Συνήθως, τα παιχνίδια της μπλοκόσφαιρας προβάλλουν πτυχές (του/της εαυτής μας...Κάποια από αυτά γίνονται η αφορμή να ανακαλύψουμε πράγματα που πρώτη φορά κάποιος μοιράζεται...
Τι θα λέγατε για ένα "παιχνίδι" να μάθουμε πως σκέφτονται οι άλλοι για μας;
Ένα δώρο από μας προς τους άλλους επειδή ακριβώς συναντήθηκαν οι δρόμοι μας έστω και εικονικά. Μια-δυο πλευρές τους έτσι όπως τις συγκρατούμε, δώρο μιας επικοινωνίας που συνεχίζεται και αλλάζει αλλά απομονώνει μικρές στιγμές και αποκρυσταλλώνει γεύσεις και αρώματα.
Θα ήθελα να μάθω και 'γω μέσα απο αυτο πως με βλέπετε εσείς αν έχετε την έμπνευση και διάθεση.
Πρόκειται για παιχνίδι, κι ας μη το πάρουμε πολύ στα σοβαρά,
ένα παιχνίδι που ακουμπά την ανθρωπιά μας.
Σε κάποια τελετή γάμου της αλλοδαπής ο τελετάρχης επαναλαμβάνει "to have and to hold". Τι παράξενο πράγματι να χρησιμοποιεί "to have and to hold" ως έκφραση μιας απόλυτης μορφής αφοσίωσης μεταξύ ανθρώπων!
ισως γιατί θεωρεί ότι απο μας εξαρτάται πως "ζουν" οι άλλοι μέσα μας
κι αν αφαιρέσουμε τους μεγάλους όρκους και δηλώσεις...
μηπως έτσι δεν "σκεφτόμαστε", "αγαπούμε", "μισούμε" ...απολυτοποιούμε κάποιον ή κάτι;
ΕΚΕΙ ακριβώς, μέσα μας - πουθενά αλλού παρά μόνο μέσα μας.
Εκει φιλοι και φίλες αναπόφευκτα σας κουβαλώ και ΄γω.
με μια σειρα συνειρμών που γίνονται σχεδόν αυτομάτα
κι αυτο το παιχνίδι ξαναγυρνά το χρόνο και βλέπει πως είμαστε μέσα στον άλλον. Αλλά η τομή γίνεται τώρα, άρα μπορεί ν' αλλάξει ...
Ξέρετε πάντα θαύμαζα τους μεγάλους ανθρώπους ... Πολύ αργότερα κατάλαβα ότι τους διαπερνούσε κάτι παντοδύναμα κοινό...
Η συνειδητή απόφαση εξωραϊσμού μια ιδέας μέσα τους,
έτσι ώστε να είναι πιο δυνατή απο τη βαρβαρότητα που επικρατεί (γύρω και μέσα)...
Άρα αναπόφευκτα θαυμάζω όλους τους ανθρώπους που ακόμα διατηρούν αρκετό χώρο να αφιερώσουν στον εξωραϊσμό των άλλων...κι έτσι όμορφους τους συγκρατούν στην ζώσα και εξελισσόμενη μνήμη.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ:
"Βρείτε μουσική και μια πόλη/τοποθεσία που ταιρίαζει στον/στην [...]"
(υπομονή γιατί είστε και πολλοί)
Στην Σταλαματια
Σταλαματια μου σου αφιερώνω το τραγούδι σ'αυτή τη συγκεκριμένη εκτέλεση
κι αν θα το ήθελες και συ θα σ' έπαιρνα στην Νίκαια να περπατήσεις την promenade des anglais, να καθίσεις σ' ένα μπιστρό και να κοιτάς τους ανθρώπους απολαμβάνοντας ένα ποτήρι καλό κόκκινο κρασί;
Στον Κωστα
Κώστα μου θυμίζεις το take five και ΑΠΕΙΡΕΣ διαφορετικές εκτελέσεις,
9/8α και διέσεις και μουσική που γράφεται μεταξύ γραμμών και ήχων (και αναστεναγμών)
Βερολίνο Κώστα!
Στον Ανευ Ορίων
σου το αφιερώνω αν και μας έπεισες ότι δεν μπορείς να χτενιστείς πια!
η περιοχή που μου ΄ρχεται στο μυαλο είναι τα Κοκκινοχώρια μπορεί να φταίει το τραγούδι!
Στην Ruth-less
Ομορφη κυρία, δεν μπορεί παρά να είναι μια γυναικεία συνομωσία!
Γυναίκες, χαρούμενες, ελέυθερες, όμορφες που γράφουν, τραγουδουν, χορεύουν.
και πόλη, Πράγα - την άνοιξη, που γεμίζουν τα παρτέρια και οι πλατείες λουλούδια
Στην Ουτοπία
Ουτοπία μου, θα μπορούσε το αυτι σου να τα "ακουσει" όπως εγω; (αν ξεκινήσουν και τα δυο μαζι με το δευτερο να ξεκινά απο το 0:22 κάπου πλησιάζουν σ αυτο που ειχα υπόψη μου)
Τοποθεσία: "Στον ουρανό που κάναμε ταβάνι" υπάρχει ένα παράθυρο και εσύ κάθεσαι εκεί και κοιτάς το διάστημα μεταξυ των αστεριων.
και επειδή μπορεί να μην πετύχει...
Στην Λεμέσια
για να ανοιχτεί η πιρόγα σου εκει... εκει κι τόπος, σε μια πιρόγα στο μέσο του πελάγους
Στον Νικόλα
δεν θα μπορεί να το χορέψει ο Μητροπάνος αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτη τη ζωή.
τόπος: Capetown
Στον Λινοπάμπακο
επειδη δεν ξαφνιάζεσαι πια με τίποτα είπα να δοκιμάσω κι ας ..χάσω!
τόπος: Μαραθάσα όταν έτρεχαν ακόμα οι ποταμοί
Στην Φαραώνα
Δεν ξέρω ο τόπος σου αν έχει όνομα αλλά θα είναι στην κορφή ενος πευκόφυτου βουνού και κάτω η θάλασσα λίγο πριν ξημερώσει
Στην Νάσια
Το καραβανι σου θα σε παίρνει όπου θες εσυ!
Στον Γιάννη (Ιωαννου - είστε και πολλοι οι γιάννηδες!)
Στην Ακρα να κοιτας TAj Mahal και να απορείς ...
μετά το σχόλιο σου... αυτο:
Στην Δεισδαιμόνα
Είναι μαζι και οι τρεις ερμηνείες σαν διαφορετικές πλευρές ενός πολύεδρου κρυστάλλου
Τόπος: Βαρκελώνη αρχές φθινοπώρου
Στον Greekstory
Μπορείς να φαντάσου κάπου εκει μέσα και τον Στινγκ αλλά σε αυτη την εκτέλεση pleeaase :-)
Τόπος: Νέα Υόρκη όταν κοκκινίζει το πάρκο λίγο πριν πέσει το χιονι
Στο Ηλίθιο Αγρινό
Αγρινέ τι να σου αφιερώσω που πρέπει να οργανωθεί μια μουσική παράσταση!
Οπότε ξεκινούμε με πρόζα, μετά μουσική και τέλος απομόνωσε σε παρακαλώ τα τελευταία λεπτά από το 8:54 μέχρι 9:40.
Τόπος Αν και μπαίνω στον πειρασμό να σε στείλω Λας Βέγκας ο τόπος σου ίσως θα ήταν Ανδεις (Διαλέγεις εσύ υψόμετρο)
Για τον Αντικακομούτσουνο
Αν και σε θυμάμαι κάθε φορά που ακούω την Κουπαστή (ξέρεις εσυ γιατι) σου αφιερώνω τον Ψαραντώνη - αυτον που σηκώνεται και φευγει στη μέση μιας παράστασης άμα θυμηθει κάτι!
... μακάρι να πας στην πίσω μερια των Σφακιων μ'ενα καραβάκι
Για τον Κυριάκο
Eπειδή όπως είπαμε, ο άντρας πρέπει να είναι και λίγος κομπλεξικός στο αφιερώνω :-)
Τόπος μέσα σε μια (ηλεκτρονικη) βιβλιοθηκη στη καρδια του Λονδίνου μια μερα βροχερή
Για τον Incus
Incus, σε φαντάζομαι να το ακους μονο εσυ σαν δουλευεις
Τόπος, με ενα ελικόπτερο να πετάς πάνω απο τα Νορβηγικά φιορδ τα κατάβαρα απο το μπλε αρχαίο χιονι μες σ' ένα ουρανο μωβ που νομιζεις οτι τελειώνει ακριβως πάνω απο το κεφάλι σου
24 σχόλια:
επειση ζαλίστηκα μέχρι να το κάνω, αν ξέχασα κανέναν δεχόμαστε παραγγελίες εδω....
ΩΩΩΩΩ!!!!
χΊΛΙΑ ευχαριστώ rose μου!
Πέτυχες φλέβα που λένε!!!!!
Εξαιρετική η επιλογή σου Rose μου!!
Πόσο με ξέρεις... :)
Τι όμορφο...
Σ' ευχαριστώ πολύ...
Ανταποδίδω με ένα ρόδο...
www.youtube.com/watch?v=oR6okRuOLc8
Φιλιά
ΤΕΛΕΙΟ!!!!!Αυτό το τραγούδι είναι από τα αγαπημένα μου ,με το Τρίφωνο δεν το έχω ξανακούσει.
Πριν κάμποσα χρόνια είχα στείλει γράμμα στο ΡΙΚ και το έκανα αφιέρωσα στους δικούς μου.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!
Αν η ροκ ερμηνεία των Guns n Roses του ακουστικού τραγουδιού που είχε γράψει ο Dylan και έκανε γνωστότερο ο Clapton αφορά εμένα, θα κρατήσω τον δεύτερο.
Και θα απαντήσω στο δώρο με το συγκλονιστικό Ballad of a thin man.
http://www.youtube.com/watch?v=5GNSM1p-ERE&feature=related
Δύσκολοι, και ατέλειωτοι οι στίχοι, απείρως μακρύτερες οι αναλύσεις για αυτό το άσμα.
You walk into the room
With your pencil in your hand
You see somebody naked
And you say, "Who is that man ?"
You try so hard
But you don't understand
Just what you'll say
When you get home.
Because something is happening here
But you don't know what it is
Do you, Mister Jones ?
You raise up your head
And you ask, "Is this where it is ?"
And somebody points to you and says
"It's his"
And you says, "What's mine ?"
And somebody else says, "Where what is ?"
And you say, "Oh my God
Am I here all alone ?"
But something is happening here
But you don't know what it is
Do you, Mister Jones ?
You hand in your ticket
And you go watch the geek
Who immediately walks up to you
When he hears you speak
And says, "How does it feel
To be such a freak ?"
And you say, "Impossible"
As he hands you a bone.
And something is happening here
But you don't know what it is
Do you, Mister Jones ?
You have many contacts
Among the lumberjacks
To get you facts
When someone attacks your imagination
But nobody has any respect
Anyway they already expect you
To all give a check
To tax-deductible charity organizations.
You've been with the professors
And they've all liked your looks
With great lawyers you have
Discussed lepers and crooks
You've been through all of
F. Scott Fitzgerald's books
You're very well read
It's well known.
But something is happening here
And you don't know what it is
Do you, Mister Jones ?
Well, the sword swallower, he comes up to you
And then he kneels
He crosses himself
And then he clicks his high heels
And without further notice
He asks you how it feels
And he says, "Here is your throat back
Thanks for the loan".
And you know something is happening
But you don't know what it is
Do you, Mister Jones ?
Now you see this one-eyed midget
Shouting the word "NOW"
And you say, "For what reason ?"
And he says, "How ?"
And you say, "What does this mean ?"
And he screams back, "You're a cow
Give me some milk
Or else go home".
Because something is happening
But you don't know what it is
Do you, Mister Jones ?
Well, you walk into the room
Like a camel and then you frown
You put your eyes in your pocket
And your nose on the ground
There ought to be a law
Against you comin' around
You should be made
To wear earphones.
Does something is happening
And you don't know what it is
Do you, Mister Jones ?
Δεν παίρνουμε βραβεία, τα βουνά θα πάρουμε!!!
:-))
ΜΕ τις ευχαριστίες μου, η εξηγηση του capetown μου διαφεύγει!
Ν
ΥΓ Μπορω να παω βολτιτσα και με ολους τους υπολοιπους;;;;;;
Φαραώνα
χαίρομαι που ζεις μέσα μου ως κάτι που συμφωνεις κα συ
Ρουθ
μόνο λίγο (δεν γίνεται να γνωρίζω μια ατελείωτη διαδραστικη multimedia εγκυκλοπαίδεια;)
Λεμέσια το τραγούδι σου με συγκίνησε
και λατρεύω Bette Midler ιδιαιτερα σαν ηθοποιό στις κωμωδίες της
Σταλαματια μου
χαίρομαι που το τραγούδι σού λέει τόσα πολλά
τελικά, θα 'ρθεις μαζι μου Νίκαια;
Στροβολιώτη
το πρόσθεσα και η μπαλλάντα σου συγκλονιστικη
Αγρινό,
μακάρι να έβλεπες τον Τζίμη με τα δικά μου μάτια
Τα βουνά που σου έδωσα είναι η ψηλότερη οροσειρα της γης
διαλέγεις και παίρνεις (για να επιβιωσεις στις ειδικες συνθηκες απαιτούνται πολλά)
Αλλά τα "χειμαδιά" σου δεν θα μάθει κανεις που βρίσκονται!
Νικόλα
φυσικά και μπορείς :-)
Το Cape Town δόθηκε για field research και εργασία για να μπλέξουν οι ιδέες με τη ζωή
Rose,
Σειρά ΜΟΥ να εκφράσω τις ευχαριστίες ΜΟΥ για τη μουσική αφιέρωση που Μου κάμνεις, σ’ αυτό το μουσικό-ψυχολογικό πόνημα ΣΟΥ! Ομολογώ ότι το συγκεκριμένο τραγούδι της Κυριακούς Πελαγία είναι ένα από τα αγαπημένα ΜΟΥ! Αλλά προς ενημέρωση ΣΟΥ μια χαρά κτενίζομαι – με (ττελό)βρουτσα όμως!!!
Υ.Γ.: Τον Aceras εξιάσες ΤΟΝ;
Xαίρομαι Ανευ
:-)
και χαίρομαι που χτενίζεσαι
[είναι εσύ ή οι κακοί που διαδίδουν ότι έπεσαν τα μαλλιά σου;]
Τον Αcera δεν τον ξέχασα απλά επέλεξα να μην τον συμπεριλάβω
Ξέχασα όμως τον Κυριάκο και τον Αντικακομούτσουνο και έναν συχνό επισκέπτη, τον Incus και θα επανέλθω
Στροβολιώτη
όσο ακούω την μπαλάντα σου τόσο χαίρομαι που σε έστειλα στο TAj Mahal
αν θες ψαξε την ιστορια γιατι χτίστηκε
Να 'μαι κι εγώ!
Σ' ευχαριστώ πολύ Rose, κυρίως γιατί με συμπεριέλαβες ανάμεσα στους (εικονικούς έστω) φίλους σου.
Και μακάρι η ευχή σου να πιάσει και το καραβάνι να με παίρνει σε ταξίδια προς το παρόν απροσδιόριστα.
Λοιπόν, ανταποδίδω με Μάρθα Φριντζήλα. Η φωνή της έχει κάτι που σου ταιριάζει, νομίζω. Κι αυτός ο στίχος: "Δεν ξέρω που γεννήθηκα, θυμίστε μου που πάω" κρύβει δυναμισμό κι ελευθερία.
Να 'σαι καλά.
Το τραγούδι που 'σου γραφα, εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=HPhWm3rSp0s
Rose,
Συγχυσμένη [ή και μυστήριο - για την ώρα] η καταστση με το μαλλι ΜΟΥ!
Nάσια
σ ευχαριστω
τούτα τα αχνάρια με μεγάλη χαρά θα ακολουθησω να μαθω κατι παραπάνω για μενα
:-)
Ανευ μου
:-)))))))
μια αντίστροφη εφηβεία είναι !
θα περάσεις
Rose,
Είμαι στην εφηβεία των γηρατειών ΜΟΥ!
Τι να σου πω τώρα;
Πέτυχες το διάστημα μεταξύ των αστεριών
κι εγώ κοιτάω το ταβάνι που΄χει γίνει πάτωμα :)
Utopia
μου λείπουν τα οπτικοακουστικά μέσα
:-)
Απο την στιγμή που είμαι το Βερολίνο σου και όχι το Βατερλώ σου τότε πάμε καλά.Σαρακηνό πειρατή με χαρακτηρίσανε μα μουσικό όχι.Νομίζω πέτυχες διάνα τον χαρακτηρισμό σου.ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΟΛΟ ΤΖΑΖ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
να σηκωθούν τα χάλκινα!!!!!!!!
(αν και γω - μη γελάσεις- κλαρίνο μάθαινα όταν ήμουν πιο μικρή (!) και ηθελα να παίζω τζαζιές !!!! το φαντάζεσαι??? δεν υπάρχει πιο τζαζ όργανο Κώστα!
μετά άρχισα κάπνισμα και το παράτησα
μα αλλασεις πολλα γληορα ποστς ρε rose, τζαι εν προλαβαινουμε εμεις που πρεπει να κατεβουμε που τα βουνα, να καταθεσουμε την σκεψη..:)
η μαραθασα καμνει..το περβολουιν εν λλιον πιο κατω αλλα ο ποταμος οντως εσιει ριζες τζηπανω..σαν οριακος χωρος..
αρεσεν μου ο ηχος..τζαι το σκηνικο..:)
λοιπον η δικη μου γεωγραφικη εικονα - που εσιει τζαι τον ηχο του αφιερωματος..
cambridge μασσαχουσετη..εσιει ενα δρομον που την πλατεια εξω που το πανεπιστημιο προς τον υπογειο...που εν ταυτισμενη στον νου μου με τα βιβλιοπωλεια στην αριστερη της πλευρα..εν ηξερω γιατι, αλλα επεραπτουν παντα σε τζηνη την μερκαν..:)
οποτε αμα ειπα να σε σκεφτω σε χωρο, ξαφνικα ηρτεν η εικονα σου να περπατα τζιαμαι..
εν σαν ενα ειδος κλασσικου [οϊ παραδοσιακου] χωρου σαν αυτονομη διαδρομη μεσα στο μοντερνο..τζαι τα βιβλιπωλεια μοιαζουν με συραγγες αλλων διαδρομων..derive που ελαλουσαν τζαι οι σιτουασιονιστες στους δρομους του παρισιου...
μουσικη..εν ηξερω..φκαινει μου πολλα "νεο κυμμα"..αλλα ξαφνικα πετασσεται τζαι η σωτηρια λεοναρδου στην μεση του τιποτε..:)
λ.
λ.
αρέσκει μου ο περίπατος
αν η λεονάρδου τραγουδά το "καίγομαι" ....!!!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου