Απομονώνω κάποιες φράσεις από επιστολή που έλαβαν οι ένοικοι της πολυκατοικίας που μένω:
… «έχουμε ανακαλύψει ότι κάποιοι συγκεκριμένοι ένοικοι […] και το κάνουν συχνά […]και έχουμε ενημερώσει τους ιδιοκτήτες, […] και όχι μόνο όσοι το κάνουν αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι οποίοι δημιουργούν προβλήματα, να θεωρήσουν τον εαυτό τους εκτός πολυκατοικίας» (αναφέρεται σε απόθεση άλλων σκουπιδιών εκτός της αλληλογραφίας και διαφημιστικών εντός ενός καλάθου στην είσοδο της πολυκατοικίας)
… «αν δεν συμμορφωθούν θα πρέπει να φύγουν από την πολυκατοικία»
… «κάποιοι παρεξήγησαν τη σιωπή μας και αρχίζουμε τα τακτοποιούμε τα πράγματα»
… « οφείλουμε όλοι ανεξαιρέτως να διαφυλάξουμε την πολυκατοικία μας σαν κόρη οφθαλμού»
… « μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι επισκέπτες των ενοίκων όπως φαίνεται πιο κάτω»
… «δεν καταλαβαίνουμε γιατί κάποιες από τις ενοίκους πετάνε μέσα στις τουαλέτες τους σερβιέτες, προφυλακτικά […] μάρτυρες της συμπεριφοράς αυτής ήταν οι […]»!
… «οι τσαμπουκάδες κάποιων για τα κοινόχρηστα ΤΕΡΜΑ κύριοι και κυρίες»
Α, ναι!
και…«Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η»
Οι πόρτες εισόδου μετά από τέσσερα χρόνια έκλεισαν ερμητικά, χωρίς φυσικά να ενημερωθούν οι ένοικοι για να έχουν μαζί τους κλειδιά, στο πίνακα ανακοινώσεων μπήκε αντίγραφο της επιστολής, και αντίγραφο από το έντυπο του «αστυνομικού της γειτονιάς» μαζί με την κάρτα του διορισμένου ατόμου. (sic)
Φυσικά, δεν είχαν καλέσει οποιοσδήποτε να συμμετάσχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για αυτές τις αλλαγές (οι οποίες είναι ΠΟΛΛΕΣ)
Πρόκειται για παραλογισμό.
Εν μια νυκτί μετατρέπεται μια ασφαλής συνθήκη (μιας πολυκατοικίας σε ασφαλή περιοχή, με αλάνα απέναντι και παιδιά που τρέχουν ακόμα χαρούμενα κάτω στο παρκινγκ και τον ακάλυπτο) σε φοβικό περιβάλλον όμοιο με φυλακή ασφαλείας.
Η αισθητική αυτών που έγραψαν την επιστολή είναι επιεικώς απαράδεκτη και σίγουρα φασιστική.
Δεν ξέρω πότε αγρίεψαν έτσι…
Δεν κατανοώ πια ποιοι κατοικούν μαζί μας στο ίδιο κτίριο…
Δεν ξέρω εσείς πως θα νιώθατε, αλλά μετά από αυτό, έχω περισσότερους λόγους να νιώσω ανασφαλής με όσους και όσα ζουν εντός του κτιρίου…
Και όσο το σκέφτομαι, απ αυτή την κατρακύλα που γαμά την αισθητική όλων μας, και αλλοιώνει τις συνθήκες γύρω μας, αναζητώ -γρηγορα - μια έξοδο κινδύνου …
12 σχόλια:
Να φύγεις που έτσι τόπον.
Καλημέρα. Οι εισηγήσεις μου: Κουβέντιασε και με άλλους ενοίκους να μάθεις πως νοιώθουν. Ίσως να πληροφορηθείς για πράγματα που δεν γνώριζες. Δοκίμαστε πολύ σύντομα να συναντηθείτε και να μιλήσετε με τον διαχειριστή για να μάθετε τα γιατί. Μου θυμίζει λίγο νέο διοικητή σε στρατόπεδο. Κρύβει την απειρία του πίσω από την επιθετικότητα.
Έζησα και γω παρόμοιες καταστάσεις. Πληγώνει πολύ η παράνοια μερικών, που προσπαθούν να το παίξουν αρχηγοί. ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΖΟΥΜΕ …
Ρίχνουν και ένα Χριστός Ανέστη για παν ενδεχόμενο... :)
Να τους προτείνεις μια καινούρια εταιρεία ασφάλειας... το ΕΛΑΜ.
@Διασπορε
η "εξοδος κινδυνου" είναι συμβολική όσο και πραγματική
@takeiteasy
δυστυχώς δεν ειναι άπειροι..
@Eρανισμος
εχω την εντυπωση πως ζούμε σε μεταστατική εποχή επιθετικών καταστάσεων
@Aγρινό
Aκριβώς αυτο μου ήρθε στο νου - το ΕΛΑΜ.
πως εξαπλωνεται γμτ έτσι γρήγορα, μέσα-εξω
@takeiteasy
το "άπειροι" εδώ απο παραδρομή ίσως ξεγλυστρισε γιατι τους αντιλαμβανομαι ως ανεξάντλητους :-)
Πολλή Αγάπη ζουν οι ένοικοι της κατοικίας!
Να ξέρεις σας ζαχαρώνουν οι περίοικοι!
Για να μη πω ότι πρόκειται για προβοκάτσια.
Εγώ προτείνω Ευαγγελικές τακτικές, ξέρεις 'η Αγάπη σώζει', μόνο έτσι ξεσκεπάζεις το πρόσωπο του τέρατος!!!
χαχαχα
εχω μια μαρτυρα του Ιαχωβα πρόχειρη να τους στείλω...
κατι άλλο δεν μου βρισκεται..
:-)))))))))))))
Αλλαξεν ο διαχειριστής σας;
όχι Σταλαματια μου, απλά τώρα εκφρ΄στηκε γραπτώς!
Ρόουζ,
δε θα μας γράψεις τη συνέχεια;
Καλή ιδέα οι ευαγγελικές τακτικές! (αν και χρειάζεται ιώβεια υπομονή)
Λεμέσια μου, 2 μέρες πριν γέμισε το πάρκινγκ μικρά γκράφιτι με κόκκινο σπρέι.
ειμαι σχεδόν σιγουρη οτι δεν έγιναν από κάποιον στην πολυκατοικία.
αλλά ηταν αποκαλύπτικό, τουλάχιστον σε μένα, για άλλη μια φορά, πώς η ζωή είναι ένας ποταμός. Αν ζορίσεις ή μπλοκάρεις τη ροή της θα βρει τρόπο να ξεχυθεί με αλλους τρόπους, πολλές φορές άμετρους, όπως καθε ξεχυλισμα είναι.
ειχα σκεφτει να τους γραψω επώνυμα, μετά ανώνυμα, μετά το ξανασκέφτηκα
ακόμα το σκεφτομαι να σου πω...
δεν υποτιμώ πια τι ειναι ικανοί κάποιοι να κανουν, ακόμα και στις πιο "ειρηνικές" συνθηκες.
το παρακολουθώ
προς το παρον, γνωριζόμαστε με τους ενοίκους γιατι οι περισσότεροι ξεχνουν τα κλειδιά τους και πρεπει να επικοινωνησουν με καποιον που ειναι μέσα:
"για σας ειμαι ο ΧΧΧ που μενει στο χχχ, μου ανοιγετε;"
να κατι καλό
Δημοσίευση σχολίου