Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Μια αλητικη ομορφιά θα σώσει τον κόσμο

Η συναισθηματική νοημοσύνη αναπτύσσεται στο αποτύπωμα του ψυχισμού (όπως ακριβώς το γονιδιακό αποτύπωμα RNA για το DNA).  Το αποτύπωμα δεν έχει όνομα (ακόμα). Είναι όμως η αποστασιοποιημένη εξωτερίκευση του ψυχισμού για να μπορέσει να έχει διάλογο με τον εαυτό του και τα υπόλοιπα συστήματα ως μια σύνθετη mental persona, ένα εναργές ολόγραμμα του ψυχισμού. (Σχηματικά ομιλούντες αναφερόμαστε στην «καρδιά και το μυαλό»).

Ο διάλογος είναι καθόλου στατικός και η δυναμική του εκφράζεται μέσα από τη  διπλή έλικα.

Το αποτύπωμα είναι ένα αγώγιμο πλάσμα όπου όλα τα συστήματα διακλαδώνονται και επικοινωνούν μεταξύ τους. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στον «καθρέφτη» του.  

Τα απλά δομικά στοιχεία (όπως C.O.N. για την οργανική ύλη) είναι Ι.Ο.Ν. (όπως ion για την ενέργεια). Μέσα από το tripod, της μεγίστης οικονομίας της φύσης, επιτυγχάνονται άπειροι συνδυασμοί και η δυνατότητα να συνθέσει επιμέρους ρίζες.
Το ION-συναίσθημα τώρα, ως ένταση φορτίου – είναι κοινό για όλους/ες – διαφοροποιείται ανάλογα το ίδιο τον ψυχισμό, τις «γέφυρες» αποτυπωματος και ψυχισμού και την αλληλεπίδραση – την δυνατότητα δηλαδή διαλόγου μεταξύ του «ξενιστή» με το «περιεχόμενο» του. 

Ενώ το συναίσθημα είναι «κοινό» σε όλους και όλες η ροή των «ΙΟΝ», και σύμφωνα  με την αρχή της ροής πληροφορίας στους νευρώνες ενός δικτύου όπως ο εγκεφάλος, αξιοποιεί καταλυτικά τη «θερμότητα» και την «ταχύτητα». 

Εδώ, το «ψυχρό» (επιταχυντής)  είναι το «υψηλό» συναίσθημα (πχ η αποτύπωση των κραδασμών ενός αριστουργηματικού έργου τέχνης στον θεατή του, ή ο συντονισμός των εσωτερικών σχηματισμών με  το άκουσμα μιας ευφυούς μουσικής). Με τον ίδιο τρόπο, το «καυτό» ανεπεξέργαστο (πρωτόγονο) συναίσθημα είναι ακριβώς το αντίθετο (πχ θυμός, ζήλια, πικρία). 

Η δικτύωση (και επέκταση δικτύων) και η ένταση της επικοινωνίας εξαρτάται από διαφορετικούς παράγοντες όπως η συχνότητα, η συχνή έκθεση σε νέες εν-τυπώσεις (που γίνονται εν-χαράξεις) κ.ά. Η ένταση, η θερμότητα και η ποιότητα της «φόρτισης» μπορεί ανάλογα να "κάψει" ή "συμφορίσει" αποκλίσεις ή να αλλάξει χρόνιες εγχαράξεις.

Με ένα «ανάποδο» τρόπο, το θερμό, «καλό» συναίσθημα (e-motion; “efor brain/mind/mentality) το οποίο είναι ικανό να κινητοποιεί δεσμίδες άλλων ευφυϊών (νοημοσύνη) και συστήματα είναι το «ψυχρό» συναίσθημα.  Όσο μεγαλύτερη η "αποστασιοποίηση", τόσο μεγαλύτερη η ελαστικότητα των «γέφυρων» μεταξύ ψυχισμού και αποτυπώματος και η ένταση του διαλόγου μεταξύ του αποτυπώματος και του ψυχισμού.  

Με ένα «αναποδο» τρόπο, επίσης, όσο «υψηλότερο» συναίσθημα δηλαδη «ψυχρότερο» τόσο πιο ικανό για μεγαλύτερη επιταγχυνση συναίσθημα (άρα κινητοπoιηση) τόσο μεγαλύτερο το αίσθημα της ακινησίας, θέρμης, αποδοχής, πληρότητας. Όσο πιο «χαμηλό», τραχύ δηλαδή «καυτό» συναίσθημα  (και άρα επιβραδυντικό) τόσο μεγαλύτερο το αίσθημα της απώθησης, της εκτροπής λόγω ταχύτητας, της βίας και του εξαναγκασμού.

Η διαδικασία καταλύει, συνθετει και ανασυνθέτει και απελευθερώνει πλέγματα ενώσεων. Μια διαδικασία μετρήσιμη  ως «υπερθερμία» ή «υποθερμία» της ψυχής. Μετρήσιμη στην ταχυτητα των χειρισμών, την "ευστοχία"  των λόγων, το συγχρονισμό, την ανταπόκριση, την αμοιβαιότητα και αναγνώριση...

(Η Ψυχή εδώ ως Psyche, being a higher manifestation of Soul, of 1st and 2nd SELF giving birth to a 3rd SELF όπως αποτυπώνεται στον εραλδικό κρίνο των αρχαίων ή μεσαιωνικών αναπαραστάσεων)

Εντός αυτού του αγώγιμου πλάσματος, αιώνες εξέλιξης συναντώνται για να «επικοινωνήσουν»

Η αλυσίδα της εξελιξης, η οποία δεν ειναι γραμμική, μετράει τα άλματα της, απο την εντατικοποιηση αυτη της διαδικασίας. Είναι ιδιαίτερο ότι όλοι και όλες κατανοούμε το γλωσσαρι αυτο - η συνθεση, έκφραση, κατανόηση, επεξεργασία διαφέρει μπορεί να διαφέρει. Είναι η Ενσωματωμενη Γνώση.

το σωμα όμως ... σαν οχημα της διαδικασίας

Δεν υπάρχει "εργο τεχνης" χωρίς το διαλογο με τον αποδέκτη του ("υψηλο συναισθημα" ο τεχνοκριτικός που δεν ακαδημαϊζει αλλα ψυχει τις ψυχές με  αναφορές ενός νέου διαλόγου και εσυ όταν συνομιλείς με έναν πίνακα ζωγραφικής είναι όμοιο με το ερωτεύεσαι)

Δεν υπάρχει "ομορφία" χωρίς "μαρτυρία" (transference χωρις αγωγιμότητα)

δεν υπάρχει αλλαγή χωρίς τη μεταφορά  νεου "υλικου"

δεν υπάρχει συν-κινηση χωρίς συν-αίσθημα

δεν θα υπήρχε λόγος ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ της

δεν θα είχαμε λόγο ύπαρξης σε αυτη τη μορφη (θα αναλαμβαναν τα δελφίνια - ακολουθουν)

Στις ρωγμές - τα σοκ της δημιουργίας, στην συνάντηση και ανταλλαγή, απελευθερώνονται γιγανταίες δυναμεις - στη ρωγμη της σκεψης...something out of nothing... Είναι οπως τη πάλη των γιγάντων στο "δειλινό και το χάραμα"  - εκει ερωτευόμαστε, εκεί δημιουργούμε, εκει σκεφτόμαστε, εκει ανατρέπουμε...εκεί "αλλαζουμε".  Αλλαζουμε πρώτα εμείς... Γιατι χωρίς ΣΩΜΑ δεν υπάρχει συνέχεια ... Χωρις ΣΩΜΑ δεν υπάρχει εμπειρία, δεν υπάρχει tranference, δεν υπάρχει οχημα, δεν υπάρχει ΓΝΩΣΗ.
65 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης το "εμπιστεύτηκαν" στο  2% αυτής της  διαδικασίας.
65 εκατομμυρια χρονια εξελιξης και απειρομετρητη "ξοδευμενη" ύλη αφιερωθηκαν σε αυτη τη διαδικασία. (μια απίστευτη σπατάλη για την υψηλότερη ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ)
65 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης εμπιστεύτηκαν ότι ένα ποσοστό 2% του "ειναι" μας (του συλλογικού ή του ατομικου ή του κοινωνικου) θα γεννήσει ομορφιά,  ευφυΐα, release of brilliance

65 εκατομμυρια χρονια εξέλιξης συντηρουν σε αυτο το 2% την Ανθρωπoποιό διαφορά μας.

Επειδή έκει μέσα στην αγωγιμότητα του αποτυπώματος που ρέει το κοινώς αναγνωρίσιμο «συναίσθημα» για να τροφοδοτήσει τους μηχανισμούς μιας συναισθηματικής νοημοσύνης, η οποία είναι η ουδέτερη (+-) γαία/μήτρα φιλοξενούνται όλες οι υπόλοιπες 20 νοημοσύνες.

το 2% θα γραψει μουσική, θα βρει τα "λογια", θα χορέψει τους κραδασμους, θα ενοχλήσει την ενότητα του χρόνου ....

το 2% θα πολεμήσει τη βαρβαρότητα, τη σκληρότητα, θα βρει τους τρόπους να επαναστατήσει εναντια στην κατακλυσμιαία ποσότητα και όγκο impossibilities... το κάνει άλλωστε εδω και 65 εκατομμύρια χρόνια.

το 2% θα ξαναλλάξει  την Ιστορία... ΤΩΡΑ
γιατι το 2%, είναι το «αλητικο», το «ανταρτικο» κομμάτι μας.


είναι η σωτηρία μας

Είναι αυτό (και ισως για αυτό),  που μόνο η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο.



... ας μιλήσουμε έτσι
όσο είναι ακόμα καιρός.