Από κατάρα σε νόσο...

Η παγκοσμια βιβλιογραφία αποδίδει τον χαρακτηρισμο "η καταρα των πόρων" στη θέση μιας πλουσιας σε φυσικους πόρους χώρας. 

Ελαχιστες χώρες κατάφεραν να μετατρέχουν την κατάρα σε ευλογία, με δυο παράγοντες να επιτείνουν την κατάσταση: την υπαρξη συγκρουσεων στην περιοχη πριν την ανακαλυψη των φυσικών πόρων και το δημοκρατικό έλλειμμα μιας χώρας. 

Στην Κύπρο συντρεχουν και οι δυο παράγοντες. Κι ήταν ικανοι λόγοι για να επιλέξουμε, είτε να αφήσουμε τα αποθεματα των πόρων στις δεξαμενές τους για τις μελλοντικές γενεές ελπίζοντας ότι θα είναι ωριμότερες να τα διαχειριστουν, είτε να αποτελεσουν ένα μεσο για την επιλυση των συγκρουσεων στην χώρα και την περιοχη. 

Επιλέξαμε ακριβως το αντίθετο. 

Χειριζομαστε σχεδόν ερασιτεχνικά τη θέση μας πάνω από την πυριδιταποθηκη της ανατολικης Μεσογείου, με πλήρη αδιαφάνεια, συσκώτιση και λαθος στρατηγικές επιλογες. 

Χτες διαβασαμε και το τελευταίο, γνωστό στην βιβλογραφία ως η "Ολλανδικη νόσος" : θα υποθηκευσουμε 300εκ από το μελλοντικό κερδος απο το φυσικό αέριο πριν καλά καλά αποφασιστει το μερίδιο που κλέβουμε απο τα παιδια μας, πριν καλά καλα αποφασιστει με ποιο τρόπο θα αποδωθουν αυτα τα 300εκ. Δηλαδή πάμε από κάταρα, σε νόσο ... 

Κι ακόμα αέρια δεν είδαμε! 

Να σημειωσουμε εδώ, πως ούτε η ΕΕ τα βλέπει... Ουδέποτε συμπεριέλαβε τα "κερδη" απο το φυσικό αέριο στις μελλοντικές της προβλέψεις για την Κύπρο - ουτε διπλα-διπλα απο τους μακροπρόθεσμους υπολογισμους γηρανσης του πληθυσμου. 

Εμείς με "αέρα" κοπανιστό, τιναζουμε πιθανές και απιθανες λύσεις στον αέρα... καίγοντας κάθε χαρτί προκαταβολικά.