Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

αρχή με μια ..λέξη

Είναι στιγμές που από μόνη της μια λέξη σχηματίζει ένα παλλόμενο νοητικό ολόγραμμα ικανό να ξετυλίξει ένα πλέγμα συνθέσεων πέρα από τις κοινές ή προσωπικές αναφορές. Ξεκινά με το φορτίο ενός αδιόρατου συναισθήματος μη-εκπεφρασμένου, ικανού όμως να πυροδοτήσει μια αναζήτηση. Με όχημα τη νόηση και διερμηνέα τον ψυχισμό η λέξη απλώνει γέφυρες στον κόσμο των εννοιών και κατά κάποιο τρόπο γίνεται σχεδόν απτή.

Σαν διαδικασία αποστασιοποιείται από την προσωπική ανάγκη, τις γνώμες άλλων ή των νεκρών φιλοσόφων. Αναπόφευκτα αξιοποιεί αναφορές αλλά τις συνθέτει εκ νέου και έτσι φρέσκια αποκαλύπτεται ξανά, ως ένα πείραμα του νου.

Καθώς αποκαλύπτεται δημιουργεί μια ατμόσφαιρα όμοια με το όνομά της. Χωρίς ενσυναίσθηση δεν θα μπορούσε να αναγνωσθεί ξανά από την προσωπική μας συλλογικότητα. Εκείνη τη συλλογικότητα που απλώνει ο ψυχισμός στο πάνσοφο κορμί μας ως την αρένα δοκιμής της γνώσης για να αποκτήσει σωματικότητα και μαρτυρία .

Είναι πράγματι ένα ταξίδι απρόβλεπτο και κάθε φορά μαγευτικό.

Όσο κι αν ενθουσιάζεται το μυαλό με όλα τα παρελκόμενα του ταξιδιού (επαλήθευση, έκφραση, αμοιβαιότητα , νέα γνώση κ.ά.)με αφορμή μια λέξη - κι αλλοτε με ένα τραγούδι, ενα ηλιοβασίλεμα, μια εικόνα κυρίως είναι η ελευθερία που γεννιέται όταν το κορμί μας βαδίζει χέρι-χέρι με τον ψυχισμό και για λίγο συντονίζονται

Αν η στιγμή είναι ικανή και ευλογημένη το ταξίδι απλώνεται ξανά παρέα με κάποιον άλλον...

9 σχόλια:

the Idiot Mouflon είπε...

Α!

Αυτό θέλει πέραν από 5 ζιβανίες...

rose είπε...

:-))))))))))))))))

Diasporos είπε...

Εν -5 ζιβανίες που θέλει μούφλε, δηλαδή να αφαιρέσεις που πάνω σου πέπλα αντί να προσθέσεις :)

the Idiot Mouflon είπε...

@Διάσπορος

Επειδή η Ρόουζ είχε φορέσει τις 5 ζιβανίες ψες, μπορείς σε παρακαλώ να απευθύνεις σε αυτήν το αίτημα για... στριπ-τηζ;

Περίμενε όμως, πάω πρώτα να κρυφτώ γιατί προβλέπω πτήσεις αντικειμένων.

rose είπε...

na skefti kaneis oti aformi gia tis pio pano skepsis itan i lexi ...STORGI!

[ena poiima gia tin storgi]

:-)

Muflon, kiriaki tetarti kai paraskevi DEN einai foumounistria :-)

Χρήστος είπε...

Μπράβο Rose,
και αυτό γιατί σπανίως φτάνει κανείς στη γέννα της Λέξης.Της σωματικότητάς της.
Η νόησις και η ανατροφοδότηση του αισθήματος.
Οι περισσότεροι δέ ξέρουν τι να το κάνουν αυτό το αίσθημα. Άλλοτε σε μπουκώνουν και άλλοτε σε φορτώνουν μέσα στη παραζάλη του ασυναρτησίες.
Εδώ όμως η οικονομία που κάνεις είναι σπάνια. Είσαι ακριβώς!

Λεμέσια είπε...

"Κοντεύει έξι,
ας πούμε αυτή τη λέξη
που 'χει στα χείλη μπλέξει
και δεν τολμά να βγει."

Φιλιά, Ρόουζ μου...
:)

rose είπε...

:-)

XXX

rose είπε...

@Χρηστο
χαιρετώ σε!

πήρε λίγο χρόνο να σου απαντήσω, βλέπεις η σκέψη είναι η πιο αργή απ' όλα... Οχι η σύνθεση, η αναλυση, η παρουσιαση μιας ιδέας αλλά αυτη καθ αυτή η Σκέψη...

Τι θα γινόταν αν δεν είχαμε όλα τα προηγουμενα; Ισως να μη σκεφτόμασταν ποτέ!

γιατι εύκολα λέμε "σκεψου την άκρη του ηλιακού συστηματος" και η νοηση, ο νους βρισκονται ήδη εκει... αλλά η Σκέψη; αργεί... η μη-αυτοματα παραγόμενη σκέψη

και με πας στο επόμενο συλλογισμό..

θα ηταν δυνατό αν δεν είμασταν "αγώγιμοι" εντός του ίδιου μας του "συστήματος"; και θα ήταν δυνατόν αν δεν είμασταν "αγώγιμοι" και "συντονιζόμενοι" εντός ενός ευρυτερου "συστήματος";;;

θα ήταν ποτέ δυνατόν χωρις αγωγιμότητα να κατανοήσουμε τον άλλον; ενσυναίσθηση το λενε κάποιοι

αλλα ουσιαστικά μιλουν για Εν Συν Αισθηση

φιλιά