Ο Μανόλης μας μιτσοκαμά*: «Η ζωή συνεχίζεται στην Φανερωμένης» … (*γνέφει χαμογελαστά)

Ήταν η τρίτη προσπάθεια μέσα σε λίγους μήνες, να αναζωπυρωθεί το αντιφασιστικό κίνημα στην Κύπρο, το οποίο είχε δεχτεί καίρια χτυπήματα, μετά τα επεισόδια στην Λάρνακα, πριν 3 χρόνια, και την εισβολή της Αστυνομίας, στην κατάληψη της Νεκρής Ζώνης, λίγους μήνες πριν.

Η πρώτη, τον Ιούλιο 2012,  αφορούσε την αντίδραση μας στην κάθοδο των βουλευτών της ΧΑ και τη συμμετοχή τους στην αντικατοχικη εκδήλωση του ΕΛΑΜ με τις ευλογίες και παρουσία της εκκλησίας της Κύπρου. Η λαϊκή συνέλευση στα σκαλιά του Γυμνασίου Φανερωμένης, οδήγησε, μέσα από ένα γενικότερο αίσθημα, ότι το κίνημα διέρχεται ένα μετατραυματικο κύκλο, σε μια απλή συγκέντρωση πέριξ της πλατείας και ανάρτηση πανό.

Η μετέπειτα αξιολόγηση που προσφέρει η  χρονική απόσταση,  προβάλει με βεβαιότητα: εκείνο που αρχικά φάνταζε υποτονικό και όχι ιδιαίτερα μαχητικό τότε, είχε τα σπέρματα της αλλαγής και όσων ζήσαμε προχθές στην μεγάλη αντιφασιστική συγκέντρωση. Είχε τα σπέρματα μια οργανικής, με βαθύ σεβασμό στη συναίνεση, δημοκρατικότητα και ισοτιμία μεταξύ των συντρόφων/ισσων  επαναστατικής εγρήγορσης  Τότε, το καινούριο είχε να αναμετρηθεί με σπασμωδικές προσπάθειες χειραγώγησης μέσα και έξω από το κίνημα της πλατείας Φανερωμένης.  «Τα παιδιά της πλατείας» ακολούθησαν αυτό που τους επέβαλε ο εσωτερικός σχηματισμός τους ..  Η εκδήλωση συγκέντρωσε την φυσική παρουσία και συμπαράσταση αρκετών ατόμων από διαφορικές ομάδες της Λευκωσίας και Λεμεσού. Η πλατεία έγινε κοινός τόπος. Οι ζυμώσεις που ξεκίνησαν εκεί, θα διαπερνούσαν χρονικά τη στιγμή και ευτυχώς θα μας ξεπερνούσαν..

Στα ενδιάμεσα το φεστιβάλ της Σκαπουλα και η δράση της Συσπείρωσης Ατάκτων δημιουργεί ένα περιβάλλον γόνιμο.   

Η δεύτερη εκδήλωση αφορούσε την αντιφατική πορεία, μετά από ένα δημόσιο κάλεσμα των ΑΝΤΑΡΤΩΝ  ενάντια στην εκδήλωση ανακήρυξης της υποψηφιότητας για τις προεδρικές εκλογές από το ΕΛΑΜ με την στήριξη και παρουσία φυσικά και πάλι των αδελφών βουλευτών της φασιστικής ΧΑ. Η ελαμική εκδήλωση ένωσε ξανά τα συντηρητικά κέντρα στο νησί, με αποκορύφωμα τις φωτογραφίες βουλευτών κοινοβουλευτικών κόμματων, ΜΜΕ και εκκλησίας.

Η πορεία μας, τότε, ξάφνιασε και δημιούργησε συζητήσεις τόσο από «δεξιά» όσο από «αριστερά». Η συμπόρευση όμως με τη δυναμική μιας ομάδας που έκανε το αρχικό κάλεσμα, μετέφερε μια δέσμη δυναμικών άγνωστη καθώς εξελισσόταν η συζήτηση αλλά απαραίτητο συστατικό της αλλαγής που βιώσαμε προχτές στην πλατεία Φανερωμένης. Σύντροφοι και συντρόφισσες ανοίξαμε τη συζήτηση μεταξύ μας και πάλι… Η επόμενη φορά, πρέπει να οργανωθεί καλύτερα…

«Η ζωή συνεχίζεται στην Φανερωμένη»! ήταν το σύνθημα. Προηγήθηκαν δυο συνελεύσεις και επικράτησε η άποψη για μυστικό κάλεσμα μεταξύ των ατόμων και ομάδων.

Μια μέρα πριν τα  πολιτικά κείμενα και ανακοινώσεις της Συσπείρωσης Άτακτων, της ΕΡΑΣ καταδίκαζαν την ελαμικη εκδήλωση.  Η συνεννόηση απλώθηκε σε όλες τις ομάδες του νησιού (Εργατική Δημοκρατία, Σκαπουλα, ΤΟ Σύριζα Κύπρου, ΝΑΡ, Άγρυπνοι εντός των τοίχων, και πολλές άλλες).

Παλιές και νέες δεξιότητες επιστρατεύτηκαν. Η περιφρούρηση της εκδήλωσης έγινε με εξαιρετική ακρίβεια. Ο συντονισμός της κοινωνικής κουζίνας επίσης. Η αυτοσχέδια μουσική με κρούστα, το η αφίσα, τα εξαιρετικά πανό,  τα συνθήματα.

Τα άτομα άρχισαν να συγκεντρώνονται από νωρίς, γύρω από τον Μανόλη. Η ανακοίνωση του ΕΛΑΜ έκανε λόγο για τις 7μμ θα ξεκινούσαν από τα γραφεία τους στην Μακαρίου και θα περπατούσαν με τον γνωστό στρατιωτικό σχηματισμό μέχρι το γυμνάσιο της φανερωμένης για να ορκιστούν στο εκεί μνημείο.  Ήδη από τις 5 η συγκέντρωση συντρόφων και συντροφισσών δεν άφηνε το περιθώριο παρερμηνειών… ήμασταν πολλοί!

Γύρω στις 7 ήταν δεν ήταν 40-50 άτομα στα γραφεία της Μακαρίου. Καθυστέρησαν αρκετή ώρα..  μετά από 1.5 ώρα οι αναφορές μας έκαναν λόγο για 100 άτομα με ακόμα 40 κρανοφόρους με ρόπαλα και ξύλα.

Στην πλατεία, οργανώσαμε τον κύκλο. Θα αποτρέπαμε την κατάληψη της Πλατείας αφήνοντας ένα μικρό πέρασμα βορείως  και περιμετρικά από τους δίπλα δρόμους.  Γυναίκες και άντρες πιάσαμε τα χέρια και  δημιουργήσαμε ένα φράγμα …  Ανάμεσα μας με καθυστέρηση στήθηκε μια ειδική μονάδα της αστυνομίας. Οι στρατόκαβλοι στο βόρειο φράγμα και επι της Λευκωνος, σταμάτησαν  για 20 λεπτά και καμώθηκαν πως ήθελαν πολύ να αντιπαρατεθούν μαζί μας.. Η πραγματικότητα όμως ήταν αλλιώς.. ο τριπλάσιος όγκος μας, τα συνθήματα «Ποτέ ξανά φασισμός», «Ούτε Φανερωμένη ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά», «Όλοι μαζί να φύγουν οι ναζί» τους επισκίαζαν. 

Τα συνθήματα και ο όγκος των διαδηλωτών δεν σταμάτησαν την επομένη ώρα. Κάποια στιγμή οι αστυνομικοί ζήτησαν ησυχία για να ακουστεί τουλάχιστον ο εθνικός «τους» ύμνος (!)

Στο τέλος, η αστυνομία συνόδευσε την πομπή πίσω στα γραφεία τους

Πίσω δηλαδή στις σκοτεινές τρύπες  απ όπου εφορμούν  ..

Η ζωή όμως συνεχίζεται στη Φανερωμένη ....