Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

και ξαφνικά μέσα στην έρημο...

Αν δεν ήταν και αυτα τα άτομα θα είχα προ πολλού παραδωθεί ...

και ετσι ξαφνικά μεσα στην έρημο κάποιοι τολμούν να σκέφτονται, να μην παίρνουν γραμμή απο κανέναν, να δημιουργούν, να αντιστέκονται, να ζουν, να σε κοιτουν στα μάτια...




γιατί όσοι τολμούν να αναποδογυρίσουν την εικόνα, βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά...



χάρηκα που σας άκουσα χτες, γέμισα αισιοδοξία, και με κάνατε να σκεφτώ ότι υπάρχουν κάποιοι/ες που δεν "μασούν" μόνο και μόνο επειδη γλύφουν!

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Σεπτέμβρης


Κάπου αναμένω το μεγάλωμα της νύχτας για να ξαναβρώ τη φωνή μου.
Να μπω στο πατητήρι ξυπόλυτη και να ανακαλύψω τι χυμούς κάναμε φέτος

Κάπου αναμένω στη δροσιά του πρωινού να ξανακυλήσει η πένα
Τα ατάκτως στοιβαγμένα αποκτούν μια αλληλουχία και σημασία.

Το πρωινό τσιγάρο ξυπνά τα γκρίζα κύτταρα με γνώριμο τρόπο ξανά
Και οι επισκέπτες της φθινοπωρινής περιόδου μιλούν για νέα πράγματα

«σαν βγω απ αυτή τη φυλακή» θα μετρήσω αντίστροφα το χρόνο




(πινακας "Σεπτεμβρης" του Γιάννη Τσαρούχη)