Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Πατερούλη μη χτυπάς

Ήταν τόσο κωμικό το θέαμα του ξυλοδαρμού των ιερέων και πιστών στη Πάφο από την αστυνομία και σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των ίδιων των ατόμων από τον Επίσκοπο Πάφου που δεν μπορούσε παρά να αναδείξει την απίστευτη τραγικότητα που κρύβεται πίσω από αυτές τις σκηνές.

Λίγα χρόνια πριν, το περίφημο βίντεο του ξυλοδαρμού των φοιτητών προκάλεσε σοκ και αποτροπιασμό, κατέβασε τον κόσμο στους δρόμους με αγανάκτηση. Από τότε, κάποιοι περισσότερο υποψιασμένοι κυκλοφορούμε με ένα κινητό που φωτογραφίζει και οι υπόλοιποι συνηθίσαμε παρόμοιου τύπου ειδήσεις στους δέκτες μας. Το τελευταίο καιρό δε, τέτοιου είδους σκηνές κάνουν την εμφάνιση τους συχνότερα: ξυλοδαρμός ανήλικων ατόμων στη Φανερωμένη από αστυνομικούς χωρίς διακριτικά, επιχειρήσεις «σκούπα» στην Παλιά Λευκωσία με βίαιες συλλήψεις μπροστά στις κάμερες, καταγγελίες ατόμων για κακοποίηση κατά τη σύλληψη και προσαγωγή τους σε αστυνομικούς σταθμούς ή κρατητήρια.

Η εικόνα των δαρμένων ρασοφόρων ήταν τραγελαφική και αντιφατική αλλά για κάποιους και κάποιες από μας απόλυτα συμβατή με το πρόσωπο της βίας.

Στο σημασιολογικό της πυρήνα η βια της αστυνομίας ή η εντολή που δόθηκε από τους παπάδες για επέμβαση της αστυνομίας δεν είναι διαφορετική από το χαστούκι που δίνει ο όποιος πατριάρχης στα "παιδιά" του.

Δεν είναι διαφορετική, αν ευσταθούν οι ισχυρισμοί, από αυτό που ο Επίσκοπος Πάφου έκανε εντός ενός ναού που θεωρεί ιδιωτική του περιουσία.

Δεν διαφέρει με τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου ότι ούτε λίγο ούτε πολύ και λίγα έκαναν οι αστυνόμοι στους «άτακτους».

Δεν είναι διαφορετική από όσα καταμαρτυρεί η αλαζονική στάση του εκάστοτε υπουργού δικαιοσύνης [πχ «η αστυνομία δεν δέρνεται» και τα συναφή], του όποιου δικαστή που θεωρεί ότι το χαστούκι δεν είναι βία κατά ανηλίκων ή ότι μια 14χρονη δεν βιάστηκε γιατί ..συναίνεσε [αποφάσεις και οι δυο του Ανωτάτου Δικαστηρίου μας] και πάει λέγοντας.

Δεν είναι διαφορετική από τη συνωμοσία της σιωπής κατά χιλιάδων θυμάτων βίας στην οικογένεια ή στον εργασιακό χώρο οπό την εκάστοτε κυβέρνηση, τους πολιτικούς προϊστάμενους και τους ίδιους τους καλοπληρωμένους και αναποτελεσματικούς δημόσιους υπάλληλους και τα ΜΜΕ.

Πίσω από το ράσο, τη στολή, τον ρόλο, την εξουσία που διαθέτουν κρύβεται η βαθιά εμπεδωμένη αντίληψη ότι σαν «πατέρας, γαμώ και δέρνω»!

Και για να σας προλάβω δεν το κάνουν μόνο άντρες αλλά άντρες γυναίκες που «φόρεσαν» το ράσο της πατριαρχίας συνειδητά ή ασυνείδητα.

Από την άλλη, το ότι συνήθως τα βάζουν με μετανάστες, παιδιά, φοιτητές, άτομα με αναπηρίες και γυναίκες ή άτομα που δεν έχουν πρόσβαση σε μηχανισμούς καταγγελιών της αυθαιρεσίας τους είναι επίσης εξηγήσιμο, αναμενόμενο και πολύ συνηθισμένο.

Πέρα από την εικόνα που είδαμε όλοι ας προχωρήσουμε τη σκέψη λίγο πιο πέρα...

Ο συνειρμός "ένα λεπτό και αυτό μπορεί να συμβεί και σε μένα» είναι μόνο μια αφετηρία γιατί καταλαβαίνουμε ότι μας αφορά. Γιατί είναι τόσο εξόφθαλμο που δεν μπορούμε να αποστρέψουμε το βλέμμα έστω για μερικά – ελάχιστα λεπτά που διαρκεί η είδηση.
Γιατί η βια δεν είναι ποτέ προσωπική υπόθεση.
Η γυναίκα που φωνάζει βοήθεια από το διπλανό σπίτι, το παιδί που λέει στους συμμαθητές του ότι ένας συγγενής κάνει άσεμνες πράξεις, μια ομάδα νεαρών που δέρνετε στη Φανερωμένη, μια οικογένεια ή ένα άτομο που πεινά γιατί δεν προσφέρονται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, άτομα που διώκονται για τα πιστεύω τους ή τη δράση τους, άτομα που η αξιοπρέπειά τους στραπατσάρετε στα κατ’ ευφημισμό γραφεία ευημερίας μας αφορούν.

Αλλά αυτό είναι η μόνο αρχή...

Ίσως το επόμενο βήμα πριν την όποια δράση είναι μια ακόμα συνειδητοποίηση: Οι πατερούληδες βρίσκονται παντού, ανάμεσά μας – ακόμα και «μέσα» μας.

Μια ομάδα εννοιών, λέξεις, σημασίες.

Πατέρας, πατριάρχης, πάτρονας, πάτρονος, πάτερ, παππούλης, απαπαπαπαπα!

Ενίοτε εργατοπατέρες ...

«για το καλός σας»
«για την τάξη»
«για την ασφάλεια»
«για την οικονομία»
«για Σένα»
«για την οικογένεια»
«για το έθνος»
«για τη διατήρηση των δεσμών»

«για την τιμή των ...όπλων»

Απαπαπαπαπαπαπαπα!

12 σχόλια:

strovoliotis είπε...

Δυσκολέυομαι και να διαφωνήσω, αλλά και να σχολιάσω, αφού διαισθάνομαι πως το θέμα δεν αποτελεί απλά και μόνο μπλοκογραφική έμπνευση...

Λεμέσια είπε...

Θα επαναλάβω το τραγικά γραφικό και τετριμμένο, το οποίο όμως, ακόμη ισχύει πέρα για πέρα...

- Είναι θέμα Παιδείας

Όταν το ίδιο το κράτος χειροδικεί με την πρώτη ευκαιρία, πώς να αποτελέσει πρότυπο συμπεριφοράς για τους απλούς πολίτες;

Συμφωνώ απόλυτα, Ρόουζ...

"Οι πατερούληδες βρίσκονται παντού, ανάμεσά μας – ακόμα και «μέσα» μας."

Δυστυχώς, δεν έχουμε μάθει να σεβόμαστε, ο ένας την ελευθερία τού άλλου...

rose είπε...

στροβολιωτη
εχει κατι χρονια που δυσκολευομαι να βαλω σε ένα άρθρο την απέραντη αίσθηση να βιωνεις την κακοποιηση ως μια σιωπηλη πλειοψηφία.

όχι, δεν κακοποιηθηκα απο πατέρα, συζυγο ή αδελφο.

αλλα ως εθελοντρια του Κεντρου Απανεμι βιωσα πάνω από 5000 περιστατικα κακοποιησης και κοινωνικου αποκλεισμου απο κοντά.

βιώνω ακόμα την αυθαίρετη βια της αστυνομιας εναντιον του οργανισμου ακριβως γιατι δεν μασησε τα λογια του ούτε σταματησε τη δραση του ακόμα κι οταν δοκιμασαν τα ΠΑΝΤΑ

τα πάντα δεν ειναι απόλυτη καθ'υπερβολη εκφραση και σχημα λόγου - αλλα ποσοτική μετα από αριθμηση

αν αυτο εινια που διαισθανθηκες

το διαισθανθηκες καλώς
:-)

rose είπε...

Λεμέσια σε χαιρετω και σενα

το "μεσα" είναι το πιο δύσκολο απ όλα

μιλά από εμπειρία :-)

Αντρέας Σταύρου είπε...

Η παιδεία δεν είναι ξεκομμένη από το συγκεκριμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα.Μάλλον είναι θέμα εξουσίας.

rose είπε...

Αντρέα συμφωνω ότι είνια θέμα εξουσίας

περισσότερο μιας αδιαίρετης τριάδας

Εξουσία/δυναμη
Πλούτος/δυναμη
Σεξ/δυναμη

ω! ναι το τρίτο ειναι αρκετα υποβαθμισμενο αλλα η τριαδα σε αυτη την προσέγγιση είναι αδιαίρετη και ομοούσιως

kyriakos είπε...

εγώ θα πω την αμαρτία μου..

το απόλαυσα το βίντεο...


:)

kyriakos είπε...

με ρώτησε ένας φίλος ελλαδίτης ... Ρε συ κυριάκο.. γιατί κτυπάνε οι μπάτσοι τους παπάδες στη κύπρο; είναι τίποτε αναρχικοί;


..άσε ρε νικο πήγανε να κάνουνε κατάληψη σε ένα ναό..

-ο ναός δεν είναι άσυλο; σαν το πανεπιστήμιο;

..όχι.. δεν έχει τέτοια στη κύπρο..

-Λευτεριά στον αναρχικό αδελφό πατέρα Ιερώνυμο!

rose είπε...

Κυριακο τέκνο μου
αμαρτία εξομολογουμενη....

-Λευτεριά στον αναρχικό αδελφό πατέρα Ιερώνυμο!

100 φορές!

Aceras Anthropophorum είπε...

Να προσθέσω ακόμα λλίες λέξεις

Ο Ππαπης
Ο Πρόεδρος (όλοι εκτός Βασιλείου, ιδίως ο τελευταίος)
Οι πάπποι τζιαι οι προπάπποι μας

Έχει τζιαι έξι μήνες που συζητούν στες συνομηλίες διότι η ελληνοκύπριοι δεν δύνανται να φανταστούν την κρατική εξουσία χωρίς πατέρα πρόεδρο.

Αντρέα Σταύρου δεν ξέρω αν είναι πρώτα η κότα ή το αυγό. Γιατί δηλαδή στην Κύπρο η εξουσία να μην είναι ότι μπορεί να εκπηγάσει από την κοινωνία τζιαι να είναι η κοινωνία που καθορίζεται που την εξουσία;

rose είπε...

Acera καλημερα!

με τον Ππάπη έχω μια ιστορια καθημερινη.. μενω κοντα στο σπιτι του που εινια τωρα μουσείο. οταν πέρνω τη σκυλιτσα για βολτα το σκασμενο δεν χέζει πουθενα αλλού εκτος έξω απο το σπίτι εκεινο.

η παλιορεφορμίστρια, φραξιονιστρια!

rose είπε...

=παίρνω