.
τι κι αν ψάχνω
σε κρυφές διαδρομές
κι αχνάρια ανεπαίσθητα
τι κι αν στον ύπνο και το όνειρο
εκεί που σμίγει σώμα και ψυχισμός
ανύπαρκτα είναι τα σημάδια
δεν προβάλλεις πια να εξηγήσεις
Στα όνειρα μου έπαψε ο πόνος και η ηδονή.
Μένει μόνο η θλίψη της γνωστικής παραδοχής,
Το αγκυροβόλι της ψυχής τ’ακούμπισα
το γνώρισα
το χάρηκα
μακριά από τη γραμμική μου λογική.
Κι εκείνο με αντάμειψε με μια γαλήνη
ουδέτερη, ουσιαστική.
η αίσθηση είναι μια σχεδόν απόκοσμη σιωπή.
όχι, δεν θα ‘θελα ξανά ο ύπνος και το όνειρο να με ταλαιπωρήσουν.
Θα ‘θελα μονάχα η ζωή να ακολουθεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου