Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

"Η Αλεξάνδρεια ακόμα θυμάται τη βαρβαρότητα"

έτσι τελείωνε το πρώτο κείμενο που διάβασα για την Υπατία την Αλεξανδρινή.
η φράση θα χαρασσόταν ανεξίτηλα στη μνήμη μου ...




Δέκα χρόνια πριν, η εικόνα της



μπήκε σ' ένα τοίχο, πίσω ακριβώς από το γραφείο που γεννήθηκαν οι ιδέες...



είναι απίστευτο τι ψιθυρίζουν οι εικόνες...

όλα ήθελε να τα μοιραστεί...

δεν είπε απλώς αλλά με έκανε να νιώσω,

το εύρος των ανοιχτών ουρανών
και την απεραντοσύνη της ανθρώπινης σκέψης.

την αξία της ανθρώπου και την ουσία της συνύπαρξης.

την ομορφιά της ανακάλυψης και της γέννησης.

υπόκωφα μας διαπερνούσε τις ώρες της ένωσης ένα μοιρολόι
δεν είχα καταλάβει τότε πόσο βαθύ ήταν το αίσθημα της απώλειας που φόραγε σαν ρούχο.

δεν εκλογικεύεται η βαρβαρότητα, ούτε ήταν αναγκαίος ο πόνος...

αυτή η απορία παραμένει...

τώρα περιμένουμε και οι δυο για την κατάληξη μέσα στο χρόνο

τον Αιώνιο

οι μόνοι απρόβλεπτοι παράγοντες
η ανθρώπινη βλακεία και η σκληρότητα

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Ζήτω η ξενοφοβία !

Ο τελευταίος σάλος γύρω από τα επιδόματα αιτούντων άσυλο στην Κύπρο είναι αποκαλυπτικός του αποπροσανατολισμού που έντεχνα επιχειρείται από όλα τα κόμματα και την κυβέρνηση, δεξιά και αριστερα, με το καθένα να έχει τους δικούς του μικροπολιτικούς λόγους, κοινό για κατανάλωση των δηλώσεων του και απολαμβάνει τα κέρδη της εκμετάλλευσης του από όλες τι κατευθύνσεις και αποβλέπει σε πολλαπλά και εξαργυρώσιμα – με τον ένα ή άλλον τρόπο - αποτελέσματα...

Η κύρια έκπληξη μου δεν είναι οι απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί ορισμένων βουλευτών κάποιων κομμάτων, που τους καταδικάζω αλλά η οργή του Υπουργού Εσωτερικών!

Καλά ο Υπουργός δεν ήταν στην Κύπρο όταν πριν λίγους μήνες βουλευτής του κόμματός του σε κεκλεισμένων των θυρών συνεδρία κοινοβουλευτικής επιτροπής ρώτησε τον Αρχηγό Αστυνομίας «γιατί δεν τους πετάσσετε όλους στη θάλασσα πριν πατήσουν το πόδι τους στην Κύπρο»;

Ή μήπως πάλι έλειπε όταν η συνάδελφος του Υπουργός Εργασίας πριν λίγους μήνες επίσης μιλούσε για την μερική αύξηση των συντάξεων που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχιας σε απόλυτη σύνδεση με την «πάταξη» της «λαθρομετανάστευσης» και της παράνομης εργασίας;

Η απάντηση του στον αντιπρόεδρο του κόμματος της αντιπολίτευσης έγινε με περισσή ψευτοπαλληκαριά ίσως γιατί ξέρει ότι γνωρίζουμε όλοι μας, πως ο εν λόγω πολιτικός ελάχιστα κατέχει για την μετανάστευση. Φυσικά μας παρέπεμψε στην κυβέρνηση Κληρίδη, 7 χρόνια πριν και ενώ η Κύπρος βρισκόταν εκτός Ε.Ε. (Εύκολα πράγματα!)

Αλλά ξέχασε ότι κάποιοι θυμόμαστε ότι ήταν Υπουργός Εσωτερικών και της κυβέρνησης Τάσου Παπαδόπουλου αλλά και της τωρινής. Είναι λοιπόν επί των ημερών του που έγιναν οι επιχειρήσεις σκούπα στην Παλιά Λευκωσία και πλήθος παράνομων απελάσεων και κρατήσεων. Είναι επι των ημερων του που διώχθησαν οργανισμοί γιατί μπήκαν στα κρατητήρια αιτούντων άσυλο και έγραψαν εκθέσεις για την ΕΕ.

Ξέχασε επίσης ό,τι είναι επι των ημερών του που η Υπηρεσία Ασυλου αδυνάτησε να απορροφήσει κονδύλια από το ΕΤΠ και δυσχέραινε τη διαδικασία λόγω μιας
Μ.Κ.Ο.φοβικής πολιτικής που την θελει να συνεργάζεται μόνο με οργανισμούς που αναλαμβάνουν συμβόλαια και δεν επιδίδονται σε ακτιβισμό...

Η δικής μας άποψη είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι η κοινή καταγωγή με το χωριό του Υπουργού και εκπρόσωπου μιας ΜΚΟ αλλά η νοοτροπία του Υπουργού «το δικό μου χωρκό» [χωραφούι κλπ] που φαίνεται ότι έχει σε ότι αφορά τους χειρισμούς του.

Η αναφορά του αντιπρόεδρου του κόμματος της αντιπολίτευσης φυσικά και τον εξόργισε αλλά δεν μας απάντησε επί της ουσίας. Γιατί επί των ημερων του ΜΚΟ που δεν τηρούσαν δελτία προόδου πληρώθηκαν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων ενώ άλλες ΜΚΟ που παρέδωσαν τα δελτία ελέγχου και τηρούσαν τους κανονισμούς βρίσκονται στα Δικαστήρια με την Κυπριακή Δημοκρατία απαιτώντας την αποπληρωμή που δικαιωματικά τους ανήκει.

Και αναρωτιέται κανείς ποια θα ήταν η υπεύθυνη στάση από έναν Υπουργό της «αριστεράς» όπως θέλετε να λέτε ότι είστε κ Υπουργέ! Όταν εσείς παίρνεται «δεξιά» μέτρα, οι «δεξιοί» που θα πάνε; Μάλλον δεξιότερα! Μήπως αυτό επιδιώκεται; Και την ξενοφοβία να ενισχύσετε και να την χρεώσετε σε άλλους;

Τι περιμένατε να γίνει σε τούτο τον τόπο, όταν εσείς μετατρέψατε το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, έξω-μέσα, σαν νέες φυλακές τύπου Αλκατραζ, με 3μετρους συρματοπλεγμενους διαδρόμους αρκετών δεκάδων μέτρων, για να διευκολύνουν τις συλλήψεις «παράνομων»; Ποια ΜΚΟ το σχολίασε;
Τι περιμένατε να συμβεί όταν επι των ημερών σας δεν δίνεται πλέον έντυπο άδειας παραμονής σε αιτούντες άσυλο για να «ξεκαθαρίσουν» με συνοπτικές διαδικασίες όσοι δεν θα θυμηθούν την ημερομηνία ανανέωσης της άδειας παραμονής τους; Ποια ΜΚΟ το καταδίκασε;
Όταν οι «καλλιτέχνιδες» έγιναν ούτε λίγο ούτε πολύ «εργάτριες τέχνης» και οι ιδιοκτήτες καμπαρέ εξασφάλισαν επέκταση συμβολαίου στον ένα χρόνο; Ποια η «δικαιη» εκπροσωπηση ΜΚΟ στην επιτροπή για τη σωματεμπορία;
Όταν αλλάξατε τον νόμο για την ενοικίαση υποστατικών σε μετανάστες... Ποια ΜΚΟ έκανε «αγώνα» να ενισχύσει τον καημένο τον Συλικιώτη που θέλει να κάνει αλλαγές αλλα δεν τον αφήνουν;

ΠΟΙΟΣ δονείται αν εσείς πρώτος μετατρέπεται αργά και σταθερά το τοπίο της Κύπρου σε απόλυτα ξενοφοβικό. Γιατί ξέρετε, αν είχαμε μια κυβέρνηση του ΔΗΣΥ τα πράγματα θα ήταν ξεκάθαρα! Δεν θα περιμέναμε τίποτα καλύτερο και η Κοινωνια των Πολιτών δεν αποκοιμιζόταν με αριστερές καταβολές που τόσο επικαλείστε όταν σας βολεύουν.


Αν θελατε να σας πιστέψουμε, ότι τάχα νοιάζεστε, αρχής γενομένης απο τα προχτεσινά τραγελαφικά των βουλευτών θα κάνατε κάτι διαφορετικό εκτός απο την αποφυγή των πιο πάνω πρακτικών σας. Θα μπορούσατε απλά να δώσετε ΑΡΙΘΜΟΥΣ στους δημοσιογραφους που τόσο ηδονίζονται με τα νούμερα!

Μόνο έτσι θα αποστομώνατε τους βουλευτές μια και καλή !

Για παράδειγμα:
1 αιτητής ασύλου λήπτης δημοσίου βοηθήματος = 610 ευρώ
1 Κύπριος Λήπτης δημοσίου Βοηθήματος = 780 + οικοσκευή + εξτρα (σχολικά είδη κλπ)
80 εκ. Ευρώ περίπου ετησίως σε επιδόματα σε Κύπριους
2 εκ να τσακίσει η πέτρα φέτος σε αιτούντες άσυλο.

Για να μην αναφέρω πόσες ΝΕΕΣ θέσεις εργασίας (που δόθηκαν επι των ημερών σας σε νέες κυβερνητικές υπηρεσίες) συντηρούν «όλοι τούτοι». Σε έναν τομέα που η ΕΕ ξοδεύει δισεκατομμύρια και η Κύπρος δικαιούται να λάβει!

Ειμαι σίγουρη κ Υπουργέ πως το ζητούμενο δεν ήταν να απαντήσετε υπέρ ατόμων που ζητούν προστασία απο την Κυπριακή Δημοκρατία και φυσικά δεν το κάνατε. Κι η επιλεκτική σας (και αμφίδρομη) υποστήριξη προς ΜΚΟ σας βολεύει και μόνο κακό κάνει στην Κοινωνία των Πολιτών.

Είναι σιγουρη πως όσοι μίλησαν για την προστασία του Κύπριου πολίτη ελάχιστα ενδιαφέρονται και φυσικά δεν το πέτυχαν μέσα απο την παρέμβαση τους. Κι η αντιπαράθεση με συγκεκριμένη ΜΚΟ πολύ τους εκθέτει και τους γελοιοποιεί. Ενω τους διαφευγουν ή επιτηδες δεν σχολιαζουν κατακριτέα στοιχεία.

Για το μόνο που μπορεί κάποιος να βεβαιωθει μετα τα τελευταία γεγονότα είναι ότι απο την ξενοφοβία κάποιοι κερδίζουν - απλά για κάποιους είναι βολικό να την χρεώνονται οι ίδιοι και κάποιοι να την φορτώνουν σε άλλους.(αναλογα το κοινό του καθενός)

Αλλά υπάρχουν και οι άλλοι...

Να μου επιτρέψετε να μην σας θεωρώ τον επαναστάτη που θέλετε να υποδύεστε κ. Υπουργέ. Μπορεί να μην σας ενδιαφέρει τι θεωρώ ότι είστε φυσικά όσο μπορείτε να πείθετε ακόμα τους ...συγχωριανούς σας! Αλλά κάποια πράγματα τα κρίνει ο χρόνος και θα κριθείτε και εσείς.

Κ Υπουργέ δεν ξέρω στο δικό σας, αλλά στο δικό μου χωρκό - το οποίο απέχει πολύ απο το δικό σας και φυσικά ουδεμία προσωπική σχέση είχαμε ποτέ αν και με γνωρίζετε – δεν κάνουν έτσι όταν προασπίζονται συμβατικές υποχρεώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανθρώπινα δικαιώματα.

στο δικό μου χωρκό όταν λένε αριστερά εννοούν το αντίθετο του δεξιά

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Η ζωή είναι ωραία...




Χτες προβλήθηκε κι από το ΡΙΚ1...

αλλά για όσους τη χάσατε, στο youtube μπορείτε να βρείτε όλη την ταινία ...

La Vita e Bella

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Ελάτε να λύσουμε εξισώσεις πριν μάθουμε πρόσθεση και αφαίρεση

Πρόσφατα ενημερωθήκαμε για τη διεθνή μέρα εναντίον της κλειτιριδοτομής...

Αν κάνουμε μια πρόχειρη σούμα, η «εκστρατεία ενημέρωσης» αναφέρθηκε στις 2 περιπτώσεις που έγιναν ποτέ γνωστές στην Κύπρο, δόθηκε ολιγόλεπτη φιλοξενία σε 2 βουλευτριες στο κρατικό κανάλι, γράφτηκαν 1-2 άρθρα σε κάκιστη μετάφραση, διαβάσαμε την ανακοίνωση 1 ΜΚΟ, έγινε 1 συνεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής ίσων ευκαιριών γυναικών και αντρών (νομίζω η 5η ή η 6η από τότε που συστάθηκε!) είδαμε και ένα-δυο ανατριχιαστικές φωτογραφίες παιδιών με ανοιχτά τα πόδια έτοιμα προς σφαγή.

Τώρα που όλοι και όλες έκαναν τον καθήκον τους απέναντι στη συνειδητοποίηση, πρόληψη, θεραπεία και αντίσταση κατά του «αποτρόπαιου» εγκλήματος νομίζω πως αρκετά κοροϊδέψαμε την Γυναίκα και την Κλειτορίδα της.

Ακούγοντας τις δυο βουλεύτριες να παπαγαλίζουν όσα θεωρούνται πολιτικώς αποδεκτά και δικαιολογώντας την παρουσία τους στην εκπομπή για «να ενημερώσουν τους αρμόδιους για το φαινόμενο και να μπορούν να λάβουν τα σωστά μέτρα» γιατί «μπορεί να υπάρχουν μαίες ή μάγισσες φυλών που διαπράττουν το έγκλημα και στην Κύπρο»
δεν ήξερα αν πρέπει να γελώ ή να κλαίω!

Σαν να ασχολούμαστε με άλγεβρα χωρίς να γνωρίζουμε πρόσθεση και αφαίρεση.

Δεν θα μπω στο πειρασμό να τις ρωτήσω αν γνωρίζουν που βρίσκεται και πως μοιάζει μια κλειτορίδα. Με την ίδια ευκολία πολλοί συνάδελφοι τους μιλούν για την οικονομία, οικολογία, παιδεία, πολιτισμό και δεν σκαμπάζουν τίποτα.

Δεν θα μπω στον πειρασμό να τις ρωτήσω ποια ήταν η τελευταία επαφή με γυναίκες της Κύπρου για θέματα σεξουαλικότητας και αυτοπροσδιορισμού. Άλλωστε σε τούτο τον τόπο μπουχτίσαμε από κάθε λογής προστάτες και μια προσπάθεια ακόμα δεν μας ξενίζει.
Φανταστείτε ότι με αυτή την ευκαιρία μάθαμε για την αποκατάσταση της Σομαλής ακρωτηριασμένης που επέστρεψε στη χώρα της γιατί δεν έτυχε προστασίας από την Κυπριακή Δημοκρατια αλλά εντέλει παντρεύτηκε! (Βρίσκω καταπληκτική την ομοιότητα με τις δηλώσεις του Δώρου Θεοδώρου, πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης περί αποκαταστάσεως των καλλιτεχνών που εργάζονται σε καμπαρέ της Κύπρου όταν επιστρέφουν έχοντας αποκομίσει μια αξιοζήλευτη προίκα από την εργασία τους!)


Δεν θα μπω στον πειρασμό να υποδείξω την άγνοια, την προχειρότητα και ελαφρότητα που προσεγγίζουμε θέματα με ανάγνωση μιας ημέρας γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που οι αναφορές μας μοιάζουν με ελβετικό τυρί, έχοντας περισσότερες τρύπες από σάρκα.


Δεν θα μπω στον πειρασμό να εισηγηθώ μια καλύτερη δικαιολογία να εμφανιστούν στο γυαλί αξιοποιώντας της διεθνή μέρα κατά του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών όργανων. Άλλωστε η πρώτη φορά είναι που ακούμε δηλώσεις πολιτικών εντελώς άστοχες και άσχετες με το θέμα;

Δεν θα μπω στον πειρασμό να αποδομήσω το επιχείρημα ότι πολύ πιθανόν ακόμα και αν ενημερώσουν τους «αρμόδιους» και «γιατρούς» ελάχιστα μπορούν να αναμένουν από αυτούς όταν βρεθούν μπροστά σε μια ακρωτηριασμένη γυναίκα. Άλλωστε καθημερινά εξετάζουν θύματα βιας, με μώλωπες, σπασμένα κόκαλα, εκδορές και δεν σηκώνουν το γέριμο το τηλέφωνο για να ξεκινήσει ο καλολαδομένος μηχανισμός υπέρ των θυμάτων βιας στην οικογένεια [ή αλλού].

Δεν θα μπορούσα ούτε να ισχυριστώ ότι κάποια γυναίκα, από μια άλλη χώρα, η οποία είναι ακρωτηριασμένη επισκέπτεται συχνά τα εξωτερικά ιατρεία μας αφού έχει πρώτα-πρώτα πρέπει να ξεπεράσει βουνά εμποδίων που αφορούν το καθεστώς παραμονής της πόσο μάλλον να ανοίξει τα ακρωτηριασμένα μέλη της σε κάποιον «ευρωπαίο». (Συνήθως οι συχνές ουρολοιμώξεις, και αφόρητοι πόνοι αποτέλεσμα του ακρωτηριασμού διαπιστώνονται πολύ αργά και σχεδόν τυχαία)


Θα τους πρότεινα να δουν πρώτα την Σίρλει Βαλεντάιν για να προσθέσουν κάτι στις αναφορές τους (δυστυχώς δεν καταφερα να βρω στο youtube το απόσπασμα με την κλειτοριδα)

http://www.youtube.com/watch?v=qqUI_rL2XSo

Αφού την δουν ας σημειώσουν ότι η ταινία γυρίστηκε το 1989.
Μετά ας κάνουν μια αφαίρεση: 2010-1989= 21 χρόνια

Ίσως αυτό γεννήσει κάποια ερωτήματα για τους πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις που μεσολάβησαν 2 δεκαετίες και δεν ενημερώθηκαν από τότε.


Και όταν με το καλό μάθουν τις βασικές αριθμητικές πράξεις, τότε θα πάμε και στην Άλγεβρα.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης «Ο δρόμος του μέλλοντος»

Λα Γκαρούτσα, Τσιάπας, Μεξικό
28 Ιανουαρίου 2010
Στην εθνική και διεθνή κοινωνία των πολιτών
Στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της εθνικής και διεθνούς κοινωνίας
Στα αδέρφια των εθνικών και διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Αδέλφια:
Το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης «Ο δρόμος του μέλλοντος», καταγγέλλει τα γεγονότα που συνέβησαν στις 22 Ιανουαρίου 2010 στο χωριό Λαγούνα Σαν Πέδρο, στον Αυτόνομο Δήμο Ρικάρντο Φλόρες Μαγκόν, τον εκτοπισμό των Ζαπατιστικών Βάσεων Υποστήριξης.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η κυβέρνηση της πολιτείας της Τσιάπας, του Χουάν Σαμπίνες Γκερρέρο και ο δήμαρχος του Οκοσίνγκο Κάρλος, Λεόν Σολόρσανο Άρσια, πραγματοποίησαν μια στρατιωτική επιχείρηση. Ομοσπονδιακή αστυνομία, συνοδευόμενη από υπαλλήλους της κυβέρνησης, από την Ομοσπονδιακή Εισαγγελία για το Περιβάλλον, πέταξαν με 4 ελικόπτερα στο χωριό Λαγούνα Σαν Πέδρο για να προξενήσουν φόβο στον πληθυσμό.
Αυτοί που συμμετείχαν στην επιχείρηση, αστυνομικοί, μεξικανικός στρατός, υπάλληλοι της κυβέρνησης και καμεραμάν, δημοσιογράφοι, υπάλληλοι της κυβέρνησης, μιλούσαν στους άντρες και τις γυναίκες, ενώ αστυνομικοί βρήκαν την ευκαιρία για να κάψουν τα σπίτια της Βάσης Υποστήριξης των Ζαπατίστας.
Πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μιλά για διάλογο ενώ οι αστυνομικοί της και ο στρατός της καίνε τα υπάρχοντα των συντρόφων της Βάσης Υποστήριξης των Ζαπατίστας;
Καθώς φλέγονταν τα σπίτια των συντρόφων, εξαναγκάστηκαν να ανέβουν στα ελικόπτερα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, και μεταφέρθηκαν στο Παλένκε.
Πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να εκτοπίζει Μεξικανούς ιθαγενείς της Τσιάπας, την ίδια ώρα που καταλαμβάνει τη γη για την κατασκευή κέντρων οικοτουρισμού για άλλα έθνη;
Επίσης οι τρεις εξουσίες της κυβέρνησης μιλούν για μετεγκατάσταση των κατοίκων καθώς αυτοί υποφέρουν από την πείνα και το κρύο στον ξενώνα του Παλένκε. Γι’ αυτό και ρωτάμε που είναι η μετεγκατάσταση αυτών των αδερφών Ζαπατίστας όταν η κυβέρνηση ψεύδεται και καίει τα σπίτια των ιθαγενών ενώ οι εφημερίδες μιλάνε για μετεγκατάσταση της Βάσης Υποστήριξης των Ζαπατίστας.
Επίσης οι αστυνομικοί και οι δημοσιογράφοι ρωτάνε, ποιος κάνει συνελεύσεις, ποιος διευθύνει τις συνελεύσεις. Αυτή είναι η μετεγκατάσταση. Αυτή είναι η μανία της κυβέρνησης που έλεγε ωραία λόγια, ενώ οι οικογένειες ήδη πέταγαν για το Παλένκε.
Αυτές είναι ζημιές που προκάλεσε η κυβέρνηση στους συντρόφους μας της Βάσης Υποστήριξης των Ζαπατίστας:
Εμπρησμός σπιτιών
Καταστροφή δένδρων με φρούτα
Κλοπή από τα συνεταιριστικά μαγαζιά
Απώλεια των βασικών σπόρων καλαμποκιού και φασολιών, του ρουχισμού και των υποδημάτων, των σκευών πρώτης ανάγκης, των εργαλείων για τη δουλειά.
Αυτά τα θλιβερά γεγονότα κοστίζουν συνολικά 585.115 πέσος. Αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στην Λαγούνα Σαν Πέδρο.
Με εκτίμηση
Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης
PEDRO GUTIÉRREZ GUZMÁN
LAURO HERNÁNDEZ GUTIÉRREZ
REBECA LORENZO CRUZ
MARÍN JIMÉNEZ PÉREZ
GABRIEL HERNÁNDEZ LÓPEZ

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Αυτή μίλησε

του
ΓΙΑΝΝΗ ΝΕΑΡΧΟΥ
Κωδικός άρθρου: 926768
ΠΟΛΙΤΗΣ - 03/02/2010, Σελίδα: 3

Βίαζε την ανήλικη κόρη του
Στο Δικαστήριο η μητέρα υποστήριξε -δίνοντας ένορκη μαρτυρία- το σύζυγό της, επιχειρώντας να ανατρέψει τη μαρτυρία του παιδιού της, που βίωνε επί σειρά ετών έναν πραγματικό εφιάλτη

Το σώμα και τη ψυχή της κόρης του βίαζε από την ηλικία των πεντέμισι χρόνων 52χρονος από χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, ο οποίος καταδικάστηκε χθες από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας.
Ο κατηγορούμενος πατέρας κρίθηκε ένοχος σε 15 κατηγορίες που αφορούν αδικήματα βιασμού, αιμομιξίας, διαφθοράς, σεξουαλικής εκμετάλλευσης και άσεμνης επίθεσης. Μετά την απαγγελία της απόφασης, το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας εξέδωσε ένα λιτό ανακοινωθέν.
Γίνεται αναφορά στην καταδίκη και σημειώνεται ότι «τα αδικήματα διαπράχθηκαν όταν η παραπονούμενη θυγατέρα του καταδικασθέντος ήταν ηλικίας μεταξύ πεντέμισι και δεκατριών χρόνων».

Την εγκατέλειψαν...
Η καταγγελία εναντίον του 52χρονου έγινε περίπου έξι μήνες πριν. Σύμφωνα με πληροφορίες, η παραπονούμενη, σε ηλικία 17 χρόνων, μετέβη σε αστυνομικό σταθμό και κατήγγειλε τον πατέρα της. Η καταγγελία αποτέλεσε και την αρχή της διερεύνησης της υπόθεσης που οδήγησε στην απαγγελία σοβαρότατων κατηγοριών και χθες στην καταδίκη του πατέρα.
Σε όλη αυτή την πορεία, η παραπονούμενη ήταν, σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της, εντελώς μόνη. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ακόμα και η μητέρα της κατέθεσε ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας ως μάρτυρας υπεράσπισης προσπαθώντας, προφανώς, να εκτοπίσει τη μαρτυρία του παιδιού της και να οδηγήσει τα πράγματα σε αθώωση του συζύγου της που αναζητούσε, όπως φανερώνει η καταδικαστική απόφαση του Κακουργιοδικείου, ικανοποίηση αρρωστημένων σεξουαλικών επιθυμιών χρησιμοποιώντας ως σκεύος ηδονής το σώμα του παιδιού του, όταν μάλιστα η κόρη του βρισκόταν στην πολύ τρυφερή και αθώα ηλικία των πεντέμισι ετών.
Σημειώνεται ότι το θύμα, η κόρη του κατηγορούμενου που είναι σήμερα σχεδόν 18 χρόνων, κατέθεσε ενώπιον του Κακουργιοδικείου ενόρκως έχοντας απέναντί της, στο εδώλιο του κατηγορουμένου, τον πατέρας της ο οποίος, επί σειρά ετών, την εκμεταλλευόταν σεξουαλικά. Σύμφωνα με πληροφορίες, η μαρτυρία της δεν κλονίστηκε σε κανένα σημείο σε αντίθεση με τη μαρτυρία του πατέρα και της μητέρας της που κρίθηκε ως αναξιόπιστη.

Κάποιες δεν μιλούν ποτέ
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο πλαίσιο της ακροαματικής διαδικασίας, η οποία λόγω της φύσεως της υπόθεσης διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, κατέθεσε και ειδικός ψυχολόγος που εξήγησε μεταξύ άλλων γιατί τα θύματα δεν καταγγέλλουν αμέσως τέτοιες τραυματικές εμπειρίες.
Σημειώνεται ότι η τελευταία αποτρόπαια πράξη του πατέρα έγινε όταν το παιδί του ήταν 13 χρόνων ενώ η καταγγελία στην Αστυνομία έγινε τέσσερα χρόνια μετά.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η μαρτυρία του ψυχολόγου ανέφερε ότι παιδιά- θύματα αυτού του είδους των καταστάσεων βιώνουν σοβαρό ψυχικό τραύμα και ίσως να μην αναφέρουν ποτέ σε κανένα και να το κρατούν μυστικό για μια ολόκληρη ζωή.

Απομένει η ποινή
Μετά την απαγγελία της καταδικαστικής απόφασης, οι Δικαστές του Κακουργιοδικείου όρισαν την υπόθεση για αγορεύσεις προς μετριασμό της ποινής και επιβολή ποινής στις 10 Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε διέταξαν την κράτηση του 52χρονου στις Κεντρικές Φυλακές.
Συγκρίνοντας με παρόμοιες υποθέσεις, είναι προφανές ότι ο 52χρονος βρίσκεται αντιμέτωπος με πολυετή ποινή φυλάκισης.
Τα γεγονότα μοιάζουν πολύ με μια υπόθεση που εκδικάστηκε το 2006 και αποτέλεσε την αφορμή για διπλασιασμό της μέγιστης προβλεπόμενης ποινής, που τότε ήταν 7 χρόνια. Σε εκείνη την περίπτωση, πατέρας κρίθηκε ένοχος για βιασμό της κόρης του για 11 συναπτά έτη.
Η πλειοψηφία του Κακουργιοδικείου επέβαλε στον καταδικασθέντα συντρέχουσες ποινές φυλάκισης πέντε ετών ενώ ο τότε πρόεδρος του Κακουργιοδικείου επέβαλε διαδοχικές ποινές ώστε η συνολική ποινή φυλάκισης να είναι 10 χρόνια δικαιολογώντας την απόφασή του στο γεγονός ότι δεν επρόκειτο για μεμονωμένο ολίσθημα αλλά για συστηματική εγκληματική συμπεριφορά.
Η απόφαση της μειοψηφίας επικράτησε στο Ανώτατο Δικαστήριο μετά από έφεση που άσκησε η Γενική Εισαγγελία στοχεύοντας σε αύξηση της επιβληθείσας ποινής.
Ενδεικτική ήταν τότε η αναφορά του Εφετείο ότι «... η προβλεπόμενη από το νόμο ποινή φυλάκισης των επτά χρόνων, κατ΄ ανώτατο όριο, δεν αντιστοιχεί στο βαθμό της αποστροφής που το κοινωνικό σύνολο αισθάνεται για τέτοιας φύσης αδίκημα».
Ακολούθησε κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή και μετά από συζήτηση υπήρξε τροποποίηση νόμου (Νόμος 64 (1) 09) και διπλασιασμός της μέγιστης ποινής για το αδίκημα της αιμομιξίας από 7 σε 14 χρόνια, χωρίς, όμως, αναδρομική ισχύ.