Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Σεπτέμβρης


Κάπου αναμένω το μεγάλωμα της νύχτας για να ξαναβρώ τη φωνή μου.
Να μπω στο πατητήρι ξυπόλυτη και να ανακαλύψω τι χυμούς κάναμε φέτος

Κάπου αναμένω στη δροσιά του πρωινού να ξανακυλήσει η πένα
Τα ατάκτως στοιβαγμένα αποκτούν μια αλληλουχία και σημασία.

Το πρωινό τσιγάρο ξυπνά τα γκρίζα κύτταρα με γνώριμο τρόπο ξανά
Και οι επισκέπτες της φθινοπωρινής περιόδου μιλούν για νέα πράγματα

«σαν βγω απ αυτή τη φυλακή» θα μετρήσω αντίστροφα το χρόνο




(πινακας "Σεπτεμβρης" του Γιάννη Τσαρούχη)

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ περιμένω ένα σεπτέμβρη να πιω ένα καφέ σ' ένα μπαλκόνι. Το βράδυ να βλέπω το Φεγγάρι και τον Δία παρέα να κυλούν στον ορίζοντα και το μελτέμι να ανακατεύει τα μαλλιά.
Γλυκά, πικρά όνειρα.
Και μια καρδιά γεμάτη.

Ανώνυμος είπε...

Θα βγεις, θα το δεις

Ανώνυμος είπε...

σύντομα

Chris είπε...

Good changes are in the air. I can feel it in my bones(the skeleton that i am) hehe. I hope its a good month for you too!! xxx

Νάσια είπε...

Ο Σεπτέμβρης - σαν το δείλι - πέφτει και γαληνεύει τις ψυχές. Ισορροπία...

Λεμέσια είπε...

Ο αγαπημένος μου μήνας ο Σεπτέμβρης...
Κρίμα που "συγχωνεύτηκε" με το καλοκαίρι στην Κύπρο...

Εύχομαι δροσερά πρωινά...
Καλό μήνα, Ρόουζ μου...

www.youtube.com/watch?v=nGroo81dSAY

the Idiot Mouflon είπε...

Τώρα που θα επιστρέψουν όοοοολοι στη Λευκωσία θα πω κάτι γαλλικά για το Σεπτέμβρη...

rose είπε...

@Aνωνυμε Α
το "ραντεβου το Σεπτέμβρη" το θυμάσαι;
κάθε χρόνο στους κινηματογράφους της επαρχίας που μεγάλωσα έβαζαν ενα πανό με αυτή την αναγραφή. Είχα πάντα την απορία γιατί όλοι οι κινηματογράφοι θα πρόβαλλαν την ίδια ταινία το Σεπτέμβρη!

τα ίδια ζητάμε ...


@Ανώνυμε Β (και Γ)
χλωμό το βλέπω αλλά "κανείς δεν θα με περιμενει"


@Chris
Φυσικά! Αλλάζουν τα πράγματα για σένα και χαίρομαι - ΠΟΛΥ!


@Νάσια
Όλα τα καίει η φωτιά του φθινοπώρου


@Λεμέσια
Φέτος είναι δροσερά και ελπίζω να μεινουν.. Αρχή όλων ο Σεπτέμβρης μέχρι τώρα στη ζωή μου, ελπίζω και φέτος. στο εύχομαι και σε σένα.

@Αγρινό μου
Όοοολοι μαζί πήγαν, όοοολοι μαζί θα επιστρέψουν.
Εγώ θα αρχίσω τα (καλογραιίστικα) γαλλικά τις πρώτες μέρες των σχολείων :-)

ruth_less είπε...

Χρόνος είναι ότι μεσολαβεί και μετατρέπει, λέει κάπου η Δημουλά. Μεσολαβεί για αλλαγές και μετατρέπει τα υφιστάμενα δεδομένα.

Στο εύχομαι, πολύ σύντομα, να αρχίσεις να μετράς αντίστροφα τον χρόνο... και όσοι σε αγαπάμε, εκεί θα σε περιμένουμε με ανοικτή αγκαλιά :)

Chris είπε...

I second what ruth_less says!! I couldnt have said it better.xxx

Utopia είπε...

Καίει ακόμα κάτω απ΄το δέρμα μας το καλοκαίρι,καλή μου rose.
Βιάστηκε ο Σεπτέμβρης να μας γυρέψει στα διαγγέλματα και τις ειδήσεις.

rose είπε...

Ruth μου
το οτι εισαι θετική άνθρωπος το ξέρω
το ότι εισαι φίλη επίσης
ελπίζω και μάντισσα γιατί έτσι αγκαλια δεν την χάνω


@Chris
:-)


@Oυτοπία
Πόσες παράλληλες ζωές σηκώνουμε αλήθεια;
Οταν τις μετρησα την τελευταία φορά ζαλίστηκα και σταματησα να μετρώ.
Και με τον τρόπο αυτό ήρθε ο Σεπτέμβρης Ουτοπία -
και 'μεις ακόμα να αποβάλλουμε τη ζέστη του καλοκαιριού.
Εκτός κι αν καιγόμαστε από μέσα και δεν το καταλάβαμε ακόμα...

stalamatia είπε...

Καλό Φθοινόπωρο ,ωραίος ο Σεμπτέβρης!Μου άρεσε αυτό που έγραψε η Νάσια.

Diasporos είπε...

Ωραίος ο σεπτέμβρης και όσοι τον πρωτογνώρισαν στην πρώτη τους ανάσα. Είναι η αρχή της αλλαγής, το φύλλωμα ετοιμάζεται να ξαναπεθάνει.

Πέρασε και η πανσέληνος η λυτρωτική.


Σου έχω κομμάτι, άκουσε το...

rose είπε...

Διασπορε σε άκουσα
και έγραψα ήδη

:-)


Σταλαματια
χαιρετώ σε

Ανώνυμος είπε...

Χμμμ, Σεπτέμβρης. μήνας λύτρωσης αλλά και προσμονής. Τυχαία, γεννήθηκα κιόλας αυτό τον μήνα.
Κουράγιο, πρωτοβρόχια από την άλλη Τετάρτη :)

rose είπε...

Παρομοίως Στροβολιώτη
:-)

Ανώνυμος είπε...

αυτός του 2006 ήταν πανέμορφος. κι όσο τον σκέφτομαι ξεχνώ τον φετεινό και προπαντός τον περσινό...

Phivos Nicolaides είπε...

Το θέμα δεν είναι να βγούμε από τις φυλακές μας, αλλά να λύσουμε τα δεσμά μας...

rose είπε...

Φοιβο ένα παράξενο πράγμα :
ποτε δεν είχα τοσο μεγαλο προβλημα με τα εσωτερικα δεσμα όσο με τα εξωτερικα! :-)

Ανώνυμος είπε...

Κουράγιο!

Chris είπε...

courage is not freedom from fear...It is being afraid and still carrying on/going on!!!!! And i know you have LOTS of courage!! xxx

Αντιπολιτευόμενος είπε...

Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
ήτανε ο πόλεμος γιορτή
στα παλιά μας στέκια

όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
κι ήξερες μονάχα να διατάζεις
κι έτρεχα ξωπίσω σου και γω
για να με κοιτάζεις

έγειρες στη γη να κοιμηθείς
κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
σου πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς
κι όμως έχω ζήσει

Ανώνυμος είπε...

Θα 'μαι κοντά σου


Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
κι άκουσα δυο φωνές.
Η μια μου είπε ξέχνα την
κι πάψε πια να κλαις.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...