Στις 13 Μαΐου η Παλιά Λευκωσία θέλει το βλέμμα σου

Σημαδεμένη μέρα η Παρασκευή και 13 για τους προληπτικούς κι ευλογημένη για όσους αγαπούν.

Κάποιοι θα πουν, πως είναι μια μέρα όπως τις άλλες.

Για την Παλιά Λευκωσία, νομίζω, η Παρασκευή 13 Μαρτίου 2011 θα είναι μια ευκαιρία να γεμίσει με Ανθρώπους.

Σαν να ΄ναι παραμονή Χριστουγέννων, σαν να ΄ναι η βδομάδα πριν την Πρωτοχρονιά.

Και αυτή η Παρασκευή θα ΄ναι Μαγιάτικη με φως ανοιξιάτικο λαμπρό.

Εκεί στους πεζόδρομους θα είναι όλοι οι γνωστοί σου. Θα βρείς τους μουσικούς στις γωνιές με τις κιθάρες τους, τους καταστηματάρχες με τις πραμάτειες τους, το παγωτό του Ηράκλη και τις τζελατερίες με τις καινούριες γεύσεις, τα λαχμαντζού του Αρμένη στην Ονοσαγόρου, και τις τυρόπιτες του Άριστον. Τα καλοκαιρινά πέδιλα θα κλείνουν το μάτι και θα ΄ναι σαν να ξεκίνησε κιόλας το καλοκαίρι και εσύ έφυγες ήδη μακριά.

Τα μπαλόνια θα οργιάζουν γιατί θα περιμένουν τα παιδιά.
Οι καφετέριες θα ανοίξουν για την ανάγνωση των εφημερίδων ειδικά για σένα.
Και ο καφές θα μυρίζει καλύτερα από ποτέ.

Στην Φανερωμένη θα έχει ζογκλερικά και χρώματα καινούρια, όπως τις περισσότερες φορές, αλλά στις 13 πιο οργανωμένα.

Αυτή την Παρασκευή, 13 Μαρτίου, η Παλιά Λευκωσία έχει χίλιους λόγους να σε αγκαλιάσει. Γιατί σε μια γωνιά της θα έχει και αυτό. Έτσι είναι οι καιροί – ανθούν και αγκάθια.

Και συ δε θα χρειάζεται να πάρεις θέση.

Απλά να είσαι εκεί. Όπως πάντα. Τώρα σαν Μαγιάτικη γιορτη.

Δεν θα χρειάζεται να εξηγήσεις στο παιδί σου. Θα καταλάβει. Και θα ΄ναι σαν ένα ταξίδι στις θεωρίες ανθρωπιάς όλου του κόσμου και μάλιστα μετά παγωτού!

Δε χρειάζεται να πάρεις θέση. Η παρουσία σου είναι αρκετή. Το βλέμμα σου αρκεί για να εγκλωβίσει στιγμιαία την εικόνα του Άλλου. Κι αυτο μονάχα θα τον απογυμνώσει...στο μεγεθος που έχει το μικρό.


Αν για λίγο διστάσεις, η Πόλη θα σε βοηθησει:

Άσε το βλέμμα σου να βρει τον λαχειοπώλη που σου πούλησε ξυστό πριν λίγες μέρες. Είναι φρουρός της αξιοπρέπειας μας. Ζει μαζί με χίλιους άλλους αφανείς ανάμεσα μας.
Το κάνει χρόνια τώρα, εκεί στην Παλιά Πόλη. Το κάνει, ενώ εσύ αγοράζεις ένα μπαλόνι σε σχήμα δελφινιού και μαλλί της γριάς απ’ τη γωνία.

Κι έτσι ευλογημένα, η ζωή μπορεί να ρέει κόντρα στο μαύρο.


Έλα, Παρασκευή και 13 στην παλιά πόλη - ευλογημένη μέρα!







Σημείωση: είναι μια φυσική συνέχεια όταν η ανάγκη δεν γεννά την κινηματική δράση να επιστρέφω στο μόνο που πιστεύω - τον άνθρωπο.