Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Το εμπόριο της πράσινης γραμμής χρειάζεται πολιτική ενθάρρυνση - έρευνα

Για την ανάπτυξη του εμπορίου μεταξύ των δυο κοινοτήτων απαιτείται η ουσιαστική ενθάρρυνση από τους πολιτικούς ηγέτες και τους οικονομικούς παράγοντες του τόπου, έτσι ώστε τα άτομα να τολμήσουν να συναλλαγούν και να συνεργαστούν με άτομα από την άλλη πλευρά της πράσινης γραμμής, σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε την Τριτη το Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη (PRIO). Η έρευνα των Mete Hatay, Fiona Mullen και Τζούλιας Καλημέρη, με τίτλο «Το διακοινοτικό εμπόριο στην Κύπρο: εμπόδια, αντιθέσεις και ψυχολογικοί φραγμοί» παρουσιάζει την κοινή εμπορική δραστηριότητα των δυο κοινοτήτων στο νησί η οποία αποτελεί ένα ελάχιστο ποσοστό του συνολικού εμπορίου κάθε κοινότητας ή μεταξύ κάθε κοινότητας με τον υπόλοιπο κόσμο και ταυτόχρονα αποτυπώνει ψυχολογικούς φραγμούς στην ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων.

Το ποσό από τις πωλήσεις αγαθών διαμέσου της πράσινης γραμμής έχει αυξηθεί από 475,000 ευρώ το 2004, σε 4.9 εκατομμύρια ευρώ το 2007, ενώ το σύνολο των συναλλαγών συμπεριλαμβανομένων και των αγορών καταναλωτικών αγαθών ή χρήματα προς τα καζίνα φτάνει περίπου τα 31.7 εκατομμύρια ευρώ για το 2007. Η αύξηση της ροής χρημάτων είναι προς όφελος των Ελληνοκυπρίων και μόνο αν συνυπολογιστούν τα εμβάσματα όσων εργάζονται στο νότο τότε αλλάζει προς όφελος των Τουρκοκυπρίων. Έτσι, αφού προστεθούν τα πιο πάνω, το σύνολο της αξίας των συναλλαγών μεταξύ των δυο κοινοτήτων στο νησί, μαζί με τους μισθούς ανέρχεται περίπου στα 85.3 εκατομμύρια ευρώ.
Το 2008 παρατηρείται επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης του εμπορίου και προς τις δυο κατευθύνσεις αλλά σε σύγκριση με άλλες μορφές εμπορίου, παραμένει ιδιαίτερα χαμηλό.

Ξεκινώντας από την έκθεση του 2007 της Ευρωπαϊκή Επιτροπής και την αναφορά για το χαμηλό ποσοστό εμπορίου λόγω ψυχολογικών φραγμών, οι ερευνητές εξέτασαν αν πράγματι διαπιστώνονται ψυχολογικοί φραγμοί οι οποίοι εμποδίζουν το διακοινοτικό εμπόριο και πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης τους.

Έγινε μελέτη της βιβλιογραφίας, από προηγούμενες έρευνες για το εμπόριο της πράσινης γραμμής, μελέτη των ΜΜΕ και της επικρατούσας ατμόσφαιρας στην οποία διεξάγεται το εμπόριο και καταδείχθηκε ότι έκτος από τα πολίτικά, θεσμικά και διαρθρωτικά κωλύματα στην ανάπτυξη του εμπορίου, υπάρχουν κωλύματα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως ψυχολογικά. Έτσι οι συγγραφείς για να μπορέσουν να αναδείξουν καλύτερα αυτή την πτυχή, πήραν συνεντεύξεις από επιχειρηματίες, εμπορικούς αντιπροσώπους, κυβερνητικές υπηρεσίες, επίσημα σώματα, και διαμορφωτές της κοινής γνώμης και από τις δυο κοινότητες. Στο νότο, η έρευνα εστίασε περισσότερο στην ενδεχόμενη αγορά τ/κ προϊόντων και υπηρεσιών, ενώ στο βορρά στην πώληση αυτών των αγαθών και υπηρεσιών.

Εντοπίσθηκαν ψυχολογικοί φραγμοί οι οποίοι ενισχύονται από τη στάση των πολιτικών ηγεσιών και των ΜΜΕ. Η κύρια ψυχολογική προσέγγιση των Ε/κ είναι η άρνηση ενώ η κύρια ψυχολογική προσέγγιση των Τ/κ είναι ο φόβος της αντιμετώπισης ως κατώτεροι. Η αλληλεπίδραση αυτών των ψυχολογικών τάσεων οδηγεί σε μια δυνατή αντίσταση για συναλλαγή στους Ε/κ και μια δυνατή αντιπάθεια στους Τ/κ. Οι Ε/κ φοβούνται πως αν δημιουργήσουν εμπορικούς δεσμούς θα δακτυλοδεικτούν και υποστούν τις συνέπειες από την κοινότητα τους, κυρίως επειδή το προϊόν πιθανόν να συνδεθεί με ελληνοκυπριακή γή ή περιουσία, και ταυτόχρονα θυμούνται την τραυματική εμπειρία του 1974. Οι ερευνητές ανέδειξαν επίσης ότι ακόμα και εκείνοι που συναλλάσσονται με Τ/κ συχνά αρνούνται την ύπαρξη των πελατών τους ή κρύβουν την ταυτότητα τους ή χρησιμοποιούν προϊόντα χωρίς ετικέτα. Έτσι, για πολλούς Ε/κ να συναλλάσσονται με Τ/κ είναι ταμπού. Οι Τ/κ τώρα, δεν εμπιστεύονται τους Ε/κ, δεν πιστεύουν ότι ενδιαφέρονται σοβαρά για την ανάπτυξη του εμπορίου και φοβούνται ότι αποτελεί τρόπο έλεγχου τους. Η εμπειρία στα σημεία διέλευσης υπήρξε κατά καιρούς εξευτελιστική για τους Τ/κ υπενθυμίζοντας τη δική τους τραυματική εμπειρία της δεκατιάς του 1960, όταν περιορισμοί, έλεγχοι, και απαιτούμενα έγγραφα δημιουργούσαν προβλήματα στη συνεργασία και αναπόφευκτα συνδέθηκε με την οικονομική τους δυσπραγία. Αυτό με τη σειρά του ενισχύει μια βαθιά ριζωμένη αίσθηση κακοφανισμού προς τους Ε/κ και την ΕΕ.

Η αντιμετώπιση των ψυχολογικών φραγμών στο εμπόριο απαιτεί μια πολυεπίπεδη αντιμετώπιση η οποία αφορά όλες τις πτυχές της κοινωνίας και απαιτεί αρκετό χρόνο, ιδιαίτερα επειδή οι ψυχολογικοί φραγμοί αποτελούν ένα εύχρηστο εργαλείο στα χέρια των πολιτικών και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης το οποίο αξιοποιείται για το καλύτερο ή το χειρότερο αποτέλεσμα. Εμπόδια δεν μπορούν να υπερνικηθούν αν δεν υπάρξει η πολιτική θέληση για την αρχή μιας μακράς διαδικασίας χτισίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού.

Οι συγγραφείς, προτείνουν ότι η διαδικασία αυτή, έκτος των άλλων, απαιτεί μια χειροπιαστή βάση και δίνουν μια σειρά πρακτικών εισηγήσεων για θεσμικά ζητήματα τα οποία όμως μπορούν να βοηθήσουν την άρση αρκετών ψυχολογικών φραγμών.
Προτείνουν τρεις βασικούς άξονες δράσης προς τους πολιτικούς ηγέτες, τους επιχειρηματικούς παράγοντες και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: α) να ενθαρρύνουν ξεκάθαρα το εμπόριο της πράσινης γραμμής, β) να αντιμετωπίσουν άμεσα τα πρακτικά εμπόδια και γ) να βελτιωθεί η διάχυση της πληροφόρησης. Συγκεκριμένα::

• Οι πολιτικοί ηγέτες και επιχειρηματικοί παράγοντες των δυο κοινοτήτων να ενθαρρύνουν έμπρακτα τη εμπορική δραστηριότητα με τη δημιουργία ενός βραβείου «Επιχειρηματικότητας και Ειρήνης» το οποίο να δίνεται σε Τ/κ και Ε/κ επιχειρήσεις ή/και σε κοινές εμπορικές δραστηριότητες.
• Άρση των εμποδίων στις τηλεπικοινωνίες, τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία, την αποστολή γραπτών μηνυμάτων μέσω κινητών τηλεφώνων, και την εφαρμογή συμφωνιών περιαγωγής κλήσεων για τις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν διατεθειμένη να ενθαρρύνει ήδη από τον Απρίλη του 2003.
• Δημιουργία φιλικών προς την επιχειρηματικότητα σημείων διέλευσης και την καλλιέργεια ενός δυνατού αισθήματος ότι το εμπόριο της πράσινης γραμμής υποστηρίζεται μέσα από τηλεφωνική γραμμή [hotline] και κέντρα πληροφόρησης σε κάθε πλευρά με καταγραφή των κύριων κανονισμών, και συχνή ενημέρωση.
• Δημιουργία συστημάτων υποστήριξης της σύναψης εμπορικών συμφωνιών και αναβάθμισης του υπάρχοντος συστήματος πληρωμών, με την πιθανή αξιοποίηση των δυο Εμπορικών Επιμελητηρίων.
• Αναθεώρηση από όλες τις πλευρές (Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων και Ευρωπαϊκής Επιτροπής) των κανόνων φορολογίας.
• Τροποποίηση των κανονισμών της πράσινης γραμμής για προϊόντα Τ/κ που ανταποκρίνονται στα ευρωπαϊκά πρότυπα υγείας και ασφάλειας με σκοπό την παράλληλη ενθάρρυνση των παραγωγών να εναρμονιστούν σταδιακά και να είναι έτοιμοι για την επόμενη μέρα της λύσης του Κυπριακού.
• Βελτίωση της διάχυσης της πληροφόρησης. Οι συγγραφείς παρουσιάζουν δέσμη εισηγήσεων προς τα Επιμελητήρια, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και όσον αφορά τα κοινά προγράμματα του Υπουργείου Οικονομικών της Κυπριακής Δημοκρατίας για τη βελτίωση της ποιότητας των ιστοσελίδων, εντύπων και άλλων μέσων ενημέρωσης.

Ταυτόχρονα με τις θεσμικές και πρακτικές θεραπείες είναι απαραίτητη η έναρξη μιας διαδικασίας χτισίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού, με μέτρα συμφιλίωσης, συγχώρεσης, και αναθεώρησης ιστορικών κειμένων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε μετά από αιώνες διαμαχών και μετά από δυο παγκόσμιους πολέμους στο έδαφός της, ξεκινώντας με την άρση των εμποδίων να συναλλαγεί κανείς με τον μέχρι πρόσφατα εχθρό του και έτσι δημιουργήθηκε αρχικά ένα περιβάλλον οικονομικής συνεργασίας. Οι επιχειρηματίες αν αφεθούν ελεύθεροι από το φόβο ή τα κωλύματα θα πράξουν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα. Ίσως έτσι πληγές που υπάρχουν εδώ και χρόνια σταδιακά αρχίσουν να επουλώνονται.

Πληροφορίες PRIO 22 456 554. Την έρευνα την βρίσκετε: www.prio.no/cyprus
Σημείωση για τον Τύπο: Πρόκειται για ανεξάρτητη έρευνα. Η Ύπατη Αρμοστεία του Ηνωμένου Βασιλείου που χρηματοδότησε την έρευνα δε συμμετείχε στη συγγραφή της έκθεσης.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αγαπητή μου rose εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου

το πρώτο ερώτημα που θα ήθελα να υποβάλω είναι το εξής:

τι ακριβώς είναι αυτό που εμποδίζει το ελεύθερο εμπόριο στην Κύπρο μεταξύ ελεύθερων περιοχών και κατεχόμενων περιοχών;

το δεύτερο ερώτημα που θα ήθελα να υποβάλω είναι το εξής:

σε τι ακριβώς θα αποσκοπεί η πλήρης ελευθερία στο εμπόριο στην Κύπρο με την παρούσα κατάσταση να μην έχει αλλάξει επί της ουσίας από το 1974;

ή μάλλον να το θέσω αλλοιώς:

τι ακριβώς θα εξυπηρετήσει το γεγονός ότι οι κάτοικοι των κατεχομένων ως επί το πλείστον (γιατί αυτούς αφορά ουσιαστικά το "ελεύθερο" εμπόριο)
θα μπορούν να συναλλάσονται να εμπορεύονται ωσάν να μην υπάρχει στρατιωτική κατοχή;


μήπως τελικά το κυπριακό είναι ένας ψυχολογικός φραγμός και τα 50 χιλιάδες κατοχικά στρατεύματα ένα επουσιώδες γεγονός;

όσον αφορά την κατάληξη της έρευνας:

πράγματι η ΕΕ δημιουργήθηκε μετά από αιώνες διαμαχών και μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους

τι έγινε όμως και έχουν αρθεί τα εμπόδια ώστε οι πρώην εχθροί να συνεργάζονται;

1. ο υπαίτιος όλων των δεινών της ανθρωπότητας του περασμένου αιώνα δηλαδή το Γερμανικό αναγνώρισε τα εκλήματα του και μάλιστα ο κεγκελλάριος της Γερμανίας Γκέρχαντ Σρέντερ το 2004 (νομίζω) με αυτή του την ιδιότητα σε ομιλία του στο κολαστήριο του Άουσβιτς μόλις 50 χρόνια μετά

είπε τα εξής:

ευτυχώς που η χώρα μου έχασε τον πόλεμο!!!!!!!!!

στην Γερμανία υπάρχουν χιλιάδες μνημεία για τα δεινά που προκάλεσε η ίδια τους η χώρα στην ανθρωπότητα

η συμφιλίωση της Γερμανίας με τον κόσμο επήλθε όταν η τελευταία αποποιήθηκε το ναζιστικό της παρελθόν

Στην Κύπρο τι ακριβώς άλλαξε από το 1974 και καλούμαστε να κάνουμε (ποιοι ακριβώς οι ε/κ πρόσφυγες?) ψυχολογικά άλματα

μήπως τα κατοχικά στρατεύματα έχουν αποχωρήσει και δεν το μάθαμε?

μήπως θέλει η αγαπητή κωλοπρεσβεία της αγγλίας η οποία έφερε όλα τα δεινά στην Κύπρο

να κάνει την κατεχομενη Κύπρο Ταιβάν της μεσογείου και μάλιστα με τις δικές μας ευλογίες και πράξεις;

rose είπε...

Οσρ, εχει καιρο που συμφωνησαμε οτι διαφωνουμε στο Κυπριακο :-)

Ξεκινώ απο το τελευταίο περί κωλοπρεσβείας της Αγγλίας. Το οτι χρηματοδοτησε την έρευνα δεν σημαίνει οτι επέβαλε την αποψη της ή συμμετείχε στη συγγραφη τηςέρευνας. Ας χρεωσουμε τους ερευνητες με τη στοιχειωδη επιστημονοσύνη.

Οχι μονο δεν συμμετείχε στη συγγραφή αλλα οι ερευνητές κλήθηκαν να απορρίψουν ή αποδείξουν τον ισχυρισμο της Ευρωπαικης Επιτροπής στην Εκθεση της για το ΕΜποριο της Πρασινης Γραμμης και "την υπαρξη ψυχολογικων φραγμων στην αναπτυξη του".

Αν διαβασεις την ερευνα αυτη καθαυτη θα διαπιστωσεις ότι έγινε μια ουσιαστικη ερευνα με πολυωρες συνεντευξεις και στα δυο σημεια της πρασινης γραμμής. Εκει εξηγείται και η μεθοδολογία.

τωρα για το καυτο ερώτημα που εκφράζεται με το σημειο ένα, δυο και καταλήγει στο "1. ο υπαίτιος όλων των δεινών της ανθρωπότητας του περασμένου αιώνα δηλαδή το Γερμανικό αναγνώρισε τα εκλήματα του και μάλιστα ο κεγκελλάριος της Γερμανίας Γκέρχαντ Σρέντερ το 2004 (νομίζω) με αυτή του την ιδιότητα σε ομιλία του στο κολαστήριο του Άουσβιτς μόλις 50 χρόνια μετά"

να παρατηρήσω οτι εκεινες οι δηλωσεις έγιναν 60 χρόνια μετα απο ενα Παγκοσμιο Πολεμο, και σε ενα πρώην και οπως το αποκαλείς κολαστήριο.

δεν χρειαστηκε πολύ κουραγιο για να εκφραστει έτσι ο Γερμανός Καγκελάριος

Κουράγιο χρειάστηκε για να υπογραφέί η πρώτη συνθηκη της ΕυρωπαΪκής Ενωσης η οποια έγινε το 1951 και συγκεκριμενα 6 χρονια μετα τη λήξη του παγκοσμιου πολεμου και την ήττα της γερμανιας. Μεσα σε 6 χρονια δεν αναμενει κανεις να έχουν θεραπευτει οι όποιες πληγες ή εμποδια στις συνειδησεις των λαων και ομως ΕΚΕΙ έγινε η υπέρβαση.

Έγινε δε, μετα απο προταση του ΓΑΛΛΟΥ υπορυγου προς την δυτικη Γερμανια και αρχικα ήταν μια εμπορικη συνθηκη για τη διαχειριση και απο την κοινου εκμεταλευση του χαλυβα και του άνθρακα δηλ. των κινητηριων δυναμ3εων των οικονομιων τους

κατι εχουμε να μαθουμε απο τους Γαλλους της τότε εποχής.

και με την ελαχιστη ιστορια που γνωρίζω οι Γαλλοι δεν είχαν λιγοτερα να καταλογίζουν στην Γερμανια απο οποιοδηποτε λαο που εζησε υπο κατοχη.

τελος, δεν βλεπω το λόγο να αμφισβητουμε οτι τα τουρκικα στρατευματα εμποδίζουν τόσο τους Ε/κ όσο και τους Τ/κ

Η ερευνα εδω εντοπισε επισης για παραδειγμα οξύμωρα όπως:
γιατι οταν σε επιχειρησεις εχουμε αποδεκτει τα λεφτα των Τ/κ δεν αποδεχόμαστε τους ίδιους για πελατες ή κρυβουμε την υπαρξη τους.

Γιατι εμεις οι αδικημενοι, αφηνουμε ένα φορτηγο ψαρι να σαπίσει στην πρασινη γραμμη, ενω ειναι νομιμα αγορασμενο απο ψαραγορα των "ελευθερων" περιοχών" και με λεφτά ενος Τ/κ βιοπαλεστη

γιατι τα ψυχολογικα εμποδια γίνονται τόσο χρησιμο εργαλείο στα χέρια των πολιτκων ηγεσιων και των διαμορφωτων της κοινης γνωμης αλλα κανεις δεν μπορει να εγγυηθει αν θα εινια για το καλυτερο εκεινου του λαου.

Σαν ψυχολογος είδα στηνε ρευνα αυτη όλα - και τα 7 επιπεδα και προσωπα της άρνησης Οσρ.

Ανώνυμος είπε...

αγαπηή ρόουζ, πάντα πρέπει να βλέπεις ποιος είναι ο συνομιλητής σου, ποιος είναι απέναντι σου, να μπορείς να διαπιστώνεις τις προθέσεις του και αν αυτός είναι καλόπιστος ή κακόπιστος

ισχυρίζεσαι αγαπητή ρόουζ ότι ο καγκελάριος της Γερμανίας δεν χρειάστηκε πολύ κουράγιο να πει ό,τι είπε γιατί είχαν περάσει 60 χρόνια

αν θεωρείς ότι απλά και μόνο η πάροδος των 60 χρόνων ήταν αυτό που έκανε τον Σρέντερ να τα πει τότε θα διαφωνήσω

ο Σρέντερ όπως και το γερμανικό κράτος και ο λαός είχε προ πολλού συνειδητοποιήσει τα εγκλήματα που έγιναν εκ μέρους τους και τα είχε προ πολλού αποποιηθεί, πολύ πριν τα 60 χρόνια

και ας μην ξεχνούμε και κάτι, η ΣΕΚΑΧ η πρώτη ευρωπαική συνθήκη άνθρακα και χάλυβα (για έλεγχο των πρώτων υλών πολεμικών εφοδίων)

συμφωνήθηκε το 1952 υπογράφτηκε και μετουσιώθηκε σε πράξη το 1958όταν η Γερμανία ήταν κατεχόμενη και πλήρως ελεγχόμενη από ηπα-αγγλία-γαλλία-σοβιετική ένωση

άρα δε νομίζω η Γερμανία ή ο λαός της να είχε και πολλές επιλογές

εν πάσει περιπτώσει, το μεγάλο άλμα υπέρβασης έγινε στην πορεία όταν συλλογικά οι Γερμανοί και το κράτος τους αποποιήθηκαν το ναζιστικό τους παρελθόν και το πέταξαν στον κάλαθο της ιστορίας

η Γερμανία συνεργάζεται άψογα με την Γαλλία και έφτασαν στο σημείο ο Σιράκ να εξουσιοδοτεί τον Σρέντερ να τον αντικαθιστά στην απουσία από την Ευρωπαική ΄Σύνοδο

στο σήμερα τώρα και στα της Κύπρου:

στην Τουρκία σήμερα υπάρχει μεγάλος αναβρασμός για το γεγονός ότι κάποιοι διανοούμενοι τούρκοι αποφάσισαν να ζητήσουν "συγγνώμη" για την "καταστροφή" (όπως αποκαλούν πιο ήπια την γενοκτονία) των αρμενίων που έγινε το 1915!!

αντέδρασαν οι στρατιωτικοί έντονα, αντέδρασε ο Ερντογάν ο οποίος λέει διαφωνεί έντονα και άλλα πολλά χαριτωμένα για ένα γεγονός που είναι ιστορικά τεκμηριωμένο και έλαβε χώρα ένα αιώνα προηγουμένως

δυστυχώς στην περίπτωση του τουρκικού κράτους και συλλογικά μεγάλου μέρους του τουρκικού λαού και των τ/κ που υπόκειται την προπαγάνδα των κεμαλιστών δεν έχει επέλθει καμιά καθαρση αφού δεν θεωρείται ότι έγινε και κάτι κακό

φτάνουμε στο σήμερα στην Κύπρο

έχουμε να κάνουμε με δύο εκ διαμέτρου αντίθετες ερμηνείες του πως έγιναν τα γεγονότα και το όνομα που τους δίνουν οι κάτοικοι της Κύπρου

αναλόγως από ποια "εθνική" ματιά το βλέπεις

κατά τη γνώμη μου το πλέον σημαντικό αν θα υπάρχει μέλλον στον τόπο αυτό είναι να υποχωρήσει όσο γίνεται το εθνικό στοιχείο το οποίο εκμεταλλεύονται οι εκατέρωθεν πολιτικάντηδες στρατιωτικοί φεουδάρχες για να πλουτίζουν

χτες ο ταλάτ σε συνέντευξη του στην Καθημερινή σε ερώτηση του Παράσχου ότι κανονικά θα έπρεπε να είναι ελκυστικό για έναν αριστερό το κοινό ψηφοδέλτιο ε/κ και τ/κ είπε ότι ναι κανονικά θα ήταν αλλά..... δεν έχει σημασία τι θα ακολουθήσει το αλλά

σημασία έχει ότι το αλλά εξυπηρετεί την τουρκία την αγγλία τις ηπα την ελλάδα το νάτο

όσο διαιωνίζονται τα εθνικά διαχωριστικά χαρακτηριστικά τόσο θα έχουμε διαχωρισμούς και διενέξεις

όσο οι άνθρωποι θα επιμείνουν να χωρίζονται σε "εμείς" και οι "άλλοι" στην βάση εθνικών κριτηρίων και όχι απλά να χωρίζονται ψυχολογικά αλλά θεσμοθετημένα κι όλας

δηλαδή επειδή δεν είσαι τούρκος και δεν εμπίπτεις στα ποσοστά πρέπει να φύγεις από το τάδε χωριό

αυτό είναι το μεγαλύτερο ψυχολογικό εμπόδιο το οποίο πρέπει να υπερβούμε κατά τη γνώμη μου

καταρχήν εγώ πρσωπικά δεν βάζω τον εαυτό μου στο "εμείς" που βάζεις για το ότι "αφήνουμε" το ψάρι να σαπίσει

όπως δεν βάζω τον εαυτό μου στο "εμείς" όταν αναφέρομαι στο κυπριακό (παρα)κράτος της αστυνομικής αυθαιρεσίας και εξουσίας το οποίο με βρίσκει απέναντι,

το μεγάλο πρόβλημα της Κύπρου αγαπητή ρόουζ είναι πρωτίστως πρόβλημα στρατιωτικής κατοχής ακριβώς όπως υπό κατοχή είναι τα παλαιστινιακά εδάφη από το ισραήλ και το ιράκ από τις ηπα-αγγλία

δεν έχουν ψυχολογικά προβλήματα οι παλαιστίνιοι, απλά ο ισραηλινός στρατός κατέχει τα εδάφη τους

το μεγάλο πρόβλημα της Κύπρου είναι ο ιμπεριαλισμός αυτή την στιγμή του τουρκικού κράτους
και όχι μόνο

αυτό είναι το εμπόδιο που πρέπει να αρθεί

το ψυχολογικό εμπόδιο που πρέπει να αρθεί μεταξύ των προοδευτικών ανθρώπων αυτού του τόπου είναι η συνειδητοποίηση του και η προσπάθεια επεξήγησης του

α και κάτι άλλο, ακόμη και με την αποχωρήση του τουρκικού στρατού και την όποια επίλυση του κυπριακού

ακόμη δεν θα έχουμε κάνει και πολλά πράγματα όσον αφορά μια καλύτερη κοινωνία

οι προοδευτικοί άνθρωποι αντί να σιγοντάρουν το άλλο "εμείς" σε αντιδιαστολή με το "δικό" τους "εμείς"

ας προσπαθήσουν να υπερβούν ψυχολογικά αυτή την τάση και ας προσπαθήσουν να φτιάξουν το εμείς συλλογικά

η Ελλάδα αυτή την στιγμή είναι υπό εξέγερση για την κατοχή της απληστίας του κέρδους των λίγων εξουσιαστών και των φεουδαρχών τους

rose είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
rose είπε...

εσβησα το αρχικο σχολιο γιατι ειχε απειρα λάθη και απλως αντιγραφω εδω το διορθωμενο :

Οσρ
σμιγεις ετεροκλητα πραγματα μαζι
λαδι και νερο ποτε δεν αναμιγνυονται

μη εξισωνεις τα παλαιστινιακα εδαφη υπο κατοχη με το αν εχουν ή οχι ψυχολογικα οι παλαιστινιοι

γιατι θα σου ελεγα με την ιδια ευκολια οτι εχουν απειρα ψυχολογικα προβληματα λογω της απομονωσης, του καθεστωτος συνεχους τρομοκρατιας, του φοβου του θανατου, φτωχια και ανεχεια, τον φανατισμο και την ελλειπη παιδεια και πληροφορηση κλπ κλπ

θα σε παρακαλουσα, αν εχεις χρόνο, να διαβασεις την ερευνα. να δεις τις συνεντευξεις, και μετα θα σου μιλησω σαν ψυχολογος και τι διεγνωσα εγω μεσα απο αυτη τη δουλεια.


ακομα και οσα μου γραφεις, δεν τα απορριπτω, ασχετα αν δεν συμφωνων πληρως μαζι τους.

οι φεουσδαρχες που αναφέρεις και οι μεγαλοντιβελοπερς δεν εχουν να κερδισουν απο την αποχωρηση των στρατευματων γιατι θα πέσει η αγορα τους.

εχω πεισθει πλεον πως το κυπριακο δεν θα λυθει ποτέ.

γιατι οι πληγές των συγγενων αγνοουμενων διατηρουνται ανοιχτές, οι προσφυγες εγκαταλειπονται σε μια καθημερινοτητα μιζεριας για να φταίνε οι "αλλοι" και ποτέ εμεις, οι νομοι δεν εφαρμοζονται γιατι ετσι τονωνεται [αυθαιρετα] το αίσθημα "δικαιου" για αυτο σαπίζουν τα ψαρια στην πράσινη γραμμη - μια μορφη ενθαρυνομενης αυτοδικιας ειναι και αυτο και το Κρατος παρανομει γιατι δεν επιβλέπει ή κανει τα στραβα ματια.

ξερεις πόσα εγκληματα συγκαλύπτονται καθημερινα; Νομιζω ξέρεις...

ξερεις τι σημαινει να έχεις το τέλειο άλλοθι ενος "εθνικου εγκληματος" ως επικρατουσσα Αρχη; Ξερεις πόσο βολικο ειναι για την καθεστηκύια ταξη πραγματων να ΜΙΣΟΥΝ, ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ, ΑΓΝΟΟΥΝ οι περισσοτεροι;

Ανώνυμος είπε...

αγαπητή ρόουζ, όταν εγραψα για το αν οι παλαιστίνιοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα

εννοούσα ότι η κατοχή των εδαφών τους δεν εξαρτάται από τους ίδιους και το αν θα κάνουν την ψυχολογική υπέρβαση αγάπης προς τους ισραηλινούς

η κατοχή εδαφών είναι μια πραγματικότητα όπως και τα 50χιλιάδες στρατεύματα στην κατεχομενη κύπρο είναι εκεί έτσι κι αλλοιώς όσες ψυχολογικές υπερβάσεις αλληλοσυγχώρεσης (ποιοι για ποιους; ) θα γίνουν

η πραγματικότητα στην Κύπρο είναι πολύ απλή

η Κύπρος είναι ένα γεωστρατηγικό σημείο και γιαυτό τον λόγο οι εγγλέζοι οι τουρκοι οι αμερικάνοι θέλουν να την ελέγχουν ΣΤΟΠ

τα υπόλοιπα είναι τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι ιμπεριαλιστές για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους

θα διαβάσω την έρευνα με λεπτομέρεια και θα σου πω πιο αναλυτικά τις απόψεις μου

βρε ρόουζ............. γιατί επιμένεις να μιλάς με όρους "εμείς" και οι "άλλοι"

λες "γιατί οι πληγές των αγνοουμένων διατηρουνται ανοικτές, οι πρόσφυγες εγκαταλείπονται σε μια καθημερινότητα μιζέριας για να φταίνει οι "άλλοι" και ποτέ εμείς"

εδώ είναι που πρέπει να γίνει η υπέρβαση, δεν υπάρχει εμείς και οι άλλοι επί της ουσίας

εσύ βάζεις τον εαυτό σου στο "εμείς" του παρακράτους της Κύπρου

δε νομίζω, ούτε κι εγώ, οπότε γιατί να τσουβαλοποιούμαστε (ωραία λέξη ε ;)

προσωπικά δεν έχω εγκαταλείψει κανένα πρόσφυγα ούτε άφησα πληγές αγνοουμένων ανοικτές

όπως εγώ προσωπικα δεν παραβίασα τα δικαιώματα του ΑΠΑΝΕΜΙ και με δόλιο τρόπο δεν προσπαθώ να το πλήξω

όπως εγώ προσωπικά δεν έσπασα στο ξύλο διαδηλωτές

αλλά αντίθετα θα προσπαθήσω να πολεμήσω αυτή την άθλια κατάσταση
γιατί όσο αφορά το κυπριακό θα πρέπει εγώ να χρεωθω ότι κάνει το άθλιο παρακράτος;

διαφωνώ με αυτή την προσέγγιση

το θέμα είναι να μην μπαίνουμε σ αυτό το λούκι, αλλά να αποδεκτούμε όλοι αλλά εννοώ όλοι οι άνθρωποι που μένουν δαμέσα δα ότι εν ολλίγοις η μόνη διαφορά που χωρίζει τους ανθρώπους είναι ότι κάποιοι λίγοι ειναι πλούσιοι εις βάρος των πολλών φτωχών

ακριβώς αυτή την καθεστηκύια τάξη πραγματων του μίσους του φόβου και της άγνοιας ειναι που πρέπει να πολεμήσουμε όλοι ανεξαιρέτως

και αυτό δεν θα γίνει με τάχα ρεαλιστικούς συμβιβασμούς που θα διαιωνίζουν όλα αυτά εκ των πραγμάτων και θα εξυπηρετούν το διαίρει και βασίλευε των ΄μεγάλων δυνάμεων

όσο αντιμετωπίζεις τον κάθε αχμετ σαν τούρκο και σαν τον άλλο

και όσο ο κάθε γιώρκος αντιμετωπίζεται σαν έλληνας από τον αχμέτ

το πρόβλημα θα διαιωνίζεται

rose είπε...

osr
οπως με ακουσες στο τηλεφωνο νωριτερα σημερα, ταλαιπωρουμαι απο γριπη, ετσι λυπαμαι που δεν σου απαντω τωρα -ισως συνεχισουμε οταν ειμαι καλυτερα

Ανώνυμος είπε...

αγαπητή ρόουζ σου εύχομαι ολόψυχα περαστικά!!!!

φρόντισε να γιάνεις σύντομα ώστε να επανέλθεις δριμύτερη!!!!!!!!!

faraona είπε...

Καλα Χριστουγεννα!
Με υγεια,αγαπη και ειρήνη!

Aceras Anthropophorum είπε...

Χρόνια πολλά

Citro είπε...

θα παρέμβω, αν και καθυστερημένα, στη συζήτηση για να σημειώσω τα εξείς:

Οσρ: Φαίνεται απ'την προσέγγισή σου πως θα συμφωνείς τότε, ότι, αν το άνοιγμα του εμπορίου και η αλληλεξάρτηση της οικονομίας βοηθήσει στην απάλειψη των διαφορών και συμφιλίωση, στο βαθμό που μπορεί να βοηθήσει δηλαδή, τότε θα πρέπει να ενθαρρυνθεί;

Διότι αν καθίσουμε να περιμένουμε πότε το στρατιωτικό καθεστώς της τουρκίας θα αλλάξει χωρίς να βοηθήσουμε τους τ/κ να απαλλαγούν από αυτό, έστω και εσωτερικά, δηλαδή να αρθρώσουν λόγο για αυτό το θέμα, τότε αυτό δε θα γίνει ποτέ.

τι λες;

citro (http://www.iqxl.blogspot.com)