Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ

Η/ο άνθρωπος θα σκεφτόταν την ελευθερία αν ήταν πραγματικά ελεύθερη/ος;

αλλά όσοι/ες ελεύθεροι/ες δεν είναι, την σκέψη και την πάλη για ελευθερία, τί να την κάνουν;

Θα την ήθελε, την αναγνώριζε, την αποζητούσε και θα πέθαινε ή θα αγωνιζόταν στο όνομά της αν δεν είχε ήδη μέσα του/της στοιχεία αυτής της ελευθερίας;

Αυτη η επιθυμια για ελευθερία, πως αλλιώς δημιουργείται παρά από την απουσία της;

Κι αν είναι ήδη μέσα μας πως βρέθηκε εκεί;
Είναι μέρος του σχεδιασμού μας, ξεπήδησε από τη "σουπα" της εξελιξης ή προϋπήρχε ταυτόσημη με τη δημιουργία;

Για ποια ελευθερία άραγε μιλάμε;

Την ελευθερία να είσαι, να μιλάς, να νιωθεις, να προχωράς;

Την ελευθερία της "σκέψης", του "ατόμου", την ελευθερία στις "ανθρώπινες σχέσεις" και ελευθερία των "λαών";

Την ελευθερία που ξεδιπλώνεται στα συντροφικά ταξίδια του ανθρωπου ή εκείνη που γεννιέται τις μοναχικές στιγμές;

Την ελευθερία που ύμνησαν οι ποιητές και οι μουσικοί, που την χόρεψαν ξυπόλυτοι οι τσιγγάνοι;

Εκείνη που την γύρεψαν στην καμπύλη ενός λαιμού οι εραστές ή πάλι εκείνη που πόθησαν οι σκλάβοι;

Την ελευθερία που έγινε παντιέρα το 1798, ή εκείνη που φυλάκισε ολόκληρους λαούς σε παραλογισμούς; Που όπλισε την πάλη των λαών, των γραφικών, των μεθυσμένων, ή όλης της γη των κολασμένων;

Την ελευθερία που πνίγεται στην τοξικότητα της κριτικής;

Πνίγεται στα σχήματα, τα δογματα, την ενοχή, τους φόβους και τις συμβάσεις;
Την πληρωμή των λογαριασμών τέλος του μηνός, στα «δίκαια» και «δικά» του/της καθενός/μιας;

Ελευθερία που κάποιους τους καταπιέζει, αμηχανοποιεί, ή εξοργίζει;



Η λέξη ηχεί ως να ‘χει ροή,
ακούγεται να θέλει,
να απαιτεί,
και να θεριεύει ...



Ακούγεται αιθέρια - εξωκοσμική, εξωπλανητική ... κι όμως ταυτόχρονα με αίμα, ιδρώτα, γάλα, σπέρμα, δάκρυα ή κολπικό υγρό είναι δομημένη - υγρή σαν πρώτη ύλη...


Φαιά σαν υπόσχεση υπαρξης παντοτινής

και μιας αθανασίας που μέσα από θανατους ανασαίνει


κάπως έτσι τα βήματα μου με έφεραν στον Θουκυδίδη ....

«Ελεύθερον το εύψυχον» είπε,

Κι εκεί η απορία μεγαλώνει....

63 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι πολλά τα πρόσωπα της ελευθερίας, όπως και της σκλαβιάς. Μέρα καλή

dokisisofi είπε...

Mia fili mou apo Georgia mou eipe oti i leksi eleftheria sti glossa tis einai omorizi ma ti leksi efthini/to na kivernw.
Poios eipe oti kai i glossa den einai via?

Ta alcohol-free pota einai elefthera?oxi giati den einai pota.
Ta dokisofi-free blogs einai elefthera? oxi giati den einai bloggs.
Ta sugar-free glika einai elefthera? oxi giati den einai glika.

Kai erxomaste sta ellnika opou i leksi eleftheria xorizetai aiwniws me ton thanato me ena diazefktiko "i". Xoris na simenei oti i zoi simenei eleftheria. Oute oti o thanatos den einai zwh.
Glossiki via stin istoria i istoriki via sti glwssa?

eisai eleftheri na epilekseis viazontas to noima kata to dokoun.:PP

rose είπε...

@ λάκη φουρουκλά
καλημερα

τα προσωπα ειναι πολλά, η ελευθερία είνια μια;

rose είπε...

@Δοκησισοφη

δεν ξέρω να σου πω, αλλά πιστεύω πως όπως και η τοξικότητα της κριτικής έτσι και η φαυλότητα της σκέψης εγκλωβίζει την ελευθερία...

κάποια στιγμή όμως, με μαθηματική ακρίβεια η ζωή τα φέρνει βόλτα και κάποια τοίχη πέφτουν, και ο πόνος που γίνεται βάλσαμο ελευθερώνει...

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς, η ρίζα της λέξης, από την έλευση, δηλαδή τον ερχομό, φαναιρώνει και τον ετσιθελισμό των Πρωτοελλήνων, οι οποίοι αποκαλούσαν εαυτούς ελεύθερους σε αντίθεση με τους ντόπιους πληθυσμούς της μυκηναϊκής Ελλάδας, δηλαδή τους ραγιάδες τους, όπως θα λέγαμε σήμερα αν κάναμε ένα παραλληλισμό με την τουρκοκρατία.

Έτσι, η βιαιότητα που εμπεριέχει η λέξη ελευθερία, ετυμολογικά ταυτίζεται με την αποστέρησή της σε άλλους. Παρόλα ταύτα, η αντίληψη της έννοιας αυτής, πήρε ανάλογα με την εποχή και το χώρο διαφορετικές σημασίες, όπως π.χ. την έννοια της εθνικής λύτρωσης το 19ο και 20ό αιώνα στα Βαλκάνια, στην κεντρική Ευρώπη, στην Αφρική και την Ασία, της δικαιότερης κατανομής των φορλογικών βαρών, των δικαιωμάτων και εξουσιών, όπως στις ΗΠΑ και Γαλλία.

Πολλές φορές ο δρόμος προς την ελευθερία οδήγησε λαούς σε χειρότερες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα η περίπτωση της Ζιμπάμπουε/Ροδεσίας, κι για να μην πάμε πολύ μακριά, το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο που βυθίστηκε σε ένα λουτρό αίματος τρία χρόνια μετά την ανεξαρτησία της.

Και κάτι ανάλογο πάλι, δεν θα λέγαμε πως ισχύει και σε ατομικό επίπεδο όταν βλέπουμε άτομα να επιδιώκουν ένα γάμο ως μοναδική πιθανότητα για έξοδό τους από τους στενούς περιορισμούς της οικογένειας τους και συχνά αυτή η απόπειρα διεκδίκησης της ατομικής ελευθερίας οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα.

Συνεπώς, το ζητούμενο είναι η ευθύνη, η υπευθυνότητα. Το να γίνεται δηλαδή η ρύθμιση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σε κοινωνίες (ή και μικροκοινωνίες όπως η οικογένεια) των ευθυνών και δικαιωμάτων με τέτοιο τρόπο ώστε κανενός και καμιάς τα δικαιώματα να μην έρχονται σε σύγκρουση με αυτα των άλλων. Ίσως έτσι πλησιάσουμε την ελευθερία.

stalamatia είπε...

Αν μέσα του ο καθένας δεν νιώθει ελεύθερος πάντα θα στερεί και την ελευθερία των άλλων.
Υ.Γ
Ελπίζω να μην καθυστερώ την ροή των σχολίων. Φιλάκια

dokisisofi είπε...

Το να είσαι αυθεντικός και να μην μπασταρδεύεις με ψέματα τα πάντα, αυτό είναι μια κίνηση ευθύνης και ελευθερίας. Ένα σκυλάκι είναι ελεύθερο όταν είναι ξέδετο γιατί η φύση του το έκανε χωρίς κολανάκι στο λαιμό και όταν δεν υφίσταται περιορισμούς δρα φυσικά. Βέβαια είναι η η φύση μια βία καθώς εννοείται ως ανάγκη που δεσμεύει τον άνθρωπο και τα ζώα. Μόνο όταν κατανοήσει την αναγκαιότητα της ανάγκης,( αν είναι όντως αναγκαία, ή να κατανοήσουμε τους λόγους που την κάνουν να φαίνεται αναγκαία και αν δεν είναι να τους δρασκελίσουμε), μπορεί κάποιος να πεί ότι δρα ελεύθερα.
Στα παραδείγματα με τα κάλπικα και ψεύτικα sugar-free kai dokisofi-free προϊόντα (κυρίως στα τελευταία όπου ο αποκλεισμός στερεί τον λόγο από το άλλο υποκείμενο και δη την ικανότητα του να είναι ελεύθερος) ουσιαστικά, η οντολογική τους συνθήκη ύπαρξης βασίζεται ως ένα υποκατάστατο κάποιου άλλου και διαφεύγουν υπαρκτικά, και εν απουσία αυτογνωσίας και εν παρουσία φαλκίδευσης η ελευθερία πάει περίπατο.
Οι δέσμιοι συμπλεγμάτων, φανατισμών αλλα και εγωισμών δεν είναι ελεύθεροι καθώς δεν προσπαθούν να κρίνουν χωρίς παρωπίδες αλλά τα πάντα διαθλώνται μέσα από τις ανασφάλειες τους.

Τώρα όσον αφορά τη ρίζα του ἑλευθερος", εγώ έχω ακούσει ότι είναι ονοματοποίηση ενός επιφωνήματος, του 'Ελελευ". Είναι συγγενικός με το έλεος καθώς έχουν ως ρίζα το παραπάνω που είναι λατρευτική ιαχή αλλά και πολεμική.
Είναι ένα επιφώνημα ανακούφισης αλλά και πανηγυρισμού.
Ελελευ!

rose είπε...

για την ελευθερία και ευθυνη
ο Ζαν Πωλ Σαρτρ είχε γράψει:

"ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Καταδικασμένος, γιατί δεν εδημιούργησε, δεν έπλασε μόνος του τον εαυτό του, κι ωστόσο ταυτόχρονα ελεύθερος, γιατί απ’ τη στιγμή που πετάχτηκε στον κόσμο, είναι υπεύθυνος για ό,τι κάνει"

έτσι η υπευθυνότητα είναι στοιχείο της διαχείρησης της ελευθερίας του ανθρώπου...

ο ενήλικας μπορεί να νιωσει ότι είναι ελευθερος αλλά γνωρίζει οτι οι πραξεις και αποφάσεις του επιφέρουν συνέπειες...

αν η ζωή ενός παιδιού έχει κάποια σαφή όρια (αυτο καίει, αυτο είναι γλυκο, κλπ) μέσα σε αυτά μπορεί να απολάυσει μια ελευθερία με την οποία αρκετες φορές εμείς οι μεγάλοι ξαφνιαζόμαστε...

φανταστείτε να ισχύει αυτο για ένα παιδί που είναι συνάμα εξαρτώμενο από τους άλλους γύρω του...

τι εινια λοιπόν η ελευθερία;

rose είπε...

Η βολτερική άποψη "η ελευθερια του ατόμου σταματά εκέι που ξεκινά η ελευθερία του άλλου"...

δεν προεξοφλά τηνν καλή συμβιωση με τους "άλλους"

ούτε ειναι ικανή να απαντήσει στη εξέλιξη της δημιουργικής συγκρουσης..

εσείς τι λέτε;

rose είπε...

Σταλαματιά, έμεινα ώρες με το σχόλιο σου στο μυαλό... γαιτι η Θουκυδίδης είπε "ελευθερον το εύψυχον"...

σημερα ευψυχία, θεωρείται η γεν΄ναιοψυχία, το θάρρος, η τόλμη..

το ευψυχον δεν είναι το ενψυχον
(αυτο που έχει ψυχη αλλά αυτο που έχει ΕΥ ψυχη)

το μέσα μας είναι σημαντικό και αν το μέσα μας δεν ειναι ελευθερο πως να αφήσει ελευθεριοα για τους άλλους...

συμφωνω

dokisisofi είπε...

Στα παραδείγματα σου μόνο τα παιδιά είναι καταδικασμένα ελεύθερα σύμφωνα με τον ορισμό του Σαρτσ, καθώς δεν έχουν την ευθύνη για τις βιολογικές και κοινωνικές δεσμεύσεις της συμμετοχής τους σε μια οικογένειας αλλά είναι ελεύθερα καθώς υφίστανται ατομικά τις συνέπειες της μοναδικότητας τους ως πρόσωπα που πράττουν σωστά η λανθασμένα σύμφωνα με τη λογική του συνόλου. Βλέπεις πόσο προβληματική είναι η διατύπωση του Σαρτρ, και πόσο φευγαλέα και συγκεχυμένη η έννοια της ελευθερίας υπό αυτό το πρίσμα?

Αλήθεια Ρόουζ πως σχολιάζεις την άποψη του εστορών ότι η ελευθερία του ενός είναι η αποστέρησή της από τον άλλο? Αυτή κι αν δεν προεξοφλά την "καλή συμβίωση".

Αν στον αντίθετο πόλο του ευψυχου είναι η δειλία τότε κατανοούμε τα δεσμά που η ελευθερία καλείται να σπάσει ώστε να αλαλάξει ελελευ. Και θάρρος δεν θέλουν μόνο τα νερόβραστα σἀγαπώ και οι ρομαντισμοί, θάρρος θέλουν και τα ειλικρινή "σε σιχαίνομαι".

Οπότε πάλι είμαστε στον ίδιο παρονομαστή. Η ελευθερία υπάρχει μόνο επιθετικοποιημένη και μόνο ως μεταφορά, όπως και η αντίθετη της "δουλεία". Εκτός κι αν συνοδεύεται κι απο αλλες αρετές. Ο Θουκυδίδης τί λέει?῾

rose είπε...

@ Δοκησισοφη

Το αλλαλάζον ελευθερο πνεύμα σου δεν μιλά για την ομορφιά και την αρμονία τόσο εύκολα όσο για την επίθεση και τη βια...

ο Σαρτρ εδω δεν παρουσιαζεται ως αυθεντία. Απομονώνοντας ένα απόσπασμα του για την ελευθερία μέσα από τη θεώρηση του υπαρξισμου δόθηκε ως επιπλέον ερέθισμα για περισσότερη σκέψη (δεν είπα ότι συμφωνω απόλυτα μαζί του ή σε ποια σημεία διαφωνώ)

Η σκέψη θέλει χρόνο και μια διαδικασία... οταν δε γίνεται μαζί με αλλους ξεδιπλώνεται παραλληλα σε πολλά μονοπατια.

Ισα-ισα που στην περίπτωση του Σαρτρ αποτυπώνεται η αποπνικτική δυαδικότητα στην οποία είναι εγκλωβισμενος ο ανθρωπος όταν από τη μια έχει ΕΠΙΛΟΓΗ (ελευθερία) και από την άλλη δεν έχει επιλογή...

Αυτη η δυαδικότητα γίνεται ακόμα πιο φορτική αν από τη μια υπάρχει η ΕΠΙΛΟΓΗ και από την άλλη η ΑΓΝΟΙΑ

και εκ των πραγματων ο ανθρωπος θελει να γνωρίζει αλλά ο ανθρωπος αγνοεί!

γι αυτο δεν θα πάρω το παραδειγμα που δίνεις για το παιδί με αυτο τον τρόπο... Επέλεξα συγκεκριμενα "ορια" που έχουν να κάνουν με την ασφαλεια ενός παιδιού και την αναγνωριση πραγματων γύρω του... Δεν επέλεξα και για πολύ συγκεκριμενους λόγους "κοινωνικές δεσμευσεις" που αναφέρεις γιατί και εκει η φυσιολογική ελευθερία ενός παιδιου μαραζώνει ... (π.χ. δεν πάει πολύ καιρός που αν ένα παιδι ήταν αριστεροχειρας υπήρξε μια μεγαλη πίεση από το περιβάλλον, κυρίως κοινωνική για να το αλλάξει)

στο σχόλιο του Εστορων παρέθεσα τον Βολτέρο αλλά με κριτική διαθεση. Δηλαδή, ναι μεν αλλά...

τώρα για μενα το να σημαίνει η ευψυχία γενναιοψυχία είναι μια έκπτωση, μια κατάντια ...
σημαίνει πως στην εξελιξη της η λέξη δεν ανα-δομηθηκε σε κάτι πιο κοντά στη κυριολεκτικη σημασιολογική ερμηνεία της αλλά απέκλινε..

έτσι δεν προεξοφλει τίποτα και ιδιατερα το αν θα ενστερνιστώ την κατ αντιθεση ερμηνεια της - δηλαδη δειλία είναι η απουσια ελευθεριας...

από την άλλη, η εμπειρία μου έχει συλλέξει παραδείγματα απίστευτα γενναίων ανθρώπων που στη ζωή τους δεν άνοιξαν ούτε μια μύτη...

και το μυαλό τους ακονισμένο σαν ξυράφι δεν γρατζουνισε κανέναν συνανθρωπο τους..

κυριως σμιλεψε τους ίδιους και τις ιδεες του...

και αυτο δεν σημαίνει ότι ήταν ρομαντικοί ή χαζοχαρούμενοι...

γιατι συνήθως σε τέτοιους άνθρωπους χρωστάμε το πως σκεφτόμαστε όλοι οι μεταγενέστεροι...

dokisisofi είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
dokisisofi είπε...

Πάλι προβαίνεις σε χαραχτηρισμούς για κάποια την οποία δεν γνωρίζεις και κυρίως το πνεύμα της. Τέλοσπάντων. Παίζω με τους δικούς σου όρους και σου απαντώ.

Το να παραθέσεις 3-4 αποφθέγματα άλλων συνθηματικά δε σε λυτρώνει από την ευθύνη του προβληματισμού και της επί-σκεψης πάνω σε ορισμένες έννοιες. Ιδίως όταν το κάνεις εντυπωσιολογικά χωρίς να έχεις εντρυφήσει στο έργο τους. Επίτηδες σε ρώτησα τί περαιτέρω λέει ο Θουκυδίδης για να δω μήπως δεν ισχύουν τα παραπάνω αλλά έσφαλα. Ουδεμία απάντηση. Όσο για τον Σαρτρ το απόσπασμα που παρέθεσες δεν αντιστοιχεί σἀυτά που λες. Κι αυτό είναι συνέπεια της τακτικής του ἁπομονώνω κάτι εντυπωσιολογικό( ή το παίρνω από καμια τράπεζα ρητών) και το κολλώ οπουδήποτε.Σαφώς και η αντίρρηση μου δεν είναι με τον συγκεκριμένο. Είναι με την τακτική του να πετάω ξεκάρφωτα κάτι που δεν έχει σημασία χωρίς τα συμφραζόμενα.

Και άσε που τα παραδείγματα σου είναι 'που σου νεφκω που παεις' που λέει και ο Λεξιπένητας. Γιἀυτό χρησιμοποίησα το ένα (άσχετο) με τα παιδιά που είπες για να σου καταδείξω ότι καμία σχέση δεν έχει με τη θέση του Σαρτρ. Που έχει να κάνει με την ευθύνη και όχι με την άγνοια που μας πέταξες στο τελευταίο σου σχόλιο. Μήπως τα έχεις όλα μπερδεμένα?

Μια πρώτη κίνηση θα ήταν να ψάξεις πρώτα τα δικά σου μονοπάτια σκέψης και να αφήσεις για λίγο κατα μέρους της πικετοφορίες και τις συνθηματολογίες.
Το να μιλάς από τη μια φιλοσοφικά και όταν σε στριμώξουν να το γυρίζεις και να γράφεις ποιητικά δήθεν και συναισθηματικά με μπηχτές για την ηθική του συνομιλητή σου αυτό δεν μαρτυρεί συνεπεια θέσεων και στάσεων και δεν είναι διάλογος είναι υπεκφυγή.

Δοκησίσοφη

dokisisofi είπε...

α! και με ρέγουλα τα αποσιωπητικά...

rose είπε...

Κανένας χαρακτηρισμός!
εσυ είχες πει:
"Τώρα όσον αφορά τη ρίζα του ἑλευθερος", εγώ έχω ακούσει ότι είναι ονοματοποίηση ενός επιφωνήματος, του 'Ελελευ". "
...

άρα το "αλλαλάζον ελευθερο πνευμα" προέκυψε από εσένα Δοκησισοφη απλώς δεν καταλαβες το λογοπαίγνιο...

τα υπόλοιπα τα αφήνω στην κρίση των επισκεπτών...

σημείωση: το να αναφέρεις ότι κάτι δεν έχει σχεση με το Θουκυδίδη και τον Σαρτρ χωρίς να το αιτιολογείς δεν αποτελεί απόδειξη δικής σου σκέψης Δοκησισοφη...

το αυθαιρετο στο συλλογισμό σου εξακολουθεί να υφίσταται. Όπως και η κακοπροέραιτη κριτική η οποία καμία σχέση με κριτική σκέψη έχει...

το κάνεις διαρκώς ...

η επιλογή των παραδειγμάτων καθρεφτίζει το νοητικό πλέγμα του ομιλητή και το ψυχολογικό του υπόβαθρο / προφίλ...

κι αυτο στην κρίση των επισκεπτών...

επίσης το να μπορεί κάποια να εκφράζεται φιλοσοφικά, ποιητικά, λογικά και συναισθηματικά, ή αλητικά, δεικτικά, κλπ κλπ ....(αποσιωπητικά) μάλλον γκαμα δυνατοτητων φανερώνει

αλίμονο από τους μονόχνωτους (= αυτό είναι χαρακτηρισμός αλλά μη τον παρεις και πάλι προσωπικά)

τελικά δεν θελεις κουβεντα Δοκησισοφη...

στριφογυρίζεις γυρω από τον εαυτο σου και ελπίζεις να δημιουργήσεις μια κεντρομόλο δυναμη (ο λόγος πάλι στην κρίση των επισκεπτών) ...

α! και αφού θελεις να με "απομυθοποιήσεις" - μ' αρέσει!

τι θα έλεγες όμως να γράψεις το δικό σου κειμενάκι στο δικό σου μπλοκάκι να έρθουμε να δουμε την αυθεντική γραμμή της σκέψης σου:

................................

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Ελευθερία είναι το απότοκο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του καθενός που ζει μαζί μ' όλους τους άλλους.

rose είπε...

@ και να καθαρίσουμε(...)

μ αρέσει...

το σκέφτομαι...

dokisisofi είπε...

"Το αλλαλάζον ελευθερο πνεύμα σου δεν μιλά για την ομορφιά και την αρμονία τόσο εύκολα όσο για την επίθεση και τη βια..."

Αυτό είπες. Κι εγώ δε μίλησα για επίθεση και βία. Μίλησα α) για τη συμβολική βία της γλώσσας (όπως και ο εστορών και
β) για την ελευθερία ως ειλικρίνεια να εκδηλώσεις αυτά που πιστεύεις.
Και σύ ξεκίνησες να μας λες για μυαλά ξουράφια και για μύτες και για ένα σωρό άλλα άσχετα και μας έφτιαξες και ένα κοσμητικό προφίλ για να μας το παίξεις νορμάλ ανώτερη..

Δεν είσαι αυτή που λες ότι είσαι και το ξέρεις και το δείχνεις με τη μισαλλοδοξία και τη μισανθρωπία σου κάθε που ταπεινώνεις κάποιον. Απλά δεν είσαι ελεύθερη να το παραδεχτείς. Όπως κάνω εγώ με τον δοκησισοφισμό μου.

Είσαι κρίμα.

dokisisofi είπε...

Και όσο για τα μπλογκς μου μεσουρανούσαν από τον Αύγουστο του 2007 με μερικές βδομάδες διακοπές.
Το τελευταίο το έκλεισα τον Μάη που μας πέρασε. Και εκεί ξεδίπλωσα αρκετά "σεντόνια"με τους συνομιλητές να μου κρατούν τις άκρες και να τα τεντώνουν με σχόλια. (ξέρουμε κι εμείς να μιλάμε με μεταφορικές μπούρδες σαν εσενα, μάσιαλλα μας).
Τώρα αν εσένα ο οίστρος σε κατατρύχει να γράφεις στα όπου κυπριακά μπλογκς με πάθος, αφ'΄οτου το διέγραψα και μετά δε φταίω εγώ. Είναι αυτό που λέμε, "όταν εσύ επήεννες εγώ εστρέφουμουν".
....

rose είπε...

καθε κουβεντα σου
είναι εκεί...

ενας καθρέφτης είμαι
και αντανακλώ ότι έχω μπροστά μου

συνεχισε να με απομυθοποιείς...
σου είπα ότι μου αρέσει...

κι αυτη ειναι η ελευθερία σου

ότι έχεις και δεν έχεις

Ανώνυμος είπε...

"Η διαθήκη μου (ή “Αντισταθείτε) του Μιχάλη Κατσαρού

Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία".

Δεν έχω τιποτα άλλο να πω. Μακάρι να με άκουγε όμως η Ελευθερία, η γυναίκα που αγαπώ. Αλλά σαν κάθε γυναίκα, και η Ελευθερία δεν κοιτά αυτόν που την θέλει, αλλά αυτόν που την περιφρονά.

stalamatia είπε...

Εστορών
Πάλι καλά που έχεις το ελεύθερο να κοιτάς την Ελευθερία.Κάτι είναι και αυτό.
Ελευθερία να έχεις το ελεύθερο να γράφεις σε όλα τα μπλογκ,εκτός και με την δική σου ελευθερία νιώσουν οι άλλοι( φυλακισμένοι),οπότε την πάτησες και γλύστρησες μαζί με την ελευθερία σου.Ναι έχω λίγα κέφια συγχωρείστε με ,το τρίτο αντιβιοτικό που πήρα δεν με έστειλε στο νοσοκομείο ακόμα.

rose είπε...

@ Σταλαματια
αν καταλαβα καλά το 2ο μερος του σχολίου σου δεν το απευθυνεις στον Εστορών...

περαστικά σου ευχομαι...

dokisisofi είπε...

Η αντίσταση και η διαμαρτυρία όμως πληρώνεται με αποκλεισμούς από μπλοκς (τόσο ομόηχα με τα άλλα των μπάτσων) και λογοκρισίες. Το βίωσα και το βιώνω. Κάποιοι δεν είναι τόσο ελεύθεροι και δε μιλώ για μένα και όποιον άλλον έχουν μπουκοταρει και κλείσει απέξω αλλα γι αυτούς που κλείνουν απέξω.
Τελικά γεννιέσαι ελεύθερος ή γίνεσαι?
Τελικά γεννιέσαι σκλάβος ή γίνεσαι?

Τα χαιρετίσματα μου στην εξουσία κάποιων μπλογκεράδων (λεξηπένητας, ψυχία, ηλίθιο αγρινό, μη χειρότερα) που μέθυσαν από την εξουσία να στερούν ελευθερίες (από την ψυχή τους πρώτἀπ'΄ολα).

ΕΛΕΛΕΥ!

stalamatia είπε...

Εστορών
Μόνο το πρώτο μέρος είναι για σένα
Ρόουζ
Το δεύτερο δεν είναι για κανένα απλά είμαι χαρούμενη που μπορώ να γράφω και να σαχλαμαρίζω και λιγάκι.

andreas f.stavrou είπε...

Η ελευθερία στο Θουκυδίδη έχει διαφορετικό περιεχόμενο από αυτό που της δίνουμε εμείς σήμερα.
Γενικά η ελευθερία ταυτίζεται με την αυτονομία, την αυτοπροσδιοριστική δυνατότητα του ατόμου - εγώ αποφασίζω και όχι κάποιος άλλος για μένα - και αντιδιαστέλλεται με την ετερονομία.
Εξελικτικά η ελευθερία μέσα στο χρόνο για διαφορετικούς άνθρωπους υποδηλώνει διαφορετικά πράγματα. Γενικά αφετηρία είναι η ατομική ελευθερία, τούτο που εμείς σήμερα ονομάζουμε ατομικά δικαιώματα. Υπάρχει όμως και η κοινωνική ελευθερία -απαλλαγή από την εξάρτηση και τον καταναγκασμό για βιοπορισμό - και η πολιτική ελευθερία - μηδείς άρχεσθαι υπό μηδενός. Ο Θουκυδίδης λοιπόν μιλώντας για ελευθερία αναφερόντας σωρευτικά στην ατομική, κοινωνική, πολιτική ελευθερία. Εμείς σήμερα μόνο στην ατομική ελευθερία.

Ανώνυμος είπε...

Σταλαματιά, η Ελευθερία είναι άψυχη και άκαρδη. Σαν πέτρα. Σαν διαμάντι.

rose είπε...

@ Δοκ
την ελευθερία της εκφρασης ο καθενας/μια τη διαχειρίζεται όπως θέλει και μπορεί...


@ antreasfstavrou
φαίνεται ότι η ανθρωπινη σκεψη πολλές φορές κάνει μεγάλους κύκλους για να επιστρέψει στο ίδιο σημείο ...

έχοντας στο μυαλό το παρακάτω, (την σπείρα αντι τον κύκλο)

αναρωτιέμαι διαβαζοντάς σε για τη συνειδητότητα αυτής της ελευθερίας η οποία εκτός από το "ανωτερο εαυτο" (ευψυχον) επεκτείνεται στο συλλογικό...

σήμερα αυτο το 3πτυχο ατομο-κοινωνια-πολιτεια επίσης δεν είναι το ίδιο...

εσύ τι πιστεύεις;

dokisisofi είπε...

Ας τη διαχειρίζεται όπως θέλει αλλά ας έχουμε υπόψιν μας ότι δεν ανήκει στους φανατικούς οπαδούς της ελευθερίας, αλλά στους πολέμιους.

Η αντίδραση στη στέρηση της ελευθερίας, η αντίσταση σε οτιδήποτε στερεί την ελεύθερη σκέψη και ποδηγετεί τα πάντα αλλά και η αμφισβήτηση των πάντων(όπως αναφέρει και το ποίημα του Μπρεχτ) δε νομίζω να είναι στοιχεία που να με κάνουν να ντρέπομαι. Το αντίθετο. Άλλοι έπρεπε να ντρέπονται.

Καλημέρα.

rose είπε...

@ Δοκ
δεν αντιλάμβανομαι σε ποιον αναφέρεσαι

εγω επισημαίνω ότι μιλάς διαρκώς για άλλους με τα ονοματα τους σε άλλα μπλοκ χωρίς εκείνοι να μπορούν να απαντήσουν γιατι δε βρισκονται εκεί...

ο καθενας διαχειριζεται την ελευθερία του λόγου όπως ακριβώς θελει και μπορεί...

το ακούσαμε Δοκ το παραπονό σου την καταγγελία σου, την κριτική σου κατ επανάληψη...

ειναι κουραστικό να αξιοποιείς τις ευκαιρίες και καθε θέμα συζήτησης για αυτοεπιβεβαίωση και επικράτηση της αποψης σου

και αυτο αποτιμά ένα είδος ή βαθμό ελευθερίας ή όχι

dokisisofi είπε...

Αναφέρομαι ονομαστικά σε παραπάνω μου σχόλιο σ αυτό το ποστ και μην παριστάνεις την ανήξερη. Ξέρεις πολύ καλά ποιοι με έχουν κάνει ban από τα μπλογκς τους και διαγράφουν ότι γράψω. Και ο μετριασμός αυτός σχολίων ισχύει ειδικά για το άτομό μου. Και ποιος μου στερεί το δικαίωμα να σχολιάζω τον οποιονδήποτε όπου θέλω, ιδίως όταν αυτός μου απαγορεύει να τον σχολιάζω στο δικό του?

Και τί σημαίνει δεν είναι εκεί για να απαντήσει?ας πάει!καταλαβαίνεις τί μαλακίες λές τώρα? Η μόνη δεμένη εδωμέσα είμαι εγώ που ακούω να σχολιάζονται πράγματα για μένα αλλά δεν μου επιτρέπεται με τεχνικά μέσα αποκλεισμού ο σχολιασμός. Αυτό εσενα σε κάνει περήφανη για το επιπεδο δημοκρατίας των συγκεκριμένων μπλογκς?(ψυχία, αγρινός, λεξηπένητας, μη χειρότερα).
Αν δε σε ενοχλεί τίποτα με τη λογοκρισία και τον φίμωμα ,δικαίωμα σου. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΟΜΩς!

Εσύ είσαι καινούργια φαίνεται εδώ (με έναν φανατισμό νεοφώτιστης που τον είχα κι εγώ κάποτε) και δεν πρόλαβες να δείς

α) τις λεκτικές , χυδαίες και πρόστυχες επιθέσεις που δεχόμουν σε τακτική βάση από τον Μενέλαο, τον ζατοιχι, αγρινό και κάφρο χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται και να φωνάζει όπως έκαναν στης ψυχίας όταν αντεπιτέθηκα στην κίνηση της να μου διαγράφει σχόλια....που ήταν αντιγραφές δικών της σε άλλα μπλογκσ που αναιρούσαν κάτι άλλα που έλεγε.

β)τις αντιδράσεις και τους χαραχτηρισμούς από κυριάκο, ελατοχελίδονο και ανευ ορίων όταν έβαλα μετριασμό σχολίων (για 14 μέρες) ώστε να μην καθυβρίζονται άλλα πρόσωπα -επισκέπτες του μπλογκ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛς ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΕΔΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΙΕΓΡΑΨΑ ΣΧΟΛΙΑ. Γιἀυτό είναι που αντέδρασα τόσο πολύ που κανείς δεν φώναξε για τον μετριασμό άλλων μπλογκς στα σχόλια μου.

γ) τους εκβιασμους που δεχόμουν στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο για αποκάλυψη προσωπικών μου δεδομένων αν συνέχιζα να διατηρώ μπλογκ που σε σθνδυασμό με τις επιθέσεις και τους προπηλακισμούς και τις κοροϊδίες των ατόμων που ανέφερα πιο πάνω, με έφεραν στο σημείο της αυτοδιαγραφής. Εκβιασμούς δέχτηκα και αργότερα από άτομα στα οποία εκμυστηρεύτηκα την ύπαρξη των πρώτων.

Kαι πως θέλεις να φτιάξω μπλογκ όταν εχουν μπει στο λογαριασμό μου και γραφουν και σβήνουν σχόλια με το ψευδώνυμο μου?Και βρίσκω διαβασμένα και ημέηλς που δεν έχω αγγίξει. Εκτός κι αν φτιάξω αλλο μέηλ και βρω άλλο ψευδώνυμο. Εχεις κάποιο όνομα να μου προτείνεις?

Απολογούμαι που καταχρώμαι τον χώρο σας αλλά θεωρώ ότι ηπερίπτωση μου άπτεται άμεσα του θέματος του ποστ σου.

Καλό μεσημέρι.

rose είπε...

@ Δοκ
αφου άπτεται του θέματος ας μου επιτρέψεις να σου πω ότι και εσυ τις περισσότερες φορές είσαι εριστική, ισοπεδωτική και προβλέψιμα-απρόβλεπτη...
και εσυ χαρακτηρίζεις με επίθετα και στολίζεις από πάνω ως κάτω άτομα που ούτε εσυ ξέρεις..πολλές φορές την ανοχή ή ευγενια των άλλων την εκλαμβάνεις ως αδυναμία, και ακολουθόντας μια φαινομενικά σκληρή γραμμή προβαίνεις σε αυθαίρετα συμπεράσματα...

Δικηγόρος δεν θα γίνω κανενός- αλλά Δοκ καθρεφτης είμαστε ο ένας του άλλου...

ακόμα και όταν οι καθρέφτες διαστρευλώνουν τα πράγματα εισπράτουμε ότι προκαλούμε...

και αν μας ενοχλεί ο διαστρευλωμένος ή κανονικός αντικατροπτισμός του εαυτού μας στους άλλους... αλλάζουμε ή τον εαυτό μας ή πάμε σε άλλους καθρέπτες που θα μας δείχνουν ψηλές αδυνατες και ξανθιές :-)

εσύ επιμένεις να θελεις να σπασεις τους καθρέφτες ή να τους επιβάλλει τι να "δείχνουν"
και αυτο είναι φυσει και θέσει αδυνατον

τωρα για τα μπλοκς μην περιμένεις από μένα την καινούρια να ακούσεις τι πρέπει να κάνεις...

άλλωστε αν ήθελες θα είχες κάνει 10 μπλοκ μέχρι τώρα..

αλλά δεν θέλεις

κάποτε σου είχα πει ότι ως ελευθερη σκοπεύτρια νιωθεις δυνατή..

σου ευχομαι να νιωθεις πραγματικά δυνατή

σου εύχομαι να το νιωθεις και για τους σωστούς λόγους

όπως η ελευθερία έτσι και η "δυναμη" θέλει ρέουλα

Ανώνυμος είπε...

Mporeis na mou fereis paradeigmata mias tetoias simperiforas? Apo to ligo pou me ksereis se 5-6 sxolia stou Mixali kai se 2-3 stou anef pos mporeis na vgaleis tetoia simperasmata. Kai eipes oti den prolaves ta 4 mou blogs. Mipos epekteineis tin propaganda gia to atomo mou papagalizeis allous?
Kai afta pou les na isxiounafto den den kanei tin praksi tous ligotero aneleftheri.
tin kanei?

Dokisisofi.

stelios papalangi είπε...

δεν ξέρω αν είναι σωστό να μπω σε αυτό το θέμα που εξελίχτηκε σε προσωπική κόντρα.

@ δοκ.

1. ακόμα κι αν έχεις δίκαιο για όσα λαλείς, δεν υπάρχει κάτι που μπορώ εγώ ή η Rose να σε βοηθήσουμεν.

2. μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι την ελευθερία, δεν σου την εστερήσαν τόσο με το να σε απαγορεύσουν που τα μπλοκ τους. παραπάνω εκαταφέραν το, με το να σε κάμνουν να το επαναλαμβάνεις συνέχια σε όσα μπλοκ θα αποφασίσεις να κάμεις σχόλιο.

εννά μου πεις, δικαίωμα μου να το πω όσες φορές θέλω.
σωστό! εν τζαι αμφισβητά κανένας το δικαίωμα σου.
όμως για τους υπόλοιπους καταντα κουραστική τούτη η συνεχής επανάληψη, κυρίως που ανθρώπους που δεν σε εκάμαν μπαν που πούποτε.

τζαι εν κρίμα , γιατί άμαν δεν παίζεις συνέχεια τούτο φκιολίν είσαι καλή πένα (ή καλό πληκτρολόγιο αν θέλεις)

πάντως για να επανέλθουμε τζαι λίον στο θέμα περί ελευθερίας, δαμέ τίθεται τζαι ένα ενδιαφέρον δίλλημμα.
από τη μια, όταν η Α κάμνει την Β μπαν (είδετε πολιτκήν ορθότητα α :), η Β μπορεί να ισχυριστεί ότι της στερείται η ελευθερία

από την άλλη. το μπλοκ στο κάτω κάτω ανήκει στην Α. δεν έχει την ελευθερία να αποφασίσει ποιαν θέλει και ποιάν δεν θέλει στο δυαδικτιακό της σπίτι ; εν τζαι απαγορεύκει στην Β την πρόσβαση στο ιντερνετ. απλά δεν την θέλει στο δικό της τόπο. δεν έπρεπε να έχει την ελευθερία να το κάμει;


3. ασ θεωήσουμε ότι η Rose έχει πράγματι το φανατισμό της νεοφότιστης, και ότι εσύ είσαι η "παλιά" που έφαεν τα μούτρα της με σε τούτη τη σκατόμπλοκκοινωνία.

άφηστην να τα φάει τζαι τζίηνη.

εννα σου προσφέρει καμιάν χαρά αν είσαι εσύ τζίηνη που εννα της τα σπάσει ;

andreas f.stavrou είπε...

@ rose
Μπορεί και να μην έχω κατανοήσει το ζήτημα που θέτεις. Το τρίπτυχο άτομο-κοινωνία - πολιτεία είναι το ίδιο; Η ελευθερία στο ατομικό , κοινωνικό και πολιτικό πεδίο δεν είναι το ίδιο πράγμα. Είναι διακριτά στάδια της ανθρωποκεντρικής εξέλιξης. Από την άλλη όλες οι μόρφές ελευθερίας αποτελούν μέρη της σύνολης ελευθερίας. Το σημαντικό είναι να κατανοούμε σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε, να αναγνωρίζουμε τι είναι αυτό που βιώνουμε ώστε να μπορούμε σε κάποιο βαθμό να ερμηνεύουμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και να κάνομε σωστές επιλογές, για μας και για τους άλλους.
Η ατομική ελευθερία που σήμερα βιώνουν οι άνθρωποι είναι αφετηριακή για τις μελλοντικές τους κατακτήσεις.
Ένα πράγμα είναι το άτομο και άλλο το ελεύθερο άτομο. Το άτομο μπορεί να ζει σε ένα δεσποτικό καθεστώς και να μην έχει δική του βούληση.Βούλησή του είναι η θέληση του αφέντη. Το ελεύθερο άτομο μπορεί να έχει ελευθερία στην ιδιωτική του ζωή. Αυτό δεν το καθιστά ελεύθερο και στην κοινωνική του ζωή, εκεί που συναναστρέφεται με τους άλλους.Μπορεί μια κοινωνία να είναι της εργασίας ή της σχόλης.
Σε μια πολιτεία μπορεί να είσαι απλώς υπήκοος, μπορεί να είσαι εντολοδόχος ή να μετέχεις στη λήψη αποφάσεων. Όλα είναι συνάρτηση της θέσης του ατόμου και του αναπτύγματος της ελευθερίας του.
Τι είναι αυτό που κάνουμε εμείς εδώ; Αξιοποιούμε ένα νέο επικοινωνιακό μέσο που καθιστά δυνατή τη συνέρευση των πολιτών εξ αποστάσεως. Αυτό μπορεί να είναι καταλύτης στη διεύρυνση της ελευθερίας μας, δηλαδή την κατάκτηση νέων μορφών ελευθερίας.
Η ελευθερία λοιπόν δεν είναι έννοια στατική. Αναπτύσσεται ανάλογα με την εξέλιξη των παραμέτρων του συστήματος.

rose είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
rose είπε...

@ antreafstavrou

υπέροχα!

συμφωνώ...

η απαντηση σου μου θυμίζει την ιστορία της ανακάλυψης του ραδίου από τους Κιουρί:

χρειάστηκε την επίπονη επεξεργασία όγκων πισσουρανίτη για να απομονώσουν ελάχιστα στοιχεία ακτινοβόλου ραδίου..

κάπως έτσι ταξιδεύουμε στο χρόνο, και από τον όγκο της ανθρωπινης σκέψης όλων το εποχών και τη δραστηριοτητα (παρέες, σχολές, βιβλία, μπλοκ, ακαδημίες, στοές, σχολεία, κά)
καλούμαστε να απομονώσουμε στοιχεία μικρά αλλά με τη δυναμική και την ακτινοβολία της αλλαγής..

καμια φορά η κριτική μαζα που αναζητείται στην ποσότητα (οσον αφορα τις κοινωνικές αλλαγές) εμπεριέχεται στην "ακτινοβολία" και δυναμική μιας σκέψης...

και η δική σου σήμερα πήγε εμένα και την κουβέντα λίγο πιο κάτω...

σε ευαχριστώ

κρατώ επίσης :

"Αυτό μπορεί να είναι καταλύτης στη διεύρυνση της ελευθερίας μας, δηλαδή την κατάκτηση νέων μορφών ελευθερίας.
Η ελευθερία λοιπόν δεν είναι έννοια στατική. Αναπτύσσεται ανάλογα με την εξέλιξη των παραμέτρων του συστήματος."

λέγοντας επίσης ότι κάθε άτομο αποτελεί μια δυναμική από μόνο του μέσα σε ένα συνολο άλλων ατόμων τη δεδομενη ιστορική στιγμή αλλά με ακτινοβολία (αν καταφέρει να απομονώσει εκέινα τα στοιχεία και τα αποκρυσταλώσει) που επεκτείνεται πέρα του φυσικού του μεγεθους ή εποχής...

ίσως είναι η ευθύνη (την οποία αποδέχομαι) ως αντιτιμο της ελευθερίας (/μου)

Ανώνυμος είπε...

Ο κατασυκοφαντημένος Χρυσός Αιώνας του ΘΑΡΡΟΥΣ:
http://geocities.com/afovik1

Ανώνυμος είπε...

Ποιοι και πώς άρχισαν την κερδοσκοπία με το σκιάχτρο "υπερθέρμανση"
Ο αμάχητα συντριπτικά σημαντικότερος παράγοντας διαμόρφωσης του κλίματος από την εποχή που εμφανίστηκε η Γη, είναι ο ήλιος
, πράγμα που φαίνεται τόσο από τις διαφορές στη θερμοκρασία ανάμεσα στις εποχές και μέσα στο24ωρο, όσο και σε όλα τα γεωλογικά αρχεία.
Παρακάτω θα δούμε πώς εμπλέκονται οι φορομπήχτες πολιτικάντηδες, η συλλογική ενοχοποίηση της ανθρωπότητας για τις φυσικές κλιματικές αλλαγές, οι παρασιτικές ψευτοοικολογικές κλίκες, η αθώα τροφή των φυτών - το γνωστό από τη φωτοσύνθεση διοξείδιο τού άνθρακα, τα ραδιενεργά εργοστάσια και όπλα, στην κατατρομοκράτηση των απλών ανθρώπων για να διαιωνιστούν οι αρχομανείς, όμοιοι με όλους τους προηγούμενους φαραώ, Ρωμαίους, Μάγια κοκ, που ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΑΝ από αλαζονεία, με την ιδέα ότι ήταν ...αθάνατοι...
Όταν η επιθετική Μ. Θάτσερ έγινε πρωθυπουργός τής βρετανικής μοναρχίας το 1979, ζήτησε από συμβούλους της να της προτείνουν πώς θα ανεβάσει το κύρος της. Ένας πρεσβευτής, ο Τίνκελ, της είπε ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει ένα πτυχίο χημείας που είχε (για να εντυπωσιάζει ηγέτες που δεν είχαν σπουδάσει ανάλογα αντικείμενα), και πρότεινε σε κάθε συνάντησή της μαζί τους να κινδυνολογεί και να ενοχοποιεί με πρόσχημα την "ανθρωπογενή υπερθέρμανση", κάτι που χιλιοειπώθηκε, αλλά ποτέ δεν αποδείχθηκε, ενώ μας κατηγορούν αντιφατικά για μόλυνση που παράγεται εξαιτίας των δικών τους απαιτήσεων για όπλα, λοιπά βιοκτόνα, μέγαρα, ακριβά βίτσια, συχνά διηπειρωτικά ταξίδια κοκ !
Έτσι σταδιακά διάφοροι ηγέτες άρχισαν να κινδυνολογούν μαζί της, άλλος με στόχο να φορολογεί πιο βαριά, άλλος με την ιδέα ότι έτσι θα χτυπηθεί ο ανταγωνισμός από τις βιομηχανοποιημένες χώρες, άλλος επειδή νόμιζε ότι θα το ψηφίζουν για πιο ευαίσθητο κοκ... Η ίδια η Θάτσερ, μαζί με την αυτοπροβολή είχε κι άλλον ένα λόγο, δηλαδή να αυξήσει το ραδιενεργό οπλοστάσιό της με το εξής κόλπο:
Μισούσε τους ανθρακωρύχους που πίστευε ότι αυτοί και όχι η ανικανότητα είχαν ρίξει την προηγούμενη από το κόμμα της κυβέρνηση το 1974, ενοχοποίησε την τροφή των φυτών, το διοξείδιο τού άνθρακα που παράγεται (κυρίως από τους ωκεανούς!) από την αναπνοή μας και τα καύσιμα και επέβαλε ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΑ "ΚΑΘΑΡΑ" ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ... Δεν την ενδιέφεραν τα προβλήματα που θα προκαλούσε η ραδιενεργός εγωμανία της στις επόμενες γενιές... Ούτε τα εγκεφαλικά που έπαθε από όλη αυτή την αρχομανία...
Έφτιαξε μάλιστα ένα "επιστημονικό" κέντρο που να προωθεί την τρομοκρατία τής υπερθέρμανσης, το Χάντλεϊ, πράγμα που κάνει ως σήμερα.
Ενδεικτικό των κερδομανών κλικών που φτιάχτηκαν σε πολλά μέρη τότε, συμπεριλαμβανόμενων των τρομοΜΜΕ, είναι το γεγονός ότι μια πολυδιαφημισμένη αυταρχική οργάνωση που ήθελε να τρομοκρατήσει και να ενοχοποιήσει με την "υπερθέρμανση" στη διάσκεψη του Ριο, το 1992, ενώ είχε παραγγείλει μια έρευνα για τις απόψεις 400 κλιματολόγων από τρομολαγνικά κρατικά ιερατεία, ΜΟΝΟ 15 απάντησαν ότι πίστευαν στην "υπερθέρμανση"... Οι συνδρομητάκηδες ψευτοοικόλογοι αποσιώπησαν τα αποτελέσματα... Το 1995 μάλιστα 1500 επιστήμονες από όλον τον κόσμο απέρριψαν την τρομολαγνεία με τη διακήρυξη της Λειψίας. Κάτι ανάλογο έγινε την άνοιξη του 2008 στη Ν.Υόρκη.
Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι η κλίκα τής γραφειοκρατίας τού ΟΗΕ που μας ενοχοποιεί για τις φυσικές κλιματικές αλλαγές, η λεγόμενη IPCC, εκδίδει ανακοινώσεις ΑΦΟΥ πάρει τις εντολές των φασιστικών κυβερνήσεων, και έχει ελάχιστους σχετικούς με το αντικείμενο "επιστήμονες", οι οποίοι ποτέ δε διαβουλεύονται με αλτρουϊστές επιστήμονες που ούτε για ροκάνισμα κονδυλίων ούτε για δόξα ενδιαφέρονται.
Οι τελευταίες έντονες αμφισβητήσεις από Ρωσία, Ινδία,ακόμα και στις ίδιες τις ΗΠΑ, δείχνουν ότι, καθώς το πετρέλαιο τελειώνει, για τα 7 εξουθενωμένα δισεκατομμύρια ανθρώπων δεν υπάρχει σοβαρή εναλλακτική (αφού οι διαφημιζόμενες ανεμογεννήτριες, πάνελ κοκ στηρίζονται στο πετρέλαιο που ολοένα ακριβαίνει...), εκτός από τον ειρηνικό έλεγχο των γεννήσεων στις υπερπληθυσμιακές χώρες, τις εκτεταμένες αναδασώσεις και την αποκέντρωση σε αυτάρκη χωριά με πολυκαλλιέργειες, αντί για τις ερημοποιητικές μονοκαλλιέργειες. Μακάρι κάθε μέρα περισσότεροι αλτρουϊστές να διαδίδουν τις δοκιμασμένες φιλειρηνικές λύσεις!
http://www.youtube.com/v/dXSHtsOztRk.

rose είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
rose είπε...

@ ανωνυμε/η (4:49 μμ)

σε ευχαριστώ για το συνδεσμό...
μια ματια έριξα ΄και καταλαβα οτι θα χρειαστώ πιο πολύ χρόνο...

προσθέτει πολλά στην εικόνα

(σχεδόν μεταφυσικά την ίδια ώρα διαβαζα το Συμπόσιο για να ετοιμασω το επο΄μενο ποστ... τελικά μέρος ενός αόρατου ιστού είμαστε)

μακάρι να είχες επιλέξει ένα όνομα για να σε ξεχωρίζω από τους πολλούς ανώνυμους

rose είπε...

@ ανωνυμε 2 (την ίδια ώρα)
αν είσαι το ίδιο άτομο, ένωσες το παρελθόν με το μέλλον με μια γραμμή...

η ελευθερία μας, για να συνεχίσω τη σκέψη εκει που την αφήσαμε με την παρέμβαση του antreafstavrou, επεκτείνεται στο σύνολο..

τα δυο σχόλια φέρνουν ένα σημαντικό διαιρέτη στην εξίσωση...

το περιβάλλον είναι μια αναγκαστική προϋπόθεση που ο συγχρονος ανθρωπος (πιστεύω κάθε άνθρωπος) πρέπει να λάβει υποψη του...
τώρα πιο πολύ από ποτέ...
πάντα πίστευα (μετά τη δεκαετία του 90) ότι αυτή είνια η πραγματική πρόκληση των αριστερών του κόσμου όπως και καθε ατόμου ...

rose είπε...

@ ανωνυμοι πιο πάνω

ευχαριστώ για την υπενθυμιση:

"εύδαιμον το ελεύθερον και ελεύθερον το εύψυχον"

Anef_Oriwn είπε...

@ Blogοδέσποινα Rose & λοιποί συν-επισκέπτες,

Δεν είχα πρόθεση να παρέμβω στη συζήτηση (προτίμησα να την παρακολουθήσω εκ του μακρόθεν - καιρός να αραιώνουμε κάπως), αλλά μια αναφορά της Dokisisofis στο άτομο μου με αναγκάζει να κάνω την εμφάνιση μου ως σχολιογράφος.

Λέει η Dokisisofi: “… τις αντιδράσεις και τους χαραχτηρισμούς από κυριάκο, ελατοχελίδονο και ανευ ορίων όταν έβαλα μετριασμό σχολίων (για 14 μέρες) ώστε να μην καθυβρίζονται άλλα πρόσωπα -επισκέπτες του μπλογκ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛς ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΕΔΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΙΕΓΡΑΨΑ ΣΧΟΛΙΑ. Γιἀυτό είναι που αντέδρασα τόσο πολύ που κανείς δεν φώναξε για τον μετριασμό άλλων μπλογκς στα σχόλια μου…”.

Δεν επιθυμώ να μπω σε διαλογική αντιπαραθετική συζήτηση με την Dokisisofi (είναι ανούσιο), αλλά να διευκρινίσω ότι με την τότε παρέμβαση μου είχα κρίνει την αντιφατικότητα στη συμπεριφορά της ... Δηλ. να μπαίνει στα διάφορα blogs και με εριστικότητα και προκλητικότητα να επικρίνει τους πάντες και τα πάντα, ενώ η ίδια είχε βάλει έλεγχο (μετριασμό όπως λέγεται) στα εισερχόμενα σχόλια (Τα σχόλια στο blog της δεν αναρτούνταν αμέσως αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο και αφού περνούσαν από έλεγχο και λογοκρισία).

(Να σημειώσω ότι για το ζήτημα της λογοκρισίας είχα γράψει, σε ανύποπτο χρόνο κι ένα σχόλιο που η ίδια η Dokisisofi το ‘χε κάνει και παντιέρα).

Anef_Oriwn
Σάββατο 26/7/2008 – 7:50 μ.μ.

dokisisofi είπε...

Nai anef alla me eksairesi ena paixnidi allilodiagrafwn me ton xwriko den diegrapsa kanena minima. An thimasai louzomoun mazoxistika oles tis xidaiotites tou menelaou, tou zatoichi kai tou pafos-power. Kai to diagrafen sxolio tou xorikou den itan ivristiko sto atomo mou. Kathe allo. Epaiza poli me to blogg kai to ksereis. Afto pou me ekplissei, kai den milw gia sena, einai pou alloi pou tote fonazan den epraksan to idio otan ante portas imoun egw kai oxi alloi. Kai an thimasai , meta apo ena sxetiko post stou leksipenita, peistika kai apesira ton 14 geloio metriasmo-afou tipota de mou ekane psixi na diagrapsw. (ta diegrapsa ola mia kai kali meta, pou kai pou apeleftheronw kanena apo to ntoulapaki kai to stelnw stous siggrafeis).
Stelio katalavainw apolita ti thes na peis alla forgive but not forget pou lene kai oi amerikanoi. Toulaxiston merikoi-merikoi na min mas to paizoun kai fileleftheroi, katalaves? Kai mi se apasxolei i aksioprepeia mou. Den anika pote stous atsalakotous kai oute kai thelw.
Kai kati teleftaio a.stavrou: einai sxizoeides na kanete diakrisi atomikis kai koinwnikis eleftherias otan to mono sas kritirio sto diaxorismo tous einai i voulisi na einai kapoios aftosineidita eleftheros.Oute koinwniki eleftheria iparxei xoris polites atomika eleftherous oute atomiki eleftheria ekei opou koinonikes desmefseis tous parempodizoun. Einai ena prama na les afirimena, "mporei kai sti filaki akoma na eisai eleftheros" kai allo prama na epanapavesai sti filaki eite vazontas me to xeri antilio sto tavani eite kratontas omprela . I eleftheria den einai psevdaisthisi, kai o anthropos pou exei voulisi spazei ta desma tou. Kai ta esoterika kai ta ekswterika.

rose είπε...

@ Δικησισοφη
τα δεμσα που βάζεις εσυ στους άλλους ποιος τα σπάζει;

άσε ...

και το μόνο που θα σχολιάσω:

"Και τί σημαίνει δεν είναι εκεί για να απαντήσει?ας πάει!καταλαβαίνεις τί μαλακίες λές τώρα? Η μόνη δεμένη εδωμέσα είμαι εγώ που ακούω να σχολιάζονται πράγματα για μένα αλλά δεν μου επιτρέπεται με τεχνικά μέσα αποκλεισμού ο σχολιασμός."

ΔΕΝ μπορεί ο καθένας να παρκαολουθεί 40 μπλοκ την ημέρα και να απαντάει σε σχολια σου ΔΟΚ!

some people DO have a life!

και κάτι τελευταίο:

εκτός από αντιφατικό δεν είναι όμορφο να βλέπεις ένα άτομο που αναφωνάζει ελελευ να το παίζει θυμα...

ας αναλαβουμε τις ευθυνες μας ...

και κάτι ακόμα θυμα-θυτης στον ίδιο άξονα κινούνται

για να μη σου πω ότι είναι τρίγωνο
θυμα-θυτη-σωτήρας

dokisisofi είπε...

Pali malakies laleis. Esy den eisai pou me katigorises oti
ότι μιλάς διαρκώς για άλλους με τα ονοματα τους σε άλλα μπλοκ χωρίς εκείνοι να μπορούν να απαντήσουν γιατι δε βρισκονται εκεί...

Kai egw sou eipa an theloun mporei na panei kai kan kanoun kai sxolio. Enw emena oloklira post ekanan gia tin afentia mou xoris na exw to dikaiwma na kanw sxolio logw apokleismou.
Ti den katalaves akrivws?

(elega ki egw giati tous apantise olous afthimeron kai mena argise toooso poli meta parelefsi mias meras:PP )

Oso gia ta peri life, exeis kapoio provlima me tous mi exontas social life? na tous perilavoume ki aftous sti lista (dis)anektikotitwn sou?

Kalimera sas!

dokisisofi είπε...

ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΑΙ
looooooooooooool

areskei mou pou to evales kai me kefalaia!

Ανώνυμος είπε...

dokisisofi

κρίνοντας από τον τρόπο που μιλάς, από τις εκφράσεις που χρησιμοποιείς, από το πως τις χρησιμοποιείς αλλά και από το που τις απευθύνεις δεν με εκπλείττει που άλλοι σε έχουν αποκλείσει.

Αυτό πάρε το ως φιλική συμβουλή.

Ανώνυμος είπε...

το "εκπλείττει" έπρεπε να ήταν "εκπλήττει"

dokisisofi είπε...

Sevasti i antidokisisofi dilosi sou pou katanow oti tin theoreite anagkaia gia na eiste apodektos stous en logo fasistes alla kai allous. Oso gia tis ekfraseis mou, ti egine? Diatarassetai to mikroastiko sas savoir vivre?
kai ola afta me ti leksi " malakies"?
ohhh me sigxoreite!
kai poia i simvouli sas?
na glifw tous pantes san kathe kipreos pou sevetai ton eafto tou?
efxaristw, de tha parw.
Krateiste tis avrotites oles eseis. Xalali:PP

rose είπε...

@ Δοκ
επιλεκτική η ανεση που έχεις με τις λέξεις (όπως με την λέξη "μαλακίες" ή άλλες βρισιές που χρησιμοποιείς) γιατί θυμάμαι πόσο μεγάλο πρόβλημα ειχες με τη λέξη "μουνί"

Επιλεκτική και η αγαπη σου για την ορθρογραφία

το ΧΑΣΕΤΑΙ θα παραμείνει ανορθρογραφο

όπως και πολλά άλλα...

dokisisofi είπε...

ε, οταν μιλάς για ένα ιστορικό γεγονός και απευθύνεσαι στη συνομιλήτρια σου υποτιμητικά εξυμνώντας το μουνί σου, ε τότε δεν μπορείς παρα να προκαλέσεις τον γέλωτα αγαπητή μου. Όπως τον προκαλείς και στο παρόν ποστ που θεωρείς την ελευθερία.."κι όμως ταυτόχρονα με αίμα, ιδρώτα, γάλα, σπέρμα, δάκρυα ή κολπικό υγρό είναι δομημένη - υγρή σαν πρώτη ύλη..."
τελικά το μυαλό σου το έχεις συνέχεια εκεί έτσι?
και περιμένεις να σε πάρουμε στα σοβαρά. Στου Μιχάλη είπα απλά ότι δε θα ασχοληθώ με τις μουνολογίες σου όταν ξεκάρφωτα ξεκίνησες να μας μιλάς για το αιδοίο σου. Και αυτό γιατί, μεταξύ άλλων, το θέμα του ποστ ήταν άλλο. Δεν θα με εκπλήξει αν κάνεις και ειδικό ποστ. Ουδόλως. Το κακό είναι ότι κυρία μου εσείς δεν διαθέτετε χιούμορ. Γι'αυτό και είσθε γελοία.
Με κούρασες. Φτάνει. Απόσύρομαι.
Καληνύχτα.

rose είπε...

"η ομορφια θα σώσει τον κόσμο"

!

;

...

Diasporos είπε...

Η Ελευθερία είναι προϊόν προς πώληση. Άν έχεις τα λεφτά, αγοράζεις υλική και πνευματική ελευθερία. Όλες οι Ιδέες που πασκίζουμε να χτίσουμε, καταλήγουν τελικά κλεισμένες στη φυλακή της Γλώσσας του Νού.

Η μόνη πραγματική Ελευθερία έρχεται με το θάνατο της Σκέψης.

rose είπε...

@Διασπορος

Κοιμόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι μας

Ο ψυχισμός μας αγνοεί τον θάνατο γιατι το ασυνείδητο δεν μπορεί να έγγραψει το θάνατο ως αναφορα (ειναι συνεχές και πέρα από το χωροχρονο).

Οι σκεψεις που κοινωνουμε είναι οι σκεψεις που μενουν αθανατες δανειζόμενες χρόνο και ενεργεια από τους ζωντες..
Η εξωθεν μαρτυρία είναι απαραίτητη της υπαρξης...
η ελευθερια μας μέσα από τους άλλους είναι και τα ορια μας..

η εσωθεν μαρτυρια βοηθά τη συνειδητότητα..

αν η σκεψη ζει μετα το θανατο σε αλλη μορφή, δεν μπορεσε κανείς να απαντησει ικανοποιητικά...
είμαστε ελευθεροι να συμπληρωσουμε αυτο το παζλ μόνοι μας

αλλά για μενα ελευθερία με το θανατο της σκεψης δεν μπορεί να υπάρξει

χειροτερη δε, θεωρω την μη-κοινωνία ή τη μη-μαρτυρια της σκεψης μας..

όχι μόνο επειδή ειναι εγωιστικό - ναρκισσιστικό (και αφορά το μερος του ψυχισμού που αντιλαμβανεται το θανατο και φοβαται) αλλά εγκλωβιζει τον ανθρωπο σε μια φυλακή

παρόμοια με αυτη τη φυλακή που περιγράφεις ως προιον ανταλλαγής και εμπορευματοποιησης

rose είπε...

@διασπορε

μου εδωσε κι αλλη ιδέα!

το φυλακισμενο εγ-κεφαλικό μας μαγαζάκι ζει υπο περιορισμό (το ανθρωπινο κρανίο) αλλά οι αισθησεις και ακόμα υπερ-αισθησεις είναι αυτές που επεκτείνουν τα ορια της ελευθερίας

το μυαλό ειναι διαφορετικό από το νου, την νόηση, την συνειδηση, τη ψυχη τον ψυχισμό...

όλα συνθετουν ενα αφηρημενο δικτυο δυνατοτητων με διαφοερτικό βεληνεκές...

το μυαλό ειναι εγκλωβισμενο εντος του κεφαλιου μας... τα άλλα;;

Diasporos είπε...

Ναί Rose, ειδικά οι υπεραισθήσεις ανοίγουν το λουλλούδι της σκέψης. Σαν τα πλοκάμια τινάζουν τες αισθήσεις έτη φωτός μακριά, πρός όλες τες κατευθύνσεις. Ο καθένας μας έχει την ικανότητα να ταξιδέψει, να αλλάξει, να δημιουργήσει.

Όμως, όσα έτη φωτός και να ταξιδέψουμε, στο τέλος το σύμπαν του μυαλού έχει το τέλος του, οι διαστάσεις κυρτώννουν προς τα πίσω, και το ταξίδι μας φέρνει εκεί που αρχίσαμε.

Πιστεύω ότι η σκέψη και η μνήμη είναι ο εχθρός της ελευθερίας. Γιατί;

Μόνο όταν δουν τα μμάτια ένα αντικείμενο χωρίς το μυαλό να του βάλει αμέσως ταπέλλες κολλημένες από τη μνήμη (του τύπου: "για δές, κόκκινο" "φύλλο" "ξανάδα φύλλα -μου θυμίζει Αγγλία" "apple pie" κλπ).

Αν το μυαλό δει ένα αντικείμενο σαν να είναι η πρώτη φορά, τότε αισθάνεται την ελευθερία.
Είναι δυνατό να δεις το Κόκκινο και να μην το αισθανθείς σαν Κόκκινο; Γίνεται....

rose είπε...

περιγραφεις μεσο-συνειδητές εμπειρίες και έχω πολλά να σου πω

αλλά το προβλημα είναι οι αναφορές που χρησιμοποιούμε, θα πάρει λίγο χρόνο για να συντονιστουμε...

ο ανρθωπος βλεπει κόκκινο (εκτός από γενετικά διαφοροποιησεις) επειδη έχουμε την "αδεια" να δουμε το φάσμα (από κόκκινο σε βιολετι) τα ζώα έχουν την "αδεια" να αντιλαμβανονται άλλο φάσμα (χρωματος, ηχου κλπ)

οταν εισαι σε μεσοσυνειδητό επίπεδο το κόκκινο είναι διαφορετικό κόκκινο γιατι προσλάμβανεται από άλλους "δέκτες"

είναι βιωματικό/εμπειρικό θέμα αλλά όπως μπορούμε να αναπτύξουμε κοινή γλώσσα για τα χρώματα έτσι άτομα που εχουν πραγματική εμπειρία των άλλων "δεκτων" μπορούν να αναγνωρίσουν το "άλλο" κόκκινο

αν η εμεπιρία είναι πραγματική δεν διαφέρει από το να βλέπεις κόκκινο στα φώτα τροχαίας απλά της δίνουμε άλλη βαρύτητα επειδη είναι πιο σπάνια

Ανώνυμος είπε...

Απάντηση δεν έχω.

Κατά τους -Καβαφίζοντες -υπαρξιστές, ελευθερία δεν είναι στόχος κατορθωτός αλλά κατάσταση που συναντάς κατά το συνεχές ψάξιμο στόχων... ή ακόμα και με την εγκατάλειψη της αναζήτησης.

Οι δε αντιεξουσιαστές καλά θα κάνουν να αναζητήσουν μέσα στον καθένα μας τους σκληρότερους μηχανισμούς ανελευθερίας. Όπως π.χ., την τάση να είμαστε οι "πιο σωστοί από τους σωστούς" ή να αναλαμβάνουμε το ρόλο του βασιλιά σε αυτονομημένες ομάδες.

Ή η ανάγκη μας να περιφέρουμε δίκες του μυαλού μας εδώ κι' εκεί σε αναζήτηση αμερικανοποιημένης court-drama δικαίωσης.

Από τη στιγμή που υπάρχουν πέραν του ενός... γεννιέται η πολιτική, δλδ. η κατανομή δυνάμεων και η άσκηση εξουσίας. (Και τούτο είναι περισσότερο Δαρβινικό παρά Νιτσεϊκό). Καταργούνται άραγε "οι άλλοι";

Ίσως να εκμηδενίζεται ο εξουσιαστικός / εξουσιαζόμενος ρόλος τους αν πρώτα καταργηθούν οι ενδογενείς μηχανισμοί του καθενός. Θέλουμε όμως κάτι τέτοιο; Μπορούμε;

Σαφώς και υπάρχει αλλοίωση της έννοιας της Ελευθερίας όταν μεταβαίνουμε από το ατομικό στο συλλογικό. Όποιος καυχιέται πως είναι "μόνος-ελεύθερος" ουσιαστικά φωνάζει πως σκλαβώνει τους άλλους.

The Hippie and the Jinn

Χίππης βρίσκει Τζίνι. Τζίνι λέει "κάνε μια ευχή". Σκέφτεται ο Χ. και ζητά "Παγκόσμια ειρήνη, να αγαπάνε όλοι όλους και να ζουν αρμονικά".

Επειδή όμως οι λέξεις αυτές γεννήθηκαν ως έννοιες του δικού του μυαλού... εκείνη τη στιγμή ήταν φασίστας.

The End.

rose είπε...

or the beginning ...

:-)

MIDDLE

or

INTERMEDIATE

rose είπε...

αυτο που θελουμε ίσως, δεν εινια απαραίτητα αυτό που πραγματικά μπορούμε αυτη τη στιγμή...

κάπως έτσι οι πρώτοι που θεσπισαν νομους πέραν απο τη θεοκρατική αντιληψη το εκαναν υπερτονιζοντας το δικαιωμα τους να προσδιοριζουν τι τους δεσμευει εντός ενός συνολου... οι νομοι τους δεν ήταν τέλειοι αλλά τους καθορισαν οι ίδιοι (θα μου πεις ποιοι ήταν αυτοι ... καλή ερωτηση)

όταν λες:
Ίσως να εκμηδενίζεται ο εξουσιαστικός / εξουσιαζόμενος ρόλος τους αν πρώτα καταργηθούν οι ενδογενείς μηχανισμοί του καθενός. Θέλουμε όμως κάτι τέτοιο; Μπορούμε;

καλή ερωτηση...
απάντηση δεν έχω αλλά
λέω "ας δοκιμάσουμε...
κι ας γίνουμε γελοιοι"
:-)

ειναι για "καλό σκοπό"