Ο πόνος του αποχωρισμού
καλύφθηκε με μια βαριά σκόνη αιώνων
απ’ την τριβή των δυο τιτάνων συνδρομάδων
στα σύνορα της μνήμης.
Ξεχάσαμε,
παλεύουμε σαν να ‘μαστε εχθροί
Σκοτάδι καλύπτει ποιος είναι ο άλλος
Μα, η αίσθηση της οικειότητας,
το βάθος της ανάγκης,
κι η μέθη... αυτή η μέθη,
γενετήσια εντολή, ίδια για όλους.
Όσοι για υπερπόντια ταξίδια έφυγαν
την Αρκαδία αναζητώντας,
πίσω δεν ήρθαν να μας πουν
μόνοι ξεκίνησαν, με αγωνία και ένα αδέξιο σκαρί.
τυφλοί, κάποιοι κρατούσαν τα λόγια του ποιητή για αστρολάβο
Στο μεταξύ, γεμίσαμε με τσαρλατάνους γυρολόγους,
που ούτε την άκρη της λεκάνης αυτού του κόσμου δεν άγγιξαν,
τα πέρατά του με μύθους πονηρούς τώρα σου ξεπουλούν
και την επιθυμία σου με άκυρη πυξίδα σημαδεύουν
Όσοι για υπερπόντια ταξίδια έφυγαν
την Αρκαδία αναζητώντας,
λόγο δεν είχαν πίσω να στραφούν
στ’ απομεινάρια τους αναζητάς φανούς θυέλλης
ελπίζεις πως ο νόστος τους άντεξε το ταξίδι
ελπίζεις πως τώρα ζουν στη χώρα της απόκρυφης τέχνης και των Εραστών,
ελπίζεις πως άντεξαν το σκοτάδι
το έρεβος της μοναξιάς
το ρίσκο της ανάγκης
ελπίζεις πως θα τους συναντήσεις
Πέμπτη 26 Μαΐου 2011
Κυριακή 22 Μαΐου 2011
Τετάρτη 18 Μαΐου 2011
...
Ανάμεσα στις ελιές του πάρκου
βλάστησαν τα σπέρματά σου
Χρόνο που πήρε ετούτη η σπορά !
Περπατήσαμε μαζί στη σιωπή,
με μικρούς περισπασμούς καθημερινότητας
για να σηκώσουμε το εύρος του ορίζοντα
Κανείς δεν τόλμησε να μολογήσει
ο,τι στον κόρφο μας στριμώξαμε.
Και μέσα στη γη εμπιστευτήκαμε
μια άνοιξη που θα ‘ρθει
υγρά ταξίδια θα κάνουμε πολλά
μα γω θα επιστρέφω,
έστω σαν σκέψη,
εκεί που φύτεψες και μένα
σαν πείραμα,
να δούμε αν θ' ανθίσει...
μέσα μας αγαπάμε...
βλάστησαν τα σπέρματά σου
Χρόνο που πήρε ετούτη η σπορά !
Περπατήσαμε μαζί στη σιωπή,
με μικρούς περισπασμούς καθημερινότητας
για να σηκώσουμε το εύρος του ορίζοντα
Κανείς δεν τόλμησε να μολογήσει
ο,τι στον κόρφο μας στριμώξαμε.
Και μέσα στη γη εμπιστευτήκαμε
μια άνοιξη που θα ‘ρθει
υγρά ταξίδια θα κάνουμε πολλά
μα γω θα επιστρέφω,
έστω σαν σκέψη,
εκεί που φύτεψες και μένα
σαν πείραμα,
να δούμε αν θ' ανθίσει...
μέσα μας αγαπάμε...
Πέμπτη 12 Μαΐου 2011
Ανοικτή επιστολή προς τη Δήμαρχο και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκωσίας
Θέμα: Διοργάνωση του πολυ-πολιτισμικού Φεστιβάλ Φανερωμένης
Το Φεστιβάλ Φανερωμένης γίνεται μέσα στα πλαίσια πολλών αλλων εκδηλώσεων που γίνονται στον ίδιο χώρο ή και γενικότερα στο ιστορικό κέντρο της Πόλης από εμάς τους κατοίκους της εντός των τοιχών πόλης και άλλες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη πόλη μας. Ο στόχος μας είναι μια Λευκωσία χωρίς διακρίσεις και διαχωριστικές γραμμές, μια πολυ-πολιτισμική πόλη, ανοικτή για όλους τους κατοίκους της που να μπορούμε να συνυπάρχουμε ειρηνικά ανεξάρτητα από θρησκεία, καταγωγή, εθνικότητα ή άλλη διαφορετικότητα. Με αυτές τις εκδηλώσεις μας πιστεύουμε ότι έχουμε συμβάλει και εμείς στην αναζωογόνηση της εντός των τοιχών πόλης της Λευκωσίας,
Οι εκδηλώσεις μας γίνονται πάντα μέσα σε ειρηνικά πλαίσια και συγκεντρώνουν αρκετό κόσμο, κυρίως νεολαία αλλά και οικογένειες με τα παιδιά τους. Δυστυχώς τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και οι πολεμικές ιαχές από ακραίες εθνικιστικές οργανώσεις που θέλουν να «καθαρίσουν» την Φανερωμένη από τους μουσουλμάνους, τους μετανάστες, τους τουρκοκύπριους και άλλους που δεν συμμερίζονται τις απόψεις τους, όπως έκαναν πρόσφατα με ένα άτυχο λαχειοπώλη, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα έντασης και σύγκρουσης.
Επειδή ο δικός μας στόχος είναι ειρηνικός και τελείως αντίθετος με αυτό το κλίμα και δεν θα θέλαμε με κανένα τρόπο να γίνουν οποιαδήποτε επεισόδια, τα οποία τους μόνους που θα βλάψουν σε τελευταία ανάλυση είναι εμάς, τους κατοίκους της περιοχής, τους επαγγελματίες της περιοχής, τους εργαζόμενους στη περιοχή, τους μετανάστες και τους νεολαίους, που έχουμε σαν σπίτι μας την Φανερωμένη, δηλώνουμε έτοιμοι να αναβάλουμε την εκδήλωση μας με την προϋπόθεση ότι μπορείτε να μας διασφαλίσετε ότι αυτά τα ακραία στοιχεία που έχουν δείξει αυτές τις μέρες τη μισαλλοδοξία που τους χαρακτηρίζει με τις απειλές και τα ξενοφοβικά και ρατσιστικά συνθήματα που προβάλλουν, δεν θα τους επιτραπεί να έλθουν στην περιοχή να προκαλούν και να επιτίθενται σε μετανάστες, τουρκοκύπριους, νεολαίους και γενικά σε όσους νομίζουν ότι δεν ταιριάζουν με το χώρο της Φανερωμένης.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα αναβάλουμε την εκδήλωση μας για την Παρασκευή 3 Ιουνίου και θα σας παρακαλούσαμε να μας ανανεώσετε την σχετική άδεια που μας παραχωρήσατε, για αυτή την ημερομηνία. Σε αντίθετη περίπτωση βέβαια το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί κανονικά.
Αναμένουμε ότι θα πάρετε τη σωστή απόφαση και δεν θα επιτρέψετε σε ακραία εθνικιστικά στοιχεία να μπουν στην παλιά πόλη και να παρενοχλήσουν τους κατοίκους της.
Οργανωτική επιτροπή Φεστιβάλ Φανερωμένης
Το Φεστιβάλ Φανερωμένης γίνεται μέσα στα πλαίσια πολλών αλλων εκδηλώσεων που γίνονται στον ίδιο χώρο ή και γενικότερα στο ιστορικό κέντρο της Πόλης από εμάς τους κατοίκους της εντός των τοιχών πόλης και άλλες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη πόλη μας. Ο στόχος μας είναι μια Λευκωσία χωρίς διακρίσεις και διαχωριστικές γραμμές, μια πολυ-πολιτισμική πόλη, ανοικτή για όλους τους κατοίκους της που να μπορούμε να συνυπάρχουμε ειρηνικά ανεξάρτητα από θρησκεία, καταγωγή, εθνικότητα ή άλλη διαφορετικότητα. Με αυτές τις εκδηλώσεις μας πιστεύουμε ότι έχουμε συμβάλει και εμείς στην αναζωογόνηση της εντός των τοιχών πόλης της Λευκωσίας,
Οι εκδηλώσεις μας γίνονται πάντα μέσα σε ειρηνικά πλαίσια και συγκεντρώνουν αρκετό κόσμο, κυρίως νεολαία αλλά και οικογένειες με τα παιδιά τους. Δυστυχώς τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και οι πολεμικές ιαχές από ακραίες εθνικιστικές οργανώσεις που θέλουν να «καθαρίσουν» την Φανερωμένη από τους μουσουλμάνους, τους μετανάστες, τους τουρκοκύπριους και άλλους που δεν συμμερίζονται τις απόψεις τους, όπως έκαναν πρόσφατα με ένα άτυχο λαχειοπώλη, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα έντασης και σύγκρουσης.
Επειδή ο δικός μας στόχος είναι ειρηνικός και τελείως αντίθετος με αυτό το κλίμα και δεν θα θέλαμε με κανένα τρόπο να γίνουν οποιαδήποτε επεισόδια, τα οποία τους μόνους που θα βλάψουν σε τελευταία ανάλυση είναι εμάς, τους κατοίκους της περιοχής, τους επαγγελματίες της περιοχής, τους εργαζόμενους στη περιοχή, τους μετανάστες και τους νεολαίους, που έχουμε σαν σπίτι μας την Φανερωμένη, δηλώνουμε έτοιμοι να αναβάλουμε την εκδήλωση μας με την προϋπόθεση ότι μπορείτε να μας διασφαλίσετε ότι αυτά τα ακραία στοιχεία που έχουν δείξει αυτές τις μέρες τη μισαλλοδοξία που τους χαρακτηρίζει με τις απειλές και τα ξενοφοβικά και ρατσιστικά συνθήματα που προβάλλουν, δεν θα τους επιτραπεί να έλθουν στην περιοχή να προκαλούν και να επιτίθενται σε μετανάστες, τουρκοκύπριους, νεολαίους και γενικά σε όσους νομίζουν ότι δεν ταιριάζουν με το χώρο της Φανερωμένης.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα αναβάλουμε την εκδήλωση μας για την Παρασκευή 3 Ιουνίου και θα σας παρακαλούσαμε να μας ανανεώσετε την σχετική άδεια που μας παραχωρήσατε, για αυτή την ημερομηνία. Σε αντίθετη περίπτωση βέβαια το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί κανονικά.
Αναμένουμε ότι θα πάρετε τη σωστή απόφαση και δεν θα επιτρέψετε σε ακραία εθνικιστικά στοιχεία να μπουν στην παλιά πόλη και να παρενοχλήσουν τους κατοίκους της.
Οργανωτική επιτροπή Φεστιβάλ Φανερωμένης
Κυριακή 8 Μαΐου 2011
Στις 13 Μαΐου η Παλιά Λευκωσία θέλει το βλέμμα σου
Σημαδεμένη μέρα η Παρασκευή και 13 για τους προληπτικούς κι ευλογημένη για όσους αγαπούν.
Κάποιοι θα πουν, πως είναι μια μέρα όπως τις άλλες.
Για την Παλιά Λευκωσία, νομίζω, η Παρασκευή 13 Μαρτίου 2011 θα είναι μια ευκαιρία να γεμίσει με Ανθρώπους.
Σαν να ΄ναι παραμονή Χριστουγέννων, σαν να ΄ναι η βδομάδα πριν την Πρωτοχρονιά.
Και αυτή η Παρασκευή θα ΄ναι Μαγιάτικη με φως ανοιξιάτικο λαμπρό.
Εκεί στους πεζόδρομους θα είναι όλοι οι γνωστοί σου. Θα βρείς τους μουσικούς στις γωνιές με τις κιθάρες τους, τους καταστηματάρχες με τις πραμάτειες τους, το παγωτό του Ηράκλη και τις τζελατερίες με τις καινούριες γεύσεις, τα λαχμαντζού του Αρμένη στην Ονοσαγόρου, και τις τυρόπιτες του Άριστον. Τα καλοκαιρινά πέδιλα θα κλείνουν το μάτι και θα ΄ναι σαν να ξεκίνησε κιόλας το καλοκαίρι και εσύ έφυγες ήδη μακριά.
Τα μπαλόνια θα οργιάζουν γιατί θα περιμένουν τα παιδιά.
Οι καφετέριες θα ανοίξουν για την ανάγνωση των εφημερίδων ειδικά για σένα.
Και ο καφές θα μυρίζει καλύτερα από ποτέ.
Στην Φανερωμένη θα έχει ζογκλερικά και χρώματα καινούρια, όπως τις περισσότερες φορές, αλλά στις 13 πιο οργανωμένα.
Αυτή την Παρασκευή, 13 Μαρτίου, η Παλιά Λευκωσία έχει χίλιους λόγους να σε αγκαλιάσει. Γιατί σε μια γωνιά της θα έχει και αυτό. Έτσι είναι οι καιροί – ανθούν και αγκάθια.
Και συ δε θα χρειάζεται να πάρεις θέση.
Απλά να είσαι εκεί. Όπως πάντα. Τώρα σαν Μαγιάτικη γιορτη.
Δεν θα χρειάζεται να εξηγήσεις στο παιδί σου. Θα καταλάβει. Και θα ΄ναι σαν ένα ταξίδι στις θεωρίες ανθρωπιάς όλου του κόσμου και μάλιστα μετά παγωτού!
Δε χρειάζεται να πάρεις θέση. Η παρουσία σου είναι αρκετή. Το βλέμμα σου αρκεί για να εγκλωβίσει στιγμιαία την εικόνα του Άλλου. Κι αυτο μονάχα θα τον απογυμνώσει...στο μεγεθος που έχει το μικρό.
Αν για λίγο διστάσεις, η Πόλη θα σε βοηθησει:
Άσε το βλέμμα σου να βρει τον λαχειοπώλη που σου πούλησε ξυστό πριν λίγες μέρες. Είναι φρουρός της αξιοπρέπειας μας. Ζει μαζί με χίλιους άλλους αφανείς ανάμεσα μας.
Το κάνει χρόνια τώρα, εκεί στην Παλιά Πόλη. Το κάνει, ενώ εσύ αγοράζεις ένα μπαλόνι σε σχήμα δελφινιού και μαλλί της γριάς απ’ τη γωνία.
Κι έτσι ευλογημένα, η ζωή μπορεί να ρέει κόντρα στο μαύρο.
Έλα, Παρασκευή και 13 στην παλιά πόλη - ευλογημένη μέρα!
Σημείωση: είναι μια φυσική συνέχεια όταν η ανάγκη δεν γεννά την κινηματική δράση να επιστρέφω στο μόνο που πιστεύω - τον άνθρωπο.
Κάποιοι θα πουν, πως είναι μια μέρα όπως τις άλλες.
Για την Παλιά Λευκωσία, νομίζω, η Παρασκευή 13 Μαρτίου 2011 θα είναι μια ευκαιρία να γεμίσει με Ανθρώπους.
Σαν να ΄ναι παραμονή Χριστουγέννων, σαν να ΄ναι η βδομάδα πριν την Πρωτοχρονιά.
Και αυτή η Παρασκευή θα ΄ναι Μαγιάτικη με φως ανοιξιάτικο λαμπρό.
Εκεί στους πεζόδρομους θα είναι όλοι οι γνωστοί σου. Θα βρείς τους μουσικούς στις γωνιές με τις κιθάρες τους, τους καταστηματάρχες με τις πραμάτειες τους, το παγωτό του Ηράκλη και τις τζελατερίες με τις καινούριες γεύσεις, τα λαχμαντζού του Αρμένη στην Ονοσαγόρου, και τις τυρόπιτες του Άριστον. Τα καλοκαιρινά πέδιλα θα κλείνουν το μάτι και θα ΄ναι σαν να ξεκίνησε κιόλας το καλοκαίρι και εσύ έφυγες ήδη μακριά.
Τα μπαλόνια θα οργιάζουν γιατί θα περιμένουν τα παιδιά.
Οι καφετέριες θα ανοίξουν για την ανάγνωση των εφημερίδων ειδικά για σένα.
Και ο καφές θα μυρίζει καλύτερα από ποτέ.
Στην Φανερωμένη θα έχει ζογκλερικά και χρώματα καινούρια, όπως τις περισσότερες φορές, αλλά στις 13 πιο οργανωμένα.
Αυτή την Παρασκευή, 13 Μαρτίου, η Παλιά Λευκωσία έχει χίλιους λόγους να σε αγκαλιάσει. Γιατί σε μια γωνιά της θα έχει και αυτό. Έτσι είναι οι καιροί – ανθούν και αγκάθια.
Και συ δε θα χρειάζεται να πάρεις θέση.
Απλά να είσαι εκεί. Όπως πάντα. Τώρα σαν Μαγιάτικη γιορτη.
Δεν θα χρειάζεται να εξηγήσεις στο παιδί σου. Θα καταλάβει. Και θα ΄ναι σαν ένα ταξίδι στις θεωρίες ανθρωπιάς όλου του κόσμου και μάλιστα μετά παγωτού!
Δε χρειάζεται να πάρεις θέση. Η παρουσία σου είναι αρκετή. Το βλέμμα σου αρκεί για να εγκλωβίσει στιγμιαία την εικόνα του Άλλου. Κι αυτο μονάχα θα τον απογυμνώσει...στο μεγεθος που έχει το μικρό.
Αν για λίγο διστάσεις, η Πόλη θα σε βοηθησει:
Άσε το βλέμμα σου να βρει τον λαχειοπώλη που σου πούλησε ξυστό πριν λίγες μέρες. Είναι φρουρός της αξιοπρέπειας μας. Ζει μαζί με χίλιους άλλους αφανείς ανάμεσα μας.
Το κάνει χρόνια τώρα, εκεί στην Παλιά Πόλη. Το κάνει, ενώ εσύ αγοράζεις ένα μπαλόνι σε σχήμα δελφινιού και μαλλί της γριάς απ’ τη γωνία.
Κι έτσι ευλογημένα, η ζωή μπορεί να ρέει κόντρα στο μαύρο.
Έλα, Παρασκευή και 13 στην παλιά πόλη - ευλογημένη μέρα!
Σημείωση: είναι μια φυσική συνέχεια όταν η ανάγκη δεν γεννά την κινηματική δράση να επιστρέφω στο μόνο που πιστεύω - τον άνθρωπο.
Παρασκευή 6 Μαΐου 2011
Αγρίμια και αγριμάκια μου
Απομονώνω κάποιες φράσεις από επιστολή που έλαβαν οι ένοικοι της πολυκατοικίας που μένω:
… «έχουμε ανακαλύψει ότι κάποιοι συγκεκριμένοι ένοικοι […] και το κάνουν συχνά […]και έχουμε ενημερώσει τους ιδιοκτήτες, […] και όχι μόνο όσοι το κάνουν αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι οποίοι δημιουργούν προβλήματα, να θεωρήσουν τον εαυτό τους εκτός πολυκατοικίας» (αναφέρεται σε απόθεση άλλων σκουπιδιών εκτός της αλληλογραφίας και διαφημιστικών εντός ενός καλάθου στην είσοδο της πολυκατοικίας)
… «αν δεν συμμορφωθούν θα πρέπει να φύγουν από την πολυκατοικία»
… «κάποιοι παρεξήγησαν τη σιωπή μας και αρχίζουμε τα τακτοποιούμε τα πράγματα»
… « οφείλουμε όλοι ανεξαιρέτως να διαφυλάξουμε την πολυκατοικία μας σαν κόρη οφθαλμού»
… « μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι επισκέπτες των ενοίκων όπως φαίνεται πιο κάτω»
… «δεν καταλαβαίνουμε γιατί κάποιες από τις ενοίκους πετάνε μέσα στις τουαλέτες τους σερβιέτες, προφυλακτικά […] μάρτυρες της συμπεριφοράς αυτής ήταν οι […]»!
… «οι τσαμπουκάδες κάποιων για τα κοινόχρηστα ΤΕΡΜΑ κύριοι και κυρίες»
Α, ναι!
και…«Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η»
Οι πόρτες εισόδου μετά από τέσσερα χρόνια έκλεισαν ερμητικά, χωρίς φυσικά να ενημερωθούν οι ένοικοι για να έχουν μαζί τους κλειδιά, στο πίνακα ανακοινώσεων μπήκε αντίγραφο της επιστολής, και αντίγραφο από το έντυπο του «αστυνομικού της γειτονιάς» μαζί με την κάρτα του διορισμένου ατόμου. (sic)
Φυσικά, δεν είχαν καλέσει οποιοσδήποτε να συμμετάσχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για αυτές τις αλλαγές (οι οποίες είναι ΠΟΛΛΕΣ)
Πρόκειται για παραλογισμό.
Εν μια νυκτί μετατρέπεται μια ασφαλής συνθήκη (μιας πολυκατοικίας σε ασφαλή περιοχή, με αλάνα απέναντι και παιδιά που τρέχουν ακόμα χαρούμενα κάτω στο παρκινγκ και τον ακάλυπτο) σε φοβικό περιβάλλον όμοιο με φυλακή ασφαλείας.
Η αισθητική αυτών που έγραψαν την επιστολή είναι επιεικώς απαράδεκτη και σίγουρα φασιστική.
Δεν ξέρω πότε αγρίεψαν έτσι…
Δεν κατανοώ πια ποιοι κατοικούν μαζί μας στο ίδιο κτίριο…
Δεν ξέρω εσείς πως θα νιώθατε, αλλά μετά από αυτό, έχω περισσότερους λόγους να νιώσω ανασφαλής με όσους και όσα ζουν εντός του κτιρίου…
Και όσο το σκέφτομαι, απ αυτή την κατρακύλα που γαμά την αισθητική όλων μας, και αλλοιώνει τις συνθήκες γύρω μας, αναζητώ -γρηγορα - μια έξοδο κινδύνου …
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)