Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

ξερετε τι τερας ειναι το μυαλο;

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

i omorfia kai i dinami tou mialou einai gia ligous Rose; poy piges kai emplexes me ta blog?

se diavazo pantos kai makari na grapsis gia ta pragmata tou mas aresei na milame

se filo
P.

rose είπε...

@ Π.

δεν ειναι για λιγους...

απλως δεν περιοριζεται ευκολα η ασχημια...

χάρηκα που περνάς από εδώ.. και που με αναγνωρισες

τα θεματα "μας" θα τα ξανασυζητήσουμε με ζιβανια ή τεκίλα
όχι στα μπλοκ...
σε φιλω και εγω

Diasporos είπε...

Rose, άμαν νιώσεις τον όμορφο τρόμο της (έστω και μερικής) αυτογνωσίας παύει το μυαλό να είναι τέρας. Κάποτε κάποτε δίνω άδειαν στο Φόβο και στο Θυμό να γίνουν φανταστικά πρόσωπα μέσω του διαλογισμού. Γεννιούνται που το σώμαν μου και ππέφτουν στους καναπέδες. Κάθονται δίπλα μου, τους κάνω τα παράπονα μου, τους ξορκίζω και μετά φεύγουν και καθαρίζει το τάγκιν μου.... (caveat lector: εννοείται ότι ξέρω πως είναι η φαντασία μου -δεν είμαι σχιζοφρενής)


PS

Μά πού εβρέθεις; Έχουμεν κουβέντες να κόψουμεν. Cheers

rose είπε...

διασπορε

η ψυχή είναι αυτο που έχουμε για να διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από τις λειτουργίες του και να αντιλαμβανόμαστε τι μας συμβαίνει - να έχουμε διαλογο μαζί με διαφορετικά "μέρη" μας...

φυσικά και δεν είσαι σχιζοφρενής αλλά δεν είναι ούτε και η φαντασία σου

απλά την χρησιμοποιείς ως όχημα για νοητικά ταξίδια...

όταν προσδόσεις διαφορετικά ονοματα σε διαφορετικά οχήματα (και έχουμε διαφορα και πολυ-δυναμα) τοτε η αυτογνωσία φτάνει σε σημεία πρωτόγνωρα (δεν μας τα εμαθαν στο σχολειό αυτά δυστυχώς)

ο φόβος και ο θυμός είναι παιδια μας, γεννηματα μας - "βιολογικά" ή τεκνοθετημενα - κακομαθημενα ή καλομαθημενα, ελλειποβαρη ή υπερβαρα και καμια φορά απλώς φυσιολογικά σαν όλα τα παιδια της γης :-)

προς το παρόν εδω θα είμαι
αλλά κουβέντες όσες θες

Ανώνυμος είπε...

Σε "ανακάλυψα" τελευταίως Rose και μου αρέσεις :)

Πολλές φορές σκέφτομαι ότι η χειρότερη φθορά/αρρώστια είναι η φθορά του μυαλού. Μέσα από όλα που συμβαίνουν στον καθένα καθημερινά, μικρά αλλά κυρίως μεγάλα, ΠΡΕΠΕΙ, παρόλο που αποφεύγω τα πρέπει στη ζωή μου, να βρίσκει ο καθένας τους δικούς του τρόπους να ισορροπεί το μυαλό του. Υπάρχει τόση δύναμη στο μυαλό μας που μπορούμε να ισορροπήσουμε πολλούς τομείς της ζωής μας αν μόνο μάθουμε να το χρησιμοποιούμε σωστά.

Το οφείλουμε ο καθένας στον εαυτό του.

rose είπε...

nellie καλωσόρισες

συμφωνω ... το "password" για το μυαλο μας εμεις το γνωριζουμε ...

Diasporos είπε...

Rose, είπες
όταν προσδόσεις διαφορετικά ονοματα σε διαφορετικά οχήματα (και έχουμε διαφορα και πολυ-δυναμα) τοτε η αυτογνωσία φτάνει σε σημεία πρωτόγνωρα (δεν μας τα εμαθαν στο σχολειό αυτά δυστυχώς)

Όταν διαλογίζομαι μου εμφανίζεται ένα παλάτι με χιλιάδες δωμάτια, άδειο. Κάθε φορά εξερευνώ νέους χώρους. Κάποτε για 1 ώρα. Άν μας τα μαθθαίναν στο σχολείο αυτά.....

Άμαν δω το Παλάτι για 3-4 μέρες συνέχεια, γράφω εύκολα μουσική, και Γνωρίζω αμέσως τις απαντήσεις που ρωτά το κομμάτι.

Επίσης, άμα γράφω μουσική, "βλεπω" τον ήχο να αιωρείται σαν μετεωρίτης, λές και η αρχή ως το τέλος του κομματιού γίνουνται Ένα....

Έχεις παρόμοιες εμπειρίες να μοιραστείς;

Ανώνυμος είπε...

διασπορε
πριν μοιραστω παρόμoiες εμπειριες και με όλο το σεβασμό σε σενα και με όση προσοχή μπορώ γραφοντας αυτα σε κοινή θέα ήθελα να σου πω, ότι το παλάτι σου είναι το "σπίτι των feeling" σου.

από ότι φαίνεται η feeling life σου είναι ανεπτυγμενη και αυτη τροφοδοτεί την συνδεση σου με το νέο...

η ευφυία έχει οριστεί λαμπρά ως "κάτι που γεννιεται μέσα από το τίποτα"
καλύτερα θα το εκφρασω στα αγγλικά: someting out of nothing
(πχ η πρώτη μαργαρίτα έγινε από το τίποτα και αυτο εμπεριέχει μια ευφυία, επειδη όμως η πρώτη μαργαρίτα περικλύει και όλη την εμεπιρια/γνωση οσων προϋπήρχαν κάθε χρόνο γεννα πιο εξελιγμενες εκδόσεις της εαυτής της)

φαίνεται η δεξαμενη που αντλείς δύναμη είναι η περιοχή των feelings σου τα οποία είναι διαφορετικά από τα emotions, τα συναισθηματα έρχονται με το "κατι" που δημιουργείς ή με εκείνα τα αισθηματα που συλλέγεις καθώς ψαχνεις μέσα στο τίποτα...

αναρωτιεμαι πριν πας για ύπνο πως "φορτίζεις" αυτα τα αισθηματα για να μπορέσει το μεσοσυνειδητό σου να σου φέρει την εικόνα του παλατιου ξανα επίσης αν είναι σε ονειρικό επίπεδο που βλέπει το παλάτι ή είσαι μεταξύ υπνου και ξύπνιου..
(αλλα καλύτερα να μου το απαντήσεις στο ιμειλ μου)

επίσης αντιλαμβανομαι ότι ο νους σου έχει τη δυνατότητα να πρόβάλει και να μετατρέπει το αϋλο σε "υλικό" - λίγο πριν το αποτυπώσει σε χαρτί ή pc το "βλέπεις"...
τα ανωτερα συστηματα μας έχουν παρόμοιες λειτουργίες με τα συστηματα που εξυπηρετουν τις 5 αισθησεις μας αλλά είναι λίγο διαφορετικά (σαν να αναβαίνεις μια οκταβα, κλίμακα αν χρησιμοποιώ σωστα τον μουσικό όρο)

το ταλεντο σου είναι να δίνεις νέα μουσική στο κόσμο ...


το δικό μου είναι άλλο, έτσι και η εμπειρίες μου...

τα "εργαλέια" που χρησιμοποιούμε είναι τα ίδια και η πρόσβαση σε αυτά αν και διαφέρει η εκφραση του καθενός / μιας μας..

θα μου επιτρέψεις να σου αποκαλύψω το ταλέντο μου σε κάποιο ιμειλ μαζί με κάποιες από τις εμπειρίες μου... (θα προσπαθησω να βρω το δικο σου από το μπλοκ σου)

απλά όπως και στο δικό σου παλάτι, έτσι και εγω έχω ένα άλλο ξεχωριστό χώρο για αυτές για να μπορούν να γεννούν την "μουσικής" τους

σ ευχαριστώ για όσα έγραψες

μια απορία, όταν το παλατι σου έχει κάτι τυρκουάζ τι μουσική γράφεις συνηθως;

Diasporos είπε...

email αύριο, ο ύπνος με καλεί, τα μωρά θα ξυπνήσουν σε 4 ώρες!. Πολύ insightful η σκέψη σου απόψε.

Ένα θα σου πώ. Όταν το παλάτι έχει τυρκουάζ γράφω αργή μουσική με ελαφρώς πικρό χαμόγελο.

τα λέμε καλύτερα αύριο

rose είπε...

@ nellie

υπάρχει μια νεα τάση στη ψυχολογία την οποία αγαπώ αν και δεν έχει ακόμα ξεφύγει από το σταδιο του πειραματισμου...

δίνει την δύναμη (εξουσια) πίσω στο άτομο και όχι στο θεραπευτή...

ούτε λιγο ούτε πολύ αναγνωρίζει την καταπληκτική δυνατότητα της αυτο-ιασης που έχει η ανθρωπινη ψυχή και ο θεραπευτής είνια απλώς εκει να διευκολύνει την διαδικασία...

και αυτο εννουσα ότι έχουμε τον ξεχωριστο "κωδικό προσβασης" για το μυαλο μας.. καθενας/μια εινια μοναδικός/ή (απλά το "μοντέλο" είνια ίδιο)

rose είπε...

@ Διασπορε

τα διδυμα δεν είναι ποτέ 2 είναι πάντα 3!
είναι το κάθε ένα ξεχωριστά και η δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ τους :-)

καλή δύναμη με τα "3" σας μωρα

:-)

Diasporos είπε...

Καλά το είπες. Παρά το γεγονός ότι είναι αγόρι/κορίτσι, υπάρχει ένα Τρίγωνο στη σχέση τους.

Ανώνυμος είπε...

@ rose

Η αυτο-ίαση της ψυχής πιστεύω μπορεί να συμβεί σε άτομα που έχουν "δουλέψει" πολύ, είτε μόνα με τον εαυτό τους είτε με την βοήθεια κάποιου θεραπευτή, και έχουν έρθει σε επαφή με τον εαυτό και τα συναισθήματα τους. Φυσικά και ο χρόνος βάζει το δικό του χεράκι στην όλη υπόθεση, αλλά από μόνος του δεν μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά αν δεν υπάρχει η αυτοεπίγνωση.

Επιστημονικά ίσως να είναι σε πειραματικό στάδιο όπως λες, στην ουσία όμως, τουλάχιστον όσο αφορά εμένα, το είδα να συμβαίνει όταν έκανα ψυχοθεραπεία πριν χρόνια. Έτσι ακριβώς είχε λειτουργήσει η όλη σχέση με τον θεραπευτή μου, στην αρχή χωρίς να το καταλάβω και μετά συνειδητά πλέον. Τρομερή εμπειρία και υπέροχη σχέση χημείας μεταξύ των δύο μας.

Αποδείκτηκε πολύτιμη γνώση/εμπειρία για όλα μου τα μετέπειτα στάδια ζωής και τείνω να πιστεύω ότι η αυτο-ίαση χρειάζεται συνεχή εξάσκηση και είναι κάτι που δεν τελειώνει αλλά συνεχίζει σε διαφορετικά στάδια και επίπεδα σε όλη μας τη ζωή.

rose είπε...

@ Νελλη
συμφωνω και χαίρομαι για σένα και για την επιλογή του καταλληλου θεραπευτή (πολύ σημαντικό)
Συμφωνω ότι και σε αυτη τη σχεση η χημεία πάιζει μεγαλο ρόλο μαζί με τις δεξιοτητες και των 2 πλευρων.

απλά έχω δει παιδια (τα οποία είναι ξεχωριστο τεράστιο κεφάλαιο από μονα τους) με μια δυναμη και δυνατότητα αυτοΐασης που θα τη ζηλευαν θεραπευτές με εμπειρία και μετά από χρόνια προσωπικής ψυχανάλυσης

η επιθυμια να αλλάζεις και να θελεις να εξελίσσεσαι έχει μια δυναμική από μονη της
συνταιριασμενη με την γνωση και την επιθυμια να μη σταματησεις το ταξιδι αυτο όπως αναφέρεις στο τέλος.


Το πιο σημαντικό που ανακαλυψα για την εαυτη μου μέσα από τη διαδικασία είναι ότι μπορώ να είμαι πολλά άτομα ..
Οτι υπάρχει η ελευθερία, η άδεια, ο πλούτος, η επιλογή να αναπτυξω μερη της εαυτης μου ξεχωριστα, μαζί ή παράλληλα
οτι η αυτγνωσία μας δεν αφορά το ενα και μόνο, αλλά είναι δημιουργία απειρων συνδιασμων εντός του ατόμου.
η διαδικασία με βοηθησε να το γνωρίσω, να το αποδεκτώ, να το χαρώ και να το ζήσω..και να μη το σταματήσω.

όσο αφορά τη συγκεκριμενη προσεγγιση πιστευω ότι πειραματικά ή όχι έχει πολλά ακόμα μονοπάτια να ανοιξει αλλά η βασική αρχή είναι σπουδαία:

δίνει τη δυναμη πίσω στο ίδιο το άτομο...

αυτο είναι πραγματική επιλογη