής της, καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία και ενδεχομένως η Ελλάδα δημιούργησαν θαλάσσιες ζώνες χωρίς να έχουν διαπραγματευτεί προηγουμένως με την Άγκυρα.

AOZ και πάνω τούρλα - Κύπρος (Ι)

Η Κύπρος  έχει επιτύχει συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ μόνο με τους νότιους και κάποιους από τους ανατολικούς της γείτονες. Έχει επικυρώσει συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, ενώ η συμφωνία με τον Λίβανο περιμένει την επικύρωσής της από το κοινοβούλιο του Λιβάνου.

Η περιοχή βορείως του νησιού είναι ανέγγιχτη: η Τουρκία, σταθερά αμφισβητεί το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να κάνει εξορύξεις στη δική της ΑΟΖ.

Οι συζητήσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Συρία δεν έχουν ολοκληρωθεί, καθώς η χώρα βυθίζεται στην άβυσσο του πολέμου.

Η Αθήνα δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να μπει στη φάση των διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, γιατί το τουρκικό casus belli εξακολουθεί να ισχύει.

ΑΟΖ
Σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) ΙΙΙ, η ΑΟΖ είναι μία θαλάσσια ζώνη στην οποία ένα κράτος έχει ειδικά δικαιώματα όσον αφορά την εξερεύνηση και χρήση των θαλάσσιων πηγών, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας, από το νερό και τον αέρα. Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ότι κάθε κράτος, νησιωτικό ή παράκτιο, έχει ειδικά δικαιώματα κατά την εξερεύνηση και χρήση των θαλάσσιων πηγών στη δική του ΑΟΖ. Η ΑΟΖ ορίζεται στη μέση απόσταση που χωρίζει δυο κράτη. Προϋποθέτει τη διμερή συνεργασία των χωρών για τη σύναψη συμφωνίας.

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Από κατάρα σε νόσο...

Η παγκοσμια βιβλιογραφία αποδίδει τον χαρακτηρισμο "η καταρα των πόρων" στη θέση μιας πλουσιας σε φυσικους πόρους χώρας. 
Ελαχιστες χώρες κατάφεραν να μετατρέχουν την κατάρα σε ευλογία, με δυο παράγοντες να επιτείνουν την κατάσταση: την υπαρξη συγκρουσεων στην περιοχη πριν την ανακαλυψη των φυσικών πόρων και το δημοκρατικό έλλειμμα μιας χώρας. 
Στην Κύπρο συντρεχουν και οι δυο παράγοντες. Κι ήταν ικανοι λόγοι για να επιλέξουμε, είτε να αφήσουμε τα αποθεματα των πόρων στις δεξαμενές τους για τις μελλοντικές γενεές ελπίζοντας ότι θα είναι ωριμότερες να τα διαχειριστουν, είτε να αποτελεσουν ένα μεσο για την επιλυση των συγκρουσεων στην χώρα και την περιοχη. 
Επιλέξαμε ακριβως το αντίθετο. 
Χειριζομαστε σχεδόν ερασιτεχνικά τη θέση μας πάνω από την πυριδιταποθηκη της ανατολικης Μεσογείου, με πλήρη αδιαφάνεια, συσκώτιση και λαθος στρατηγικές επιλογες. 
Χτες διαβασαμε και το τελευταίο, γνωστό στην βιβλογραφία ως η "Ολλανδικη νόσος" : θα υποθηκευσουμε 300εκ από το μελλοντικό κερδος απο το φυσικό αέριο πριν καλά καλά αποφασιστει το μερίδιο που κλέβουμε απο τα παιδια μας, πριν καλά καλα αποφασιστει με ποιο τρόπο θα αποδωθουν αυτα τα 300εκ. Δηλαδή πάμε από κάταρα, σε νόσο ... 
Κι ακόμα αέρια δεν είδαμε! 
Να σημειωσουμε εδώ, πως ούτε η ΕΕ τα βλέπει... Ουδέποτε συμπεριέλαβε τα "κερδη" απο το φυσικό αέριο στις μελλοντικές της προβλέψεις για την Κύπρο - ουτε διπλα-διπλα απο τους μακροπρόθεσμους υπολογισμους γηρανσης του πληθυσμου. 
Εμείς με "αέρα" κοπανιστό, τιναζουμε πιθανές και απιθανες λύσεις στον αέρα... καίγοντας κάθε χαρτί προκαταβολικά.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

θυμασαι, τι ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΣ;

Καθε χρόνο αντικατοχικές εκδηλωσεις..
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
και ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ

Φετος, στο οδοφραγμα του Ληδρα Παλλας θα συγκεντρωθει το ΕΛΑΜ για να διαδηλωσει εναντιον της εισβολης και κατοχης απο τον Αττιλα!!

Φετος αντιπροσωπεια της Χρυσης Αυγης θα ερθει να τους ενισχυσει.

Να ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΗΣΟΥΝ δηλαδη το έγκλημα το οποιο θα  καταδικάσουν.

Κουτόχορτο και συλλογικη λωβοτομη -

στην αντιπερα όχθη περιφρουρημενες εκδηλωσεις

δεν υπάρχει χώρος ουτε κιχ να κανεις αριστερα... το γωνιακο μαγαζάκι κατειλημμένο χρόνια.. ευάερο και ευήλιο...

γι αυτο,
φετος αν ειναι να θυμηθεις να μην ξεχάσεις κατι

σε παρακαλώ

μη ξεχάσεις το φασισμο




Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

ψευτη ήλιε ...




H διοικήτρια Deanna Troi, κλήθηκε εσπευσμένα στο αρχηγείο της BAU (Behaviour Analysis Unit) στο Quantico, της Βιρτζίνια. Το FBI, είχε αναλάβει το συντονισμό των επίλεκτων μονάδων των G8, με μοναδικό σκοπό τον εντοπισμό και παρακολούθηση των ηγετικών εγκεφάλων της κλιμακούμενης κρίσης που απειλεί να τινάξει την Ευρώπη στον αέρα και να ξεκινήσει ένα ακόμα παγκόσμιο πόλεμο. Οι αστάθμητοι παράγοντες, που αποδυναμώνουν τους παγκόσμιους ηγέτες οι οποίοι παρακολουθούν τις εξελίξεις με σαστιμάρα, πληθαίνουν μέρα με τη μέρα και ο ρόλος ενός εκάστου, όπου κι αν βρίσκεται στην υδρόγειο, είναι πιο ύποπτος από ποτέ.

Η αποστολή της, συγκεκριμένη, αγγίζει τα όρια του mission impossible. Το FBI με παράλληλες ατζέντες και θέματα, θέλει να είναι κυρίαρχος αυτής της πληροφορίας. Είναι μέρες τώρα που αντιφατικές αναφορές, με αμφιλεγόμενα ευρήματα συσσωρεύονται στο αρχηγείο. Θα μπει, ή δε θα μπει. Τι είπε με τους Ρώσους που δεν ξέρουμε. Γιατί κάνουν τον Κινέζο οι άλλοι;.Από που αντλεί τις βεβαιότητες του; Είναι ολιγωρία ή κρυφή ατζέντα;  Ποιοι μεθοδεύουν, τι; Και τα οικόπεδα, πόσοι παράλληλοι συσχετισμοί,γιατί; και γιατί τώρα....

Μια φωτογραφία είναι αρκετή. Είναι 11.45 το πρωί, ώρα Βιρτζίνια, ο Δημητρώφ στην μικρή κάμαρα του «πατρογονικού» στο Κελάκι ρουθουνίζει ράθυμα. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να μπει στα άδυτα του μυαλού του. Ονειρεύεται... Βρίσκεται στο σπίτι του Πάπη, κάτω από τον βαλσαμωμένο τάρανδο. Μέσα στη νύχτα, στο όνειρο αντηχεί ο ρυθμικός κλαυθμός ενός ανθρωποπουλιού έξω από το παράθυρό του, που το συγκινησιακό τού Δημητρώφ διαβάζει σαν ένα κοσμικό ρολόι το οποίο μετρά τα κρίσιμα δευτερόλεπτα της ιστορικής συγκυρίας. Στο βάθος της οικίας, μια γυναικεία φιγούρα σαν σκιά. Είναι η Eιρήνη, μέσα στη σιωπή της επιβλητική αλλά κι απόμακρη. Ο Δημητρώφ είναι τώρα 8 χρονών και εκείνος του φαντάζει τρισθεώρατος. Είναι καλοχτενισμένος και φοράει ένα υπέροχο καλοσιδερωμενο μαύρο κουστούμι. Τον ρωτά αν θυμάται... Ο Δημητρώφ κουνά το κεφάλι νευρικά και επίμονα καταφατικά. «Ναι! ΕΟΚ και ΝΑΤΟ – ΕΟΚ και ΝΑΤΟ – ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» Λοιπόν; τον ρωτάει. «Ξεκίνησε πατέρα... Ξεκίνησε! Πρώτα η ΕΟΚ, - την λένε ΕΕ τώρα» Το αυστηρό βλέμμα του τον συνεφέρνει, αυτοστιγμεί. «Δεν θα σταθεί εμπόδιο κανείς... Εμείς, εμείς θα είμαστε εκείνοι! Θα το δεις... όσα ονειρευτήκαμε... ήρθε η στιγμή, η μικρή μας πατρίδα θα είναι Λύδια λίθος του σαθρού οικοδομήματος...θα είμαστε εμείς, η καρφίτσα, αυτή η μικροσκοπική και αιχμηρή καρφίτσα, που θα σκάσει το παγκόσμιο παραφουσκωμένο μπαλόνι» Τον κοιτάζει με προσποιητή αποδοκιμασία αλλά πατερναλιστική συγκατάβαση και ξεθαρρεύει αποκαλύπτοντας ένα πρωτοφανή σταλινοπασοκικό ιδεασμό: «Εμείς οι μικροί και ασήμαντοι, της γης αυτής οι κολασμένοι – Εμείς!» Ξεσπασε σε λιγμούς (Δεν είχε συγχωρέσει ποτέ τον Ομπάμα που φοβηθηκε όταν ήθελε απλώς να τον αγκαλιάσει).
Σε μια ρωγμή του χρόνου, η σκιά της Ειρήνης απ’το βάθος καρφώνει κατάματα, με νόημα, την ψυχική προβολή της διοικήτριας Deanna Troi.
«Αν με αξιώσει ο καλός Χριστούλης, πατέρα, οι κραδασμοί θα είναι τέτοιοι που ούτε ΝΑΤΟ, ούτε πέτρα θα απομείνει όταν θα έχουμε τελειώσει με δαύτους»  

Το τράνταγμα στον ώμο της Διοικήτριας Deanna Troi την επαναφέρει βιαίως μέσα από μια σήραγγα με ιλιγγιώδεις ιριδισμούς. Πριν την ολική επαναφορά της, και χωρίς να προλάβει να μεταφέρει όσα βλέπει κατά την επιστροφή της, ξεπροβάλει το πρόσωπο της Ειρήνης... το μήνυμα θα μείνει μεταξύ τους...

Είχε διακοπεί το channeling... Είχαν την απάντηση τους

Ο Διοικητής του FBI κλοτσά την καρέκλα, φτύνει στα πρόσωπα των υποτακτικών του καθώς ανάμεσα σε βρισιές, ουρλιαχτά και κατάρες δίνει τις επόμενες εντολές! «Ηλίθιοι, για 2 μήνες τρέχαμε ασκόπως πίσω από έναν Alexis ενώ ο Αστάθμητος δρούσε ανενόχλητα!»

...

Στο δρόμο της επιστροφής για το σπίτι, η Διοικήτρια Troi αποφασίζει να περπατήσει, κατάκοπη... ιδρωμένη, θέλει να ξεκαθαρίζει το μυαλό της από ακατανόητες εκφράσεις σε γλώσσες ανοίκειες «Και τώρα και πάντα, Τώρα και Πάντααααα»,  «Η Κύπρος ανήκει στους Κύπριους», "κιπρισταν, μπαρίς, εγκελενεμές" «θα τσιμεντώσουμε το ΝΑΙ ... » 

Ο βηματισμός της αλλάζει, με τα δυο της χέρια αγγίζει τη μέση της και σταματά. Κοιτά ψηλά καθώς πυκνώνει το σκοτάδι. Η ανάμνηση της μορφή της Ειρήνης ξεπροβάλει ξεκάθαρα.

«Κάτι τέτοιοι μαλάκες, μια μέρα, θα καταστρέψουν τον κόσμο»  





(της σειρας ΠΩΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΟΜΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΟΥ - * αργησε αλλά ήρθε)

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Την ώρα του ονείρου

(..γράφτηκε μετα μια Τρικυμία)




Την ώρα του ονείρου γεννήθηκε ο Κόσμος σαν μια ανατολή, ενός αγώγιμου πλάσματος που μες το σκοτάδι γεννάει φως.

Την ώρα του ονείρου συνομιλεί ο κόσμος σαν ένα σούρουπο, που όλα τα ηρεμεί, σαν μαίνεται η αιώνια μάχη των γιγάντων.

Την ώρα του ονείρου αγαπάει ο κόσμος - σαν σούρουπο και σαν ανατολή, χωρίς το φως και το σκοτάδι που μουδιάζει.

Την ώρα του ονείρου γεννήθηκε ο χρόνος σαν προσευχή που ‘χει τη δύναμη να αλλάζει, εκεί που ψιθυρίζονται τα ανείπωτα.

Την ώρα του ονείρου ερωτεύομαι σαν σ’ένα πέπλο που όλα τα ενώνει και μόνο τότε, μόνο εκεί.

Την ώρα του ονείρου μ’ αγγίζει η ομορφιά και μέσα μου αλλάζει ο κόσμος και το όνειρο αναπλάθεται εκεί που δεν υπάρχει θάνατος, μα ούτε ζωή.

Την ώρα του ονείρου ανασύρονται κορμιά-εικόνες, λέξεις, αισθήσεις, θύμησες και αποκτώ κορμί στο σούρουπο και την ανατολή που οργάζει.

Την ώρα του ονείρου δεν είσαι μοναχός, δεν είσαι ο χρόνος, δεν είσαι τόπος...

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Στιγμιότυπο




Ήθελες να φύγεις την ώρα που θα μέναμε μόνοι.

Την ώρα που όσα φύλαξα με προσοχή κάτω από το δέρμα μου θα είχαν άρωμα και γεύση.
Την ώρα που οι σκέψεις θα ξεχειλίζαν σαν γλυκό αρτεσιανό νερό σε μια καυτή αμμουδιά.

Είχαν τελειώσει οι έρωτες κι έπρεπε να φύγεις.
Βιαζόσουν.
Πράγματι, είχαν τελειώσει.
Δεν έκανα προσπάθεια. Δεν είπα λέξη.
Μόνο σου ζήτησα να ξαναπείς ακόμα μια φορά.
Να το ακούσω, παντού. Καλά. – νόημα δεν είχε πια.

Έμεινα με όσα φύλαξα και σκέφτηκα για ‘σένα
Δάγκωσα τα χείλη μου στο δρόμο να μην ξεχειλήσουν οι λέξεις.
Και γύρισα την πλάτη..

λιγα μετρα πιο κάτω,  ξέσπασε η κραυγή κι ένας μακρόσυρτος λυγμός… 
«τέλος … τέλος… τέλος,
ακούς κοπέλα μου καλή;
αυτό είναι το παντοτινό
και ξεκινάει τώρα»

Λιγώθηκα κι άδειασε ο λαιμός μου, μ’ ένα πόνο ξηρό – ακαριαίο
«τέλος, κι όλα καλά τα ανθρώπινα,
οι σχέσεις δεν ευδοκιμούν…
κι όλες καλές οι αγάπες…
παντοτινές δεν είναι…»

Έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου ο κάμπος είχε ξεραθεί…και η κραυγή μου αντίλαλο δεν είχε… έμεινε ο θόρυβος της μηχανής να με οδηγεί μονότονα σε ένα κενό.

Πίσω εκεί που όλα είχαν κάποτε αρχίσει…

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

συμπλέγματα αγάπης

Φυλακισμένα αγόρια στα πίσω δώματα, να αυνανίζονται κρυφά, να έρχονται οι μανάδες, να μυρίζουν να μένουν πάντα νέες. Ήρωες και μηδενικά δεμένοι χέρι-χέρι σε μια τροχιά αλληλοεξόντωσης για μια άκαρδη, Ελένη για μια γριά ξεμωραμένη. Θάνατε, χρήζεις τρεις γενιές. Θάνατο σπέρνει κάθε γέννα. Γέννα με θάνατο ζητά αίμα, για να αγοράσει άλλο αίμα. Απέναντι, μια Τιτίκα τα ολόλευκα βυζιά μες τις συνάξεις Αθλίων περιφέρει για την αγάπη του μπαμπά, για περισσότερο παρά, ή έστω για τη βρισιά που κλαίγοντας εκφέρει. Πουτάνα μου, λιβιδινικά ανάπηρος στα πόδια σου αποθέτω, μες το σκοτάδι του κορμιού, τα ψέματα που τρέφω. Πόσες ζωές χαθήκανε; Πόσες ζωές ακόμα;  για την αγάπη, με ρωτας,  τυφλά, κλεμένα, σταματημενα χρόνια

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

ανέντιμος συμβιβασμος

οταν ο προτεινόμενος συμβιβασμος ειναι ανεντιμος,
είναι εκβιασμος.
το θυμα σας, με την πλάτη στο τοιχο,
πρεπει να πειστει οτι δεν εχει άλλες επιλογές.

να σκεφτεί πως η διεκδικηση της στοιχειωδους αξιοπρεπειας του
ειναι αυτοκτονια

οτι εκει οδηγείται και δεν υπάρχει επιλογη
για να αντέξει το βιασμο σας
ακόμα και το θριαμβο σας με σκυμενο το κεφαλι

ακόμα περισσότερο να γινει παραδειγμα προς αποφυγήν
για όσες θα τολμησουν να κλωτσήσουν, να φωναξουν, να αντιδράσουν...

ξερω πως το δικιο μου δεν θα το βρω
αλλα ο "συμβιβασμος" σας ειναι ανέντιμος
και άρα μη-αποδεκτός

καλή αυριανή

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012


Μακραίνει ο χειμώνας στα νωπά χώματα
σαρωτής έγινε το κορμί
μιας άνοιξης φευγάτης
δεν κράτησε πολύ
ο κύκλος, μοιραία, πίσω σε πηγαίνει
καθώς βαθαίνουν τα μάγουλα
γραμμή διακεκομμένη
«δεν άλλαξες» μού είχες πει
ο αέρας χτυπούσε τα παράθυρα με δύναμη
κι ακόμα σε θυμόμουν

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012