Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

για ποια "λεφτά τα κάνουν όλα";



Άρχισε επιτέλους η δικαστική διαδικασία με την μη-παραδοχή του εντυπωσιακού κατηγορητηρίου. 800 σελίδες καταθέσεων, 3 χρόνια ερευνών, 4 χρόνια διωγμών, 39 μάρτυρες και 39 κατηγορίες, 2 προγράμματα απλήρωτα των 100,000 ευρώ.

Τόσο χρειάστηκε να επενδύσει η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω της Αστυνομίας και άλλων υπηρεσιών της στην προσπάθεια να κλείσει το Απανέμι για την δράση του το 2004 και 2005.

Αναρωτιέμαι πως μεταφράζεται αυτό σε ανθρωποώρες και πόσο στοίχησε το εγχείρημα μέχρι τώρα. Πόσα καταφύγια και γραμμές βοήθειας θα μπορούσαν να γίνουν με τα μισά λεφτά. Πόσα ακόμα πέραν των 5,000 ατόμων που βοήθησε το Απανέμι το 2004-2006 θα είχαν επιλογή.

Αναρωτιέμαι, πόσο θα στοιχήσει συνολικά σε μας, στο Απανέμι, και αν υπάρχει ποσοτικό μέτρο μιας τέτοιας αποτίμησης. Πόσο είναι το ποσό των 15 ατόμων που εργάστηκαν στο Απανέμι τα οποία περιμένουν ακόμα μέρος των απολαβών τους μετά από 3 χρόνια; Πόσο πρέπει να επιστραφεί στα 4 άτομα του Δ.Σ. που δάνεισαν τον οργανισμό για να πληρώσουν όσα δεν εισέπραξε ποτέ ο οργανισμός από τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα μετά από 4 και 3 χρόνια. Πόσα είναι όσα δανείστηκαν αυτά τα άτομα από άλλους φίλους και φίλες για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα και να υλοποιήσουν τα προγράμματα; Πόσοι είναι οι τόκοι μιας τέτοιας κατακράτησης. Ποιό κόστος αναγνωρίζεται στο άτομο που πτώχευσε στην προσπάθεια αυτή και εκτός των άλλων έδωσε τα χρήματα από την προκαταβολή της πώλησης του σπιτιού του για να πληρωθούν μισθοί λειτουργών. Τι ποσό χάθηκε από την αρχική επένδυση σε 2 καταφύγια και 3 κέντρα στήριξης το οποίο δεν θα επιστραφεί ποτέ. Πόσο πάνε όλα όσα στοιβάζονται σε μια αποθήκη σήμερα; Πόσα κέντρα θα έχτιζαν σήμερα. Πόσα θα χρέωναν οι δικηγόροι που βοήθησαν αφιλοκερδώς και σε αυτούς που βοηθούν τώρα με μειωμένη αμοιβή. Πόσο στοιχίζει ο χρόνος των εθελοντών που εργάζονται τώρα, επιλέγοντας δυστυχώς μεταξύ υποθέσεων γιατί δεν υπάρχει ο άλλος τρόπος.

Ρίχνοντας μια ματιά στον όγκο των καταθέσεων αρχικά νομίζεις ότι πρόκειται για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Κοιτάζοντας τον αριθμό των κατηγοριών νομίζει κανείς ότι πρέπει να αποδειχτεί σώνει και καλά ότι αυτός ο οργανισμός δεν υπήρξε ποτέ αλλά λειτούργησε για τα «πάρει». Κοιτάζοντας το 2/3 των μαρτύρων που είναι κυβερνητικοί υπάλληλοι, σε θέσεις που έχουν άμεση σχέση με την προστασία θυμάτων, αναρωτιέσαι τι υπηρεσίες θα μπορούσαν να προσφέρουν αντί να δίνουν καταθέσεις.

Αναπόφευκτα η σκέψη πως είναι οξύμωρο, να δίνεται από το κράτος σε έναν οργανισμό το πολύ-πολύ 50.000 λίρες σε 2 χρόνια, να του κατακρατά 100,000 ευρώ για 3-4 χρόνια έτσι ώστε να επενδύσει εντέλει στο κλείσιμο του...

Φαινόταν αρχικά ότι το 6-20% συμμετοχής του κράτους σε ένα οργανισμό προστασίας θυμάτων βιας και κοινωνικού αποκλεισμού ήταν επιβεβλημένο αλλά εντέλει τους ήταν πολύ να υποστηρίζουν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ οργανισμούς. Φαίνεται ότι αυτό που ξοδεύουν τώρα στο όνομα της «προστασίας» και «καλής διαχείρισης» του δημόσιου χρήματος είναι κάτι το οποίο μπορούν να θεωρήσουν από λίγο έως απαραίτητο. Τώρα, θα πρέπει να μας το αποδείξουν και εκείνοι...

Φαίνεται ότι όλα τα άλλα σχέδια «κοινωνικής προστασίας» μπορούν να περιμένουν εν μέσω «οικονομικής κρίσης».

Θα αποφύγω το συνειρμό πόσες φορές 50,000 λίρες δόθηκαν σε ψήφους, σε φιλάθλους, σε σωματεία, σε εκτύπωση μπλούζας με λογότυπα για την απασχόληση χωρίς καμία κενή θέση εργασίας ως αποτέλεσμα... Αυτό το μέτρημα είναι αστρονομικό και θα το αποφύγω.

Και δεν ξεχνώ στιγμή ότι εμείς είμαστε οι «κατηγορούμενοι» γι’ αυτό το μόνο που ξέρω είναι ότι για κάθε 1 ευρώ που πήραμε από το κράτος το μετατρέψαμε σε 10 με την δουλειά μας η οποία ήταν έντιμη και είχε αντικείμενο.

Ωστόσο,
Η διαδικασία ξεκίνησε.
Τώρα μπορώ να μιλώ.

Όλα στο φως, (ή σχεδόν όλα).
Δεν ξέρω πόσο θα στοιχίσει ακόμα στην Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι να βγει μια τελική απόφαση. Εύχομαι να είναι γρήγορη και να μην παρατραβήξει.

Τώρα, για τα ποσοτικά μεγέθη που μας ρωτούν έχουμε όλες τις απαντήσεις.
Θα είναι κάτω από άπλετο φως που θα δοθούν καθώς προχωρά η διαδικασία.
Άλλωστε αυτό που πάθαμε το οφείλουμε εν μέρει και στην πολλή διαφάνεια που είχαμε. Καιρός αυτή η διαφάνεια να εργαστεί υπέρ μας. Αυτό το φως εμπιστεύομαι και τίποτα άλλο γιατί τα έχω δει όλα.

Αυτό το φως θα μοιράζομαι σαν ένα άτυπο ημερολόγιο που θα τηρώ σε αυτή τη διαδικασία. Η οποία είναι ανοικτή σε όλους και τον Μάιο θα ξεκινήσει η εξέταση των πρώτων μαρτύρων την οποία εύχομαι να μπορείτε να παρακολουθήσετε.





(όταν δηλώναμε μη-παραδοχή σήμερα, ασυνείδητα σκεφτόμουν όλα όσα μπορώ να δηλώσω παραδοχή και δεν ήταν μέρος του κατηγορητηρίου! Αυτά θα σας τα γράψω σύντομα. Είμαι "ένοχη" σε πολλά αλλά όχι σε αυτές στις 39 κατηγορίες)

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

παίρνω θέση


Παίρνω θέση


στην κόψη ενός τεντωμένου νήματος
που καμιά άκρη δεν έχει
και μάλλον τέλος

αλλάζοντας το κέντρο βάρους
κάθε φορά που ο αέρας χτυπά
- κόντρα - χορός και ρόλος


άηχη με πολλά εσωτερικά φωνήεντα
μακρόχρονους και καταχρηστικούς φθόγγους
κι οι λέξεις μικρές και ασυναίρετες


μες τη σιωπή των βρυχισμών
μια ουτοπία συνύπαρξης
σε μια συνθήκη ανακωχής


στην αλληλουχία των συνειρμών
κενή από νόημα η αναζήτηση
και η σταθερότητα αυταπάτη

ανάμεσα σε βλέμματα θολά
που δεν σ' αφήνουν να διεισδύεις
«Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας?»

...

μάχης - από χέρι κερδισμένη -
κανείς δε ρώτησε, δεν έμαθε
δεν πρόκειται να μάθει...