...

θα σ' αγαπώ
τώρα, για πάντα σ αγαπώ

sms μεταξύ δυο φίλων

- δεν ακουσα για τη Λιβυη εδω σην ερημια, τι γίνεται;

- Antepithesi kantafi. Epidromi Ditikon. Antidrasi enantion epitheseon Rosias. Mallon nekros o gios Kantafi. Suda kai Akrotiri an kai to krivoun sumetehoun.

- Οι Κινεζοι, κάνουν τον Κινέζο?

- Mallon kalliergoun rizi gia na to poulisoun ston OHE na stilei anthropistiki voithia.

- Εσυ να τ ακους αυτά που ακόμα ελπίζεις..

- Pistevo tous filous mu kai osous agapo

- Πως είσαι;

- Ζω μια Νεα Σεληνη και εναν ηλιο ζωοδότη

Προς Βουλευτές Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Τα παιδιά μεγαλώνουν.

Το δελτίο τύπου του ΚΥΠΕ, στις 15 Μαρτίου παρουσίασε τις δηλώσεις των μελών της Επιτροπής Ανθρωπινών Δικαιωμάτων μετά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μελετών Κοινωνικού Φύλου (MIG) που κατέδειξε μέσα από ένα δείγμα 1000 παιδιών 12-18 χρόνων παγκύπρια, ότι 20% έτυχαν σωματικής κακοποίησης από γονείς και 9,9% κακοποιήθηκαν σεξουαλικά.

Δεν διάβασα ακόμα την έρευνα και δεν γνωρίζω τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε αλλά χάρηκα που το MIG, μέσα από ένα δείγμα 1000 ατόμων, έκανε μια έρευνα που τουλάχιστον δύσκολα θα μπορέσει να αμφισβητήσει κανείς.

Διάβασα τις δηλώσεις των βουλευτών της Επιτροπής. Οι ίδιοι βουλευτές που αμφισβητούσαν το 10% της χαρτογράφησης που είχε κάνει το Κέντρο Απανέμι το 2006-7 με απόλυτα συντηρητικό τρόπο ως προς τις εκτιμήσεις του ποσοστού κακοποίησης ανηλίκων, οι ίδιοι που είχαν τότε αμφισβητήσει ακόμα και τη μεθοδολογία του Κέντρου αν και είχαν προσκληθεί στην Ημερίδα της Ειδικού Συμβούλου για την Βια στην Οικογένεια του Συμβουλίου της Ευρώπης που είχε διοργανώσει το Απανέμι στην Κύπρο, οι ίδιοι μιλούν σήμερα λες και δεν ήξεραν! Λες και είναι η πρώτη φορά που το άκουγαν!

Είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί χρειάστηκαν οι βουλευτές μας 5 ολόκληρα χρόνια για να κάνουν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!

Κανείς δεν περιμένει την αλλαγή από εσάς, ως οφείλατε. Ισως μόνο όσοι και όσες έχουν βαθιά ριζωμένη την ανάγκη επειδή ένιωσαν πως κάποιες αποφάσεις σας επηρέασαν την ζωή τους, μόνο όσοι/ες έμειναν ευάλωτοι, εκτεθειμένοι, ανυπεράσπιστοι και ξαναέζησαν το τραυμα μπορούν να την φέρουν.

Το 9.9% είναι πραγματικά παιδιά και όχι μαύρα νούμερα σε άσπρες κόλλες χαρτιού και για εκείνα είναι απόλυτα προσωπικό ζήτημα. Κι όπως κάθε παιδί μεγαλώνει, έτσι κι αυτά. Μπορεί να στερήθηκαν μια ευκαιρία στην ίαση, στην απόδοση δικαιοσύνης και την αποκατάσταση ως οφείλατε να προσφέρετε, αλλά μπορούν ακόμα να την διεκδικήσουν για τον εαυτό και το μέλλον των υπολοίπων.

Ας είναι το 9.9% που θα σας καταλάβει πριν τον Μάιο 2011!


Τζούλια Καλημέρη
Κέντρο Στήριξης Γυναικών Απανέμι.

αντίο μεγάλε...

Ένα ταξίδι που δεν έγινε ποτέ

Ήταν η τελευταία αποκριά που οι παγανιστικές τελετές κορυφώθηκαν με την στάχτη του Βασιλέα των χορών. Όλα ταξίδεψαν από του χρόνου τα στενά, είτε το ξέρεις είτε όχι.
Γιατί οι διθύραμβοι ήταν ύμνοι και πολύ με τραγούδι έμοιαζαν, που ξεσπούσε εν μέσω μέθης στις τελετές αφιερωμένες στον Διόνυσο. Χόρευαν, τραγουδούσαν, και παρασύρονταν στην μέθεξη του κύκλιου χορού των σάτυρων και των μαινάδων. Άντρες και γυναίκες παραδωμένοι στο χάος τους, με τις σωματικές τους διαστάσεις οριακά κατανοητές. Και όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως στο χώρο που όριζε η ορχήστρα, η κυκλική τροχιά της.
Και αν συνυπολογίσει κανείς την γένεση του αρχαίου δράματος θα συλλάβει το μέγεθος των δρώμενων. Να τι εννοώ. Ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία του κόσμου που απομακρύνθηκε από τον κύκλιο χορό της ορχήστρας, και συνομίλησε με τους αιώνιους έφηβους του Χορού, ήταν ο Θέσπης. Διαλέγεται λοιπόν. Είναι ο πρώτος ηθοποιός στην ιστορία του αρχαίου Δράματος. Έκεινη ακριβώς την στιγμή γίνεται η σύλληψις του Πολιτισμού μας. Είναι μια μαγική στιγμή. Είναι η αρχή του κόσμου μας. Του μέχρι τώρα γνωστού μας κόσμου. Και ξεκινά με την συνείδηση του Κόσμου. Από το χάος στο φως. Από το σωματικό ορυμαγδό των εφήβων, στην Σύλληψιν.
Είναι λοιπόν ο πυρήνας της Ζωής τα δρώμενα τούτα. Είναι τα δομικά της στοιχεία εγγεραμμένα σε τούτη την τελετή των σωμάτων. Γιατί η ζωή προϋπάρχει του πολιτισμού. Και γιατί η ζωή ενυπάρχει σε κάθε πολιτισμό.
Για τούτο μόνο αξίζει να το ζει κανείς, ακόμα και στις παρυφές των εξάρσεων των γιορτών αυτών. Για να γίνει έστω και συμβολικά ένα ταξίδι στα άδυτα. Στο μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης και κατόπιν στο καταφύγιο της συνείδησης. Ένα ταξίδι που δεν χιλιομετρήθηκε ποτέ. Που ίσως να μην έγινε ποτέ, γιατί μαρτυρίες και αξιόπιστες πηγές δεν έχω.
Eίναι Τραγική η φύση μας, είτε το ξέρεις είτε όχι.
Χρήστος Φιλίππου