Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Ελληνοτουρκικα, ενός καφέ κουβέντα

Παραγγείλαμε τους καφέδες μας άναψα τα τσιγάρα μου και στρώσαμε τις κουβέντες μας. Εγώ και ένας φίλος. Ξέρεις όπως αυτές που δε ξέρεις που θα βγούν. Ξεκινούν σα τη μπίλια του γκρουπιέρη στη ρουλέτα, και κάπου κάθονται. Ε, εκείνη κάθισε στη Τουρκία και το έθνος των Ελλήνων.
Από να το πιάσεις και που να το αφήσεις. Οι Τούρκοι λέει έχουν παγκόσμιες συμμαχίες και τις χρησιμοποιούν προς όφελος τους. Να, δες την Κύπρο. Μπήκαν λέει, κατακτητές. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σώθηκαν από τον γερμανό κατακτητή κάνοντας ελιγμούς με τον Χίτλερ. Και στον 1ο παγκόσμιο πάλι κερδισμένοι ήταν, κέρδισαν τα παράλια, την Κωνσταντινούπολη, και κάναν και τους δύσκολους με τους Ευρωπαίους συμμάχους. Βάλαν χέρι στον ορυκτό πλούτο του Αιγαίου εγείροντας διεκδικήσεις. Αλλά δες την και στα σύγχρονα διεθνή θέματα. Στείλαν ανθρωπιστική βοήθεια στη Λιβύη καράβια, για να μεταφέρουν τους εγκλωβισμένους, τα αδέλφια τους μουσουλμάνους. Και αυτές τις αβαρίες τις εξαργυρώνει.
Αυτή η αλήθεια του αυτονόητου της απειλής ενός ισχυρού κράτους είναι το άλλοθι ενός εθνολάγνου ενιαίου αμυντικού δόγματος των Ελλήνων. Ότι δηλαδή πρέπει ο καθένας να αναλογιστεί το χρέος του εμπρός στον επαπειλούμενο Τουρκικό επεκτατισμό. Μα ποιοι είναι αυτοί οι Τούρκοι τέλος πάντων; Εγώ θα στο πω κι ότι θέλεις κάνε.
Μέχρι τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο δεν υπήρχε καν Τουρκικό έθνος. Ήταν ένα συνονθύλευμα φυλών μουσουλμανικής καταγωγής, κατά πλειοψηφία, που έμοιαζε με τους Πέρσες του Ξέρξη, εν πολλοίς. Μια πανσπερμία ετερόκλητων θρησκευτικών και πολιτισμικών εθνοτήτων. Ένα μπάχαλο ήταν. Απομεινάρι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ούτε τις επαρχιές του δεν είχε χαρτογραφίσει. Και ενώ εμείς οι Έλληνες μαλακιζόμασταν, με έναν φρέσκο εθνικό διχασμό, ο Κεμάλ Ατατούρκ οργάνωνε το σύγχρονο κράτος της Τουρκίας. Ήταν ένας σπουδαίος ηγέτης. Που έδωσε στο τουρκικό έθνος εθνική ταυτότητα, για πρώτη φορά στην Ιστορία του. Και βεβαίως πήρε στο πέρασμά του ό,τι μπορούσε προς όφελος του Λαού του. Αλλά μη ξεχνάς ότι δεν είχε εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς του κράτους. Οι δυνάμεις που αναπτύσσονταν στο εσωτερικό του έθνους του ήταν φυγόκεντρες και ανεξέλεγχτες. Έτσι έδωσε αυξημένες εξουσίες στον στρατό της Τουρκίας για να τις καθυποτάξει. Αυτό είναι το βαθύ της κράτος. Αυτό ορίζει την εσωτερική ισορροπία δυνάμεων και την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Και αποστρέφεται μέχρι και το πιο ανώδυνο σύμβολο των μουσουλμάνων, την μαντήλα. Αυτό με τον Χίτλερ είναι μια μπαρούφα ιστορική. Εάν ο Χίτλερ έβαζε στο χέρι το πετρέλαιο του Ιράκ θα είχε αλλάξει η έκβαση του 2ου παγκοσμίου. Με τη Κύπρο, τί συνέβη; Οι τουρκοκύπριοι στο Βόρειο τμήμα του Νησιού ζήσαν την εγκατάληψη, τον κατατρεγμό, την οικονομική και πολιτική τους εξαθλίωση. Τί κατέκτησε άραγε η Τουρκία; Η μικρή Ελβετία του Νότου, το Νότιο ελεύθερο Κυπριακό κράτος, απολαμβάνει την ευωχία του σύγχρονου κόσμου με απόλυτη ασυλία, και οι τουκοκύπριοι τραβάνε τα μαλλιά τους. Εξυπηρέτησαν στην ουσία την στρατικοποίηση των Νησιού από της εγγυήτριες δυνάμεις, οι Έλληνες πήραν το ‘χρυσάφι’, και οι Τούρκοι να μη σου πω τί πήραν. Όσο για τα πετρέλαια του Αιγαίου είναι βλακεία με πατέντα. Το υπέδαφος της Τουρκίας είναι πετρέλαιο. Τ’ ακούς; Πετρέλαιο. Το έχεις δει ποτέ να πωλείται. Όχι. Ε, φτάνει.
Τώρα για την ανθρωπιστική βοήθεια, πως να την εξαργυρώσει; Τι είναι το εθνικό συμφέρον, δημόσιες σχέσεις είναι; Εάν δεν φύγουν τα Τουρκικά αεροπλάνα να βομβαρδίσουν, τί να ανταλλάξουν; Ακόμα και οι Γάλλοι που ένα μερίδιο ελάχιστο θα αποκομίσουν, και όλη η αεροπορία τους είναι στον αέρα, έχουν τους Τούρκους στη μούγκα, και με συζητήσιμη των διαφορά της δυνάμεως πυρός τους.
Εγώ προτείνω να μιλάμε την αλήθεια. Γιατί αλλιώς ούτε Ίστορία καταλαβαίνουμε, ούτε την εθνική μας κυριαρχία σεβόμαστε, ούτε φρόνημα βιωμένο αντιλαμβανόμαστε. Να μιλάμε στα ίσα, σαν αντράκια. Κομμένες οι μαλακίες! Και οι μαλάκες επίσης!

του Χρηστου Φιλιππου blogmag

2 σχόλια:

Diasporos είπε...

εθκιέβασα το τζι ήρτεν μου ένας ψυχολογικός όρος στο μυαλό..


ethnic narcissism


εν τούτο που έχουμε, σταματά μας. δέν μπορούμε να δούμε την ιστορία ή την αλήθκεια της φυλής.

rose είπε...

μια Τουρκία παραμορφωμένη στα μυαλά των ιθαγενών,ενα εθνος παραφουσκωμενο στα μυαλα των πατριωτων, φόβοι αλυσιδωτά βαλμενοι ο ενας διπλα στον άλλον, στρεβλωσεις επιμελώς ανατροφοδοτούμενες.